Atti 26

1 Ed Agrippa disse a Paolo: Ei ti si permette di parlar per te medesimo. Allora Paolo, distesa la mano, parlò a sua difesa [in questa maniera: ]

Агрипа а зис луй Павел: „Ай вое сэ те аперь!” Павел а ынтинс мына ши а ынчепут сэ се апере астфел:

2 Re Agrippa, io mi reputo felice di dover oggi purgarmi davanti a te di tutte le cose, delle quali sono accusato da' Giudei.

„Мэ сокотеск феричит, ымпэрате Агрипа, кэ ам сэ мэ апэр астэзь ынаинтя та пентру тоате лукруриле де каре сунт пырыт де иудей,

3 Principalmente, sapendo che tu hai conoscenza di tutti i riti, e quistioni, che [son] fra i Giudei; perciò ti prego che mi ascolti pazientemente.

кэч ту куношть фоарте бине тоате обичеюриле ши неынцелеӂериле лор. Де ачея, те рог сэ мэ аскулць ку ынгэдуинцэ.

4 Quale adunque sia stata, dalla [mia] giovanezza, la mia maniera di vivere, fin dal principio, per mezzo la mia nazione in Gerusalemme, tutti i Giudei [lo] sanno.

Вяца мя, дин челе динтый зиле але тинереций меле, есте куноскутэ де тоць иудеий, пентру кэ ам петрекут-о ын Иерусалим, ын мижлокул нямулуй меу.

5 Poichè mi hanno innanzi conosciuto fin dalla mia prima età, [e sanno] (se voglion renderne testimonianza), che secondo la più squisita setta della nostra religione, son vissuto Fariseo.

Дакэ вор сэ мэртурисяскэ, ей штиу де ла ынчепут кэ ам трэит ка фарисеу, дупэ чя май ынгустэ партидэ а релиӂией ноастре.

6 Ed ora, io sto a giudicio per la speranza della promessa fatta da Dio a' padri.

Ши акум сунт дат ын жудекатэ пентру нэдеждя фэгэдуинцей пе каре а фэкут-о Думнезеу пэринцилор ноштри

7 Alla quale le nostre dodici tribù, servendo del continuo [a Dio], giorno e notte, sperano di pervenire; per quella speranza sono io, o re Agrippa, accusato da' Giudei.

ши а кэрей ымплинире о аштяптэ челе доуэспрезече семинций але ноастре, каре служеск некурмат луй Думнезеу, зи ши ноапте. Пентру ачастэ нэдежде, ымпэрате, сунт пырыт еу де иудей!

8 Che? è egli da voi giudicato incredibile che Iddio risusciti i morti?

Че? Ви се паре де некрезут кэ Думнезеу ынвие морций?

9 Ora dunque, quant'è a me, ben avea pensato che mi conveniva far molte cose contro al nome di Gesù il Nazareo.

Ши еу, че-й дрепт, кредям кэ требуе сэ фак мулте лукрурь ымпотрива Нумелуй луй Исус дин Назарет,

10 Il che eziandio feci in Gerusalemme; ed avendone ricevuta la podestà da' principali sacerdoti, io serrai nelle prigioni molti de' santi; e, quando erano fatti morire, io [vi] diedi la mia voce.

ши аша ам ши фэкут ын Иерусалим. Ам арункат ын темницэ пе мулць сфинць, кэч ам примит путеря ачаста де ла преоций чей май де сямэ; ши, кынд ерау осындиць ла моарте, ымь дэдям ши еу вотул ымпотрива лор.

11 E spesse volte, per tutte le sinagoghe, con pene li costrinsi a bestemmiare; ed infuriato oltre modo contro a loro, li perseguitai fin nelle città straniere.

Й-ам педепсит адеся ын тоате синагоӂиле ши ымь дэдям тоатэ силинца ка сэ-й фак сэ хуляскэ. Ын порниря мя небунэ ымпотрива лор, ый пригоням пынэ ши ын четэциле стрэине.

12 Il che facendo, come io andava eziandio in Damasco, con la podestà, e commissione da parte de' principali sacerdoti, io vidi, o re, per lo cammino, di mezzo giorno,

Ын ачест скоп, м-ам дус ла Дамаск, ку путере ши ынвоире де ла преоций чей май де сямэ.

13 una luce maggiore dello splendor del sole, la quale dal cielo lampeggiò intorno a me, ed a coloro che facevano il viaggio meco.

Пе ла амязэ, ымпэрате, пе друм, ам вэзут стрэлучинд ымпрежурул меу ши ымпрежурул товарэшилор мей о луминэ дин чер, а кэрей стрэлучире ынтречя пе а соарелуй.

14 Ed essendo noi tutti caduti in terra, io udii una voce che mi parlò, e disse in lingua ebrea: Saulo, Saulo, perchè mi perseguiti? [ei] ti [è] duro di ricalcitrar contro agli stimoli.

Ам кэзут ку тоций ла пэмынт, ши еу ам аузит ун глас, каре-мь зичя ын лимба евреяскэ: ‘Сауле, Сауле, пентру че Мэ пригонешть? Ыць есте греу сэ арунчь ку пичорул ынапой ын вырфул унуй цепуш.’

15 Ed io dissi: Chi sei tu, Signore? Ed egli disse: Io son Gesù, il qual tu perseguiti.

‘Чине ешть, Доамне?’, ам рэспунс еу. Ши Домнул а зис: ‘Еу сунт Исус, пе каре-Л пригонешть.

16 Ma levati, e sta' in piedi; perciocchè per questo ti sono apparito, per ordinarti ministro, e testimonio delle cose, le quali tu hai vedute; e di quelle ancora, per le quali io ti apparirò,

Дар скоалэ-те ши стай ын пичоаре, кэч М-ам арэтат цие касэ те пун служитор ши мартор атыт ал лукрурилор пе каре ле-ай вэзут, кыт ши ал лукрурилор пе каре Мэ вей ведя фэкынду-ле.

