Giobbe 4

1 ED Elifaz Temanita rispose, e disse:

Temanlı Elifaz belə cavab verdi:

2 Se noi imprendiamo a parlarti, ti sarà egli molesto? Ma pur chi potrebbe rattener le parole?

«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?

3 Ecco, tu correggevi molti, E rinforzavi le mani rimesse.

Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.

4 I tuoi ragionamenti ridirizzavano quelli che vacillavano, E tu raffermavi le ginocchia che piegavano.

Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.

5 Ma ora che [il male] ti è avvenuto, tu te ne affanni; [Ora ch'è] giunto fino a te, tu ne sei smarrito.

İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.

6 La tua pietà non [è] ella [stata] la tua speranza, [E] l'integrità delle tue vie la tua aspettazione?

Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?

7 Deh! rammemorati, quale innocente perì mai, Ed ove furono gli [uomini] diritti [mai] distrutti?

Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?

8 Siccome io ho veduto che quelli che arano l'iniquità, E seminano la perversità, la mietono.

Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.

9 Essi periscono per l'alito di Dio, E son consumati dal soffiar delle sue nari.

Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.

10 Il ruggito del leone, e il grido del fier leone [son ribattuti]; E i denti de' leoncelli sono stritolati.

Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.

11 Il vecchio leone perisce per mancamento di preda, E i figli della leonessa son dissipati.

Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.

12 Or mi è stata di nascosto significata una parola, E l'orecchio mio ne ha ritenuto un poco.

Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,

13 Fra le immaginazioni delle visioni notturne, Quando il più profondo sonno cade sopra gli uomini,

Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda

14 Mi è venuto uno spavento ed un tremito, Che ha spaventate tutte quante le mie ossa.

Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.

15 Ed uno spirito è passato davanti a me, Che mi ha fatto arricciare i peli della mia carne;

Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.

16 Egli si è fermato, ed io non ho riconosciuto il suo aspetto; Una sembianza è stata davanti agli occhi miei, Ed io ho udita una voce sommessa [che diceva: ]

Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:

17 L'uomo sarebbe egli giustificato da Dio? L'uomo sarebbe egli giudicato puro dal suo fattore?

“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?

18 Ecco, egli non si fida ne' suoi servitori, E scorge della temerità ne' suoi Angeli.

Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.

19 Quanto più in coloro che abitano in case di fango, Il cui fondamento [è] nella polvere, E che son ridotti in polvere, esposti a' vermi?

Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?

20 Dalla mattina alla sera sono stritolati, E periscono in perpetuo, senza che alcuno vi ponga mente.

Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.

21 L'eccellenza ch'era in loro non si diparte ella? Muoiono, ma non con sapienza.

Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.