Atti 22

1 Uomini fratelli, e padri, ascoltate ciò che ora vi dico a mia difesa.

ಹೇ ಪಿತೃಗಣಾ ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣಾಃ, ಇದಾನೀಂ ಮಮ ನಿವೇದನೇ ಸಮವಧತ್ತ|

2 Ora, quando ebbero udito ch'egli parlava loro in lingua ebrea, tanto più fecero silenzio. Poi disse:

ತದಾ ಸ ಇಬ್ರೀಯಭಾಷಯಾ ಕಥಾಂ ಕಥಯತೀತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅತೀವ ನಿಃಶಬ್ದಾ ಸನ್ತೋಽತಿಷ್ಠನ್|

3 Io certo son uomo Giudeo, nato in Tarso di Cilicia, ed allevato in questa città a' piedi di Gamaliele, ammaestrato secondo l'isquisita maniera della legge de' padri, zelatore di Dio, come voi tutti siete oggi.

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಯಃ ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ತಾರ್ಷನಗರಂ ಮಮ ಜನ್ಮಭೂಮಿಃ, ಏತನ್ನಗರೀಯಸ್ಯ ಗಮಿಲೀಯೇಲನಾಮ್ನೋಽಧ್ಯಾಪಕಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಂ ವಿಧಿವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಶಿಕ್ಷಿತೋಽಭವಮ್ ಇದಾನೀನ್ತನಾ ಯೂಯಂ ಯಾದೃಶಾ ಭವಥ ತಾದೃಶೋಽಹಮಪೀಶ್ವರಸೇವಾಯಾಮ್ ಉದ್ಯೋಗೀ ಜಾತಃ|

4 Ed ho perseguitata questa professione sino alla morte, mettendo ne' legami, ed in prigione uomini e donne.

ಮತಮೇತದ್ ದ್ವಿಷ್ಟ್ವಾ ತದ್ಗ್ರಾಹಿನಾರೀಪುರುಷಾನ್ ಕಾರಾಯಾಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣನಾಶಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ವಿಪಕ್ಷತಾಮ್ ಅಕರವಮ್|

5 Come mi son testimoni il sommo sacerdote, e tutto il concistoro degli anziani; da cui eziandio avendo ricevute lettere a' fratelli, io andava in Damasco, per menar prigioni in Gerusalemme quegli ancora ch'erano quivi, acciocchè fosser puniti.

ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಸಭಾಸದಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ಮಮೈತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಾದ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರನಿವಾಸಿಭ್ರಾತೃಗಣಾರ್ಥಮ್ ಆಜ್ಞಾಪತ್ರಾಣಿ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಾನ್ ದಣ್ಡಯಿತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನಯನಾರ್ಥಂ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಗತೋಸ್ಮಿ|

6 Or avvenne che, mentre io era in cammino, e mi avvicinava a Damasco, in sul mezzodì, di subito una gran luce mi folgorò d'intorno dal cielo.

ಕಿನ್ತು ಗಚ್ಛನ್ ತನ್ನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮ್ ಅಕಸ್ಮಾದ್ ಗಗಣಾನ್ನಿರ್ಗತ್ಯ ಮಹತೀ ದೀಪ್ತಿ ರ್ಮಮ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಪ್ರಕಾಶಿತವತೀ|

7 Ed io caddi in terra, ed udii una voce che mi disse: Saulo, Saulo, perchè mi perseguiti?

ತತೋ ಮಯಿ ಭೂಮೌ ಪತಿತೇ ಸತಿ, ಹೇ ಶೌಲ ಹೇ ಶೌಲ ಕುತೋ ಮಾಂ ತಾಡಯಸಿ? ಮಾಮ್ಪ್ರತಿ ಭಾಷಿತ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ರವೋಪಿ ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ|

8 Ed io risposi: Chi sei, Signore? Ed egli mi disse: Io son Gesù il Nazareo, il qual tu perseguiti.

ತದಾಹಂ ಪ್ರತ್ಯವದಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೇ ಕೋ ಭವಾನ್? ತತಃ ಸೋಽವಾದೀತ್ ಯಂ ತ್ವಂ ತಾಡಯಸಿ ಸ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೀಶುರಹಂ|

9 Or coloro che eran meco videro ben la luce, e furono spaventati; ma non udiron la voce di colui che parlava meco.

ಮಮ ಸಙ್ಗಿನೋ ಲೋಕಾಸ್ತಾಂ ದೀಪ್ತಿಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭಿಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|

10 Ed io dissi: Signore, che debbo io fare? E il Signor mi disse: Levati, e va' in Damasco; e quivi ti sarà parlato di tutte le cose che ti sono ordinate di fare.