17 riscotendoti dal popolo, e dai Gentili, a' quali ora ti mando;

Те-ам алес дин мижлокул нородулуй ачестуя ши дин мижлокул нямурилор, лакаре те тримит,

18 per aprir loro gli occhi, e convertirli dalle tenebre alla luce, e dalla podestà di Satana a Dio; acciocchè ricevano, per la fede in me, remission de' peccati, e sorte fra i santificati.

ка сэле дескизь окий, сэсе ынтоаркэ де ла ынтунерик ла луминэ ши де суб путеря Сатаней ла Думнезеу ши сэпримяскэ, прин крединца ын Мине, ертаре де пэкате ши моштениряымпреунэ ку чейсфинциць.’

19 Perciò, o re Agrippa, io non sono stato disubbidiente alla celeste apparizione.

Де ачея, ымпэрате Агрипа, н-ам врут сэ мэ ымпотривеск веденией черешть.

20 Anzi, prima a que' di Damasco, e poi in Gerusalemme, e per tutto il paese della Giudea, ed a' Gentili, ho annunziato che si ravveggano, e si convertano a Dio, facendo opere convenevoli al ravvedimento.

Чи ам проповэдуит ынтый челор дин Дамаск, апой ын Иерусалим, ын тоатэ Иудея ши ла нямурь, сэ се покэяскэ ши сэ се ынтоаркэ ла Думнезеу ши сэ факэ фапте вредниче де покэинца лор.

21 Per queste cose i Giudei, avendomi preso nel tempio, tentarono d'uccidermi.

Ятэ де че ау пус иудеий мына пе мине ын Темплу ши ау кэутат сэ мэ омоаре.

22 Ma, per l'aiuto di Dio, son durato fino a questo giorno, testificando a piccoli ed a grandi; non dicendo nulla, dalle cose infuori che i profeti e Mosè hanno dette dovere avvenire.

Дар, мулцумитэ ажуторулуй луй Думнезеу, ам рэмас ын вяцэ пынэ ын зиуа ачаста ши ам мэртурисит ынаинтя челор мичь ши челор марь, фэрэ сэ мэ депэртез ку нимик де ла че ау спус пророчий ши Мойсе кэ аре сэ се ынтымпле,

23 [Cioè: ] che il Cristo sofferirebbe; e ch'egli, [ch'è] il primo della risurrezion de' morti, annunzierebbe luce al popolo, ed a' Gentili.

ши ануме кэ Христосул требуе сэ пэтимяскэ ши кэ, дупэ че ва фи Чел динтый дин ынвиеря морцилор, ва вести луминэ нородулуй ши нямурилор.”

24 Ora, mentre [Paolo] diceva queste cose a sua difesa, Festo disse ad alta voce: Paolo, tu farnetichi; le molte lettere ti mettono fuor del senno.

Пе кынд ворбя ел астфел, ка сэ се апере, Фестус а зис ку глас таре: „Павеле, ешть небун! Ынвэцэтура та чя мултэ те фаче сэ дай ын небуние.”

25 Ma egli disse: Io non farnetico, eccellentissimo Festo; anzi ragiono parole di verità, e di senno ben composto.

„Ну сунт небун, пряалесуле Фестус”, а рэспунс Павел, „димпотривэ, ростеск кувинте адевэрате ши кибзуите.

26 Perciocchè il re, al quale ancora parlo francamente, sa bene [la verità] di queste cose; imperocchè io non posso credere che alcuna di queste cose gli sia occulta; poichè questo non è stato fatto in un cantone.

Ымпэратул штие ачесте лукрурь ши де ачея ый ворбеск ку ындрэзнялэ, кэч сунт ынкрединцат кэ ну-й есте нимик некуноскут дин еле, фииндкэ ну с-ау петрекут ынтр-ун колц!

27 O re Agrippa, credi tu a' profeti? io so che tu [ci] credi.

Крезь ту ын Пророчь, ымпэрате Агрипа?… Штиу кэ крезь.”

28 Ed Agrippa disse a Paolo: Per poco che tu mi persuadi di divenir Cristiano.

Ши Агрипа а зис луй Павел: „Курынд май врей ту сэ мэ ындуплечь сэ мэ фак крештин!”

29 E Paolo disse: Piacesse a Dio che, e per poco, ed affatto, non solamente tu, ma ancora tutti coloro che oggi mi ascoltano, divenissero tali quali son io, da questi legami infuori.

„Фие курынд, фие тырзиу”, а рэспунс Павел, „сэ дя Думнезеу ка ну нумай ту, чи тоць чей че мэ аскултэ астэзь сэ фиць аша кум сунт еу, афарэ де ланцуриле ачестя.”

30 E dopo ch'egli ebbe dette queste cose, il re si levò, e insieme il governatore, e Bernice, e quelli che sedevano con loro.

Ымпэратул, дрегэторул, Берениче ши тоць чей че шедяу ымпреунэ ку ей с-ау скулат.

31 E ritrattisi in disparte, parlavano gli uni agli altri, dicendo: Quest'uomo non ha fatto nulla che meriti morte, o prigione.

Ши кынд ау плекат, зичяу уний кэтре алций: „Омул ачеста н-а фэкут нимик вредник де моарте сау де ынкисоаре.”

32 Ed Agrippa disse a Festo: Quest'uomo poteva esser liberato, se non si fosse richiamato a Cesare.

Ши Агрипа а зис луй Фестус: „Омулуй ачестуя и с-ар фи путут да друмул, дакэ н-ар фи черут сэ фие жудекат де Чезар.”