ತತಃ ಪರಂ ಪೃಷ್ಟವಾನಹಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ತತಃ ಪ್ರಭುರಕಥಯತ್, ಉತ್ಥಾಯ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಯಾಹಿ ತ್ವಯಾ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ನಿರೂಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತತ್ ತತ್ರ ತ್ವಂ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯಸೇ|

11 Ora, perciocchè io non vedeva nulla, per la gloria di quella luce, fui menato per la mano da coloro ch'erano meco; e così entrai in Damasco.

ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಃ ಖರತರದೀಪ್ತೇಃ ಕಾರಣಾತ್ ಕಿಮಪಿ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಙ್ಗಿಗಣೇನ ಧೃತಹಸ್ತಃ ಸನ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ವ್ರಜಿತವಾನ್|

12 Or un certo Anania, uomo pio secondo la legge, al quale tutti i Giudei che abitavano in Damasco rendevano [buona] testimonianza, venne a me,

ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಾನ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಭಕ್ತಶ್ಚ ಹನಾನೀಯನಾಮಾ ಮಾನವ ಏಕೋ

13 ed essendo appresso a me, disse: Fratello Saulo, ricovera la vista. E in quello stante io ricoverai la vista, e lo riguardai.

ಮಮ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಏತ್ಯ ತಿಷ್ಠನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಭ್ರಾತಃ ಶೌಲ ಸುದೃಷ್ಟಿ ರ್ಭವ ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇಽಹಂ ಸಮ್ಯಕ್ ತಂ ದೃಷ್ಟವಾನ್|

14 Ed egli [mi] disse: L'Iddio de' nostri padri ti ha preordinato a conoscer la sua volontà, ed a vedere il Giusto, e ad udire una voce dalla sua bocca.

ತತಃ ಸ ಮಹ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಯಥಾ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಂ ವೇತ್ಸಿ ತಸ್ಯ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಜನಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಸ್ಯ ಶ್ರೀಮುಖಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣೋಷಿ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ತ್ವಾಂ ಮನೋನೀತಂ ಕೃತವಾನಂ|

15 Perciocchè tu gli devi essere presso tutti gli uomini testimonio delle cose che tu hai vedute, ed udite.

ಯತೋ ಯದ್ಯದ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀರಶ್ರೌಷೀಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಾನವಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ತ್ವಂ ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|

16 Ed ora, che indugi? levati, e sii battezzato, e lavato de' tuoi peccati, invocando il nome del Signore.

ಅತಏವ ಕುತೋ ವಿಲಮ್ಬಸೇ? ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ನಿಜಪಾಪಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಮಜ್ಜನಾಯ ಸಮುತ್ತಿಷ್ಠ|

17 Or avvenne che, dopo che io fui ritornato in Gerusalemme, orando nel tempio, mi venne un ratto di mente.

ತತಃ ಪರಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಮನ್ದಿರೇಽಹಮ್ ಏಕದಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ, ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಹಮ್ ಅಭಿಭೂತಃ ಸನ್ ಪ್ರಭೂಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪಶ್ಯನ್,

18 E vidi esso [Signore] che mi diceva: Affrettati, ed esci prestamente di Gerusalemme; perciocchè essi non riceveranno la tua testimonianza intorno a me.

ತ್ವಂ ತ್ವರಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ಯತೋ ಲೋಕಾಮಯಿ ತವ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯನ್ತಿ, ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತಸ್ಯೇದಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಶ್ರೌಷಮ್|

19 Ed io dissi: Signore, eglino stessi sanno che io incarcerava, e batteva per le raunanze coloro che credono in te.

ತತೋಹಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷಮ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪ್ರತಿಭಜನಭವನಂ ತ್ವಯಿ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಹೃತವಾನ್,

20 E quando si spandeva il sangue di Stefano, tuo martire, io ancora era presente, e acconsentiva alla sua morte, e guardava i vestimenti di coloro che l'uccidevano.

ತಥಾ ತವ ಸಾಕ್ಷಿಣಃ ಸ್ತಿಫಾನಸ್ಯ ರಕ್ತಪಾತನಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ವಿನಾಶಂ ಸಮ್ಮನ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ತಿಷ್ಠನ್ ಹನ್ತೃಲೋಕಾನಾಂ ವಾಸಾಂಸಿ ರಕ್ಷಿತವಾನ್, ಏತತ್ ತೇ ವಿದುಃ|

21 Ed egli mi disse: Vattene, perciocchè io ti manderò lungi a' Gentili.

ತತಃ ಸೋಽಕಥಯತ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ತ್ವಾಂ ದೂರಸ್ಥಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯೇ|

22 Or essi l'ascoltarono fino a questa parola; ma [poi] alzarono la lor voce, dicendo: Togli via di terra un tal uomo; perciocchè ei non conviene ch'egli viva.

ತದಾ ಲೋಕಾ ಏತಾವತ್ಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಕಥಯನ್, ಏನಂ ಭೂಮಣ್ಡಲಾದ್ ದೂರೀಕುರುತ, ಏತಾದೃಶಜನಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಮ್|

23 E, come essi gridavano, e gettavano i [lor] vestimenti, e mandavano la polvere in aria,

ಇತ್ಯುಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಿತ್ವಾ ವಸನಾನಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ಧೂಲೀರಕ್ಷಿಪನ್

24 il capitano comandò che [Paolo] fosse menato dentro alla rocca, ordinando che si facesse inquisizion di lui per flagelli, per sapere per qual cagione gridavano così contro a lui.

ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪೌಲಂ ದುರ್ಗಾಭ್ಯನ್ತರ ನೇತುಂ ಸಮಾದಿಶತ್| ಏತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಕೂಲಾಃ ಸನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಏತಾವದುಚ್ಚೈಃಸ್ವರಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್, ಏತದ್ ವೇತ್ತುಂ ತಂ ಕಶಯಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾದಿಶತ್|

25 Ma, come l'ebbero disteso con le coregge, Paolo disse al centurione ch'era [quivi] presente: Evvi egli lecito di flagellare un uomo Romano, e non condannato?

ಪದಾತಯಶ್ಚರ್ಮ್ಮನಿರ್ಮ್ಮಿತರಜ್ಜುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಂ ಕರ್ತ್ತುಮುದ್ಯತಾಸ್ತಾಸ್ತದಾನೀಂ ಪೌಲಃ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಿತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಯಾಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋಸ್ತಿ?

26 E il centurione, udito [ciò], venne, e lo rapportò al capitano, dicendo: Guarda ciò che tu farai, perciocchè quest'uomo è Romano.

ಏನಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತೇಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮವದತ್ ಸ ರೋಮಿಲೋಕ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಾವಧಾನಃ ಸನ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರು|

27 E il capitano venne a Paolo, e gli disse: Dimmi, sei tu Romano?

ತಸ್ಮಾತ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿ ರ್ಗತ್ವಾ ತಮಪ್ರಾಕ್ಷೀತ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಃ? ಇತಿ ಮಾಂ ಬ್ರೂಹಿ| ಸೋಽಕಥಯತ್ ಸತ್ಯಮ್|

28 Ed egli disse: Sì, certo. E il capitano rispose: Io ho acquistata questa cittadinanza per gran somma [di danari]. E Paolo disse: Ma io l'ho anche di nascita.

ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಬಹುದ್ರವಿಣಂ ದತ್ತ್ವಾಹಂ ತತ್ ಪೌರಸಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್; ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಂ ಜನುನಾ ತತ್ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸ್ಮಿ|

29 Laonde coloro che doveano far l'inquisizion di lui si ritrassero subito da lui; e il capitano stesso ebbe paura, avendo saputo ch'egli era Romano; perciocchè egli l'avea legato.

ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಯೇ ಪ್ರಹಾರೇಣ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಸಮುದ್ಯತಾ ಆಸನ್ ತೇ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರಾತಿಷ್ಠನ್ತ; ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಸ್ತಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸ್ವಯಂ ಯತ್ ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಅಬಿಭೇತ್|

30 E IL giorno seguente, volendo saper la certezza di ciò onde egli era accusato da' Giudei, lo sciolse da' legami, e comandò a' principali sacerdoti, ed a tutto il lor concistoro, di venire. E, menato Paolo a basso, lo presentò davanti a loro.

ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಃ ಪೌಲಂ ಕುತೋಽಪವದನ್ತೇ ತಸ್ಯ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾತುಂ ವಾಞ್ಛನ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪರೇಽಹನಿ ಪೌಲಂ ಬನ್ಧನಾತ್ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಮಹಾಸಭಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾಶ್ಚ ಸಮುಪಸ್ಥಾತುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೌಲಮ್ ಅವರೋಹ್ಯ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|