Atti 20
1 ORA, dopo che fu cessato il tumulto, Paolo, chiamati a sè i discepoli, ed abbracciatili, si partì per andare in Macedonia.
இத்த²ம்’ கலஹே நிவ்ரு’த்தே ஸதி பௌல: ஸி²ஷ்யக³ணம் ஆஹூய விஸர்ஜநம்’ ப்ராப்ய மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
2 E, dopo esser passato per quelle parti, ed averli con molte parole confortati, venne in Grecia.
தேந ஸ்தா²நேந க³ச்ச²ந் தத்³தே³ஸீ²யாந் ஸி²ஷ்யாந் ப³ஹூபதி³ஸ்²ய யூநாநீயதே³ஸ²ம் உபஸ்தி²தவாந்|
3 [Dove] quando fu dimorato tre mesi, essendogli poste insidie da' Giudei, se fosse navigato in Siria, il parer fu che ritornasse per la Macedonia.
தத்ர மாஸத்ரயம்’ ஸ்தி²த்வா தஸ்மாத் ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ யாதும் உத்³யத: , கிந்து யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ கு³ப்தா அதிஷ்ட²ந் தஸ்மாத் ஸ புநரபி மாகித³நியாமார்கே³ண ப்ரத்யாக³ந்தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந்|
4 Or Sopatro Berreese l'accompagnò fino in Asia; e de' Tessalonicesi, Aristarco, e Secondo, e Gaio Derbese, e Timoteo; e di que' d'Asia, Tichico, e Trofimo.
பி³ரயாநக³ரீயஸோபாத்ர: தி²ஷலநீகீயாரிஸ்தார்க²ஸிகுந்தௌ³ த³ர்ப்³போ³நக³ரீயகா³யதீமதி²யௌ ஆஸி²யாதே³ஸீ²யதுகி²கத்ரபி²மௌ ச தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஆஸி²யாதே³ஸ²ம்’ யாவத்³ க³தவந்த: |
5 Costoro, andati innanzi, ci aspettarono in Troas.
ஏதே ஸர்வ்வே (அ)க்³ரஸரா: ஸந்தோ (அ)ஸ்மாந் அபேக்ஷ்ய த்ரோயாநக³ரே ஸ்தி²தவந்த: |
6 E noi, dopo i giorni degli azzimi, partimmo da Filippi, e in capo di cinque giorni arrivammo a loro in Troas, dove dimorammo sette giorni.
கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவதி³நே ச க³தே ஸதி வயம்’ பி²லிபீநக³ராத் தோயபதே²ந க³த்வா பஞ்சபி⁴ ர்தி³நைஸ்த்ரோயாநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர ஸப்ததி³நாந்யவாதிஷ்டா²ம|
7 E nel primo [giorno] della settimana, essendo i discepoli raunati per rompere il pane, Paolo, dovendo partire il giorno seguente, fece loro un sermone, e distese il ragionamento sino a mezzanotte.
ஸப்தாஹஸ்ய ப்ரத²மதி³நே பூபாந் ப⁴ம்’க்து ஸி²ஷ்யேஷு மிலிதேஷு பௌல: பரதி³நே தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²தும் உத்³யத: ஸந் தத³ஹ்நி ப்ராயேண க்ஷபாயா யாமத்³வயம்’ யாவத் ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகதா²ம் அகத²யத்|
8 Or nella sala, ove eravamo raunati, vi erano molte lampane.
உபரிஸ்தே² யஸ்மிந் ப்ரகோஷ்டே² ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வாஸந் தத்ர ப³ஹவ: ப்ரதீ³பா: ப்ராஜ்வலந்|
9 Ed un certo giovanetto, [chiamato] per nome Eutico, sedendo sopra la finestra, sopraffatto da profondo sonno, mentre Paolo tirava il suo ragionamento in lungo, traboccato dal sonno, cadde giù dal terzo solaio, e fu levato morto.
உதுக²நாமா கஸ்²சந யுவா ச வாதாயந உபவிஸ²ந் கோ⁴ரதரநித்³ராக்³ரஸ்தோ (அ)பூ⁴த் ததா³ பௌலேந ப³ஹுக்ஷணம்’ கதா²யாம்’ ப்ரசாரிதாயாம்’ நித்³ராமக்³ந: ஸ தஸ்மாத்³ உபரிஸ்த²த்ரு’தீயப்ரகோஷ்டா²த்³ அபதத், ததோ லோகாஸ்தம்’ ம்ரு’தகல்பம்’ த்⁴ரு’த்வோத³தோலயந்|
10 Ma Paolo, sceso a basso, si gettò sopra lui, e l'abbracciò, e disse: Non tumultuate; perciocchè l'anima sua è in lui.
தத: பௌலோ(அ)வருஹ்ய தஸ்ய கா³த்ரே பதித்வா தம்’ க்ரோடே³ நிதா⁴ய கதி²தவாந், யூயம்’ வ்யாகுலா மா பூ⁴த நாயம்’ ப்ராணை ர்வியுக்த: |
11 Poi, essendo risalito, ed avendo rotto il pane, e preso cibo, dopo avere ancora lungamente ragionato sino all'alba, si dipartì così.
பஸ்²சாத் ஸ புநஸ்²சோபரி க³த்வா பூபாந் ப⁴ம்’க்த்வா ப்ரபா⁴தம்’ யாவத் கதோ²பகத²நே க்ரு’த்வா ப்ரஸ்தி²தவாந்|
12 Or menarono [quivi] il fanciullo vivente, onde furono fuor di modo consolati.
தே ச தம்’ ஜீவந்தம்’ யுவாநம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க³த்வா பரமாப்யாயிதா ஜாதா: |
13 E noi, andati alla nave, navigammo in Asso, con intenzione di levar di là Paolo; perciocchè egli avea così determinato, volendo egli far quel cammino per terra.
அநந்தரம்’ வயம்’ போதேநாக்³ரஸரா பூ⁴த்வாஸ்மநக³ரம் உத்தீர்ய்ய பௌலம்’ க்³ரஹீதும்’ மதிம் அகுர்ம்ம யத: ஸ தத்ர பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜிதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வேதி நிரூபிதவாந்|
14 Ed avendolo scontrato in Asso, lo levammo, e venimmo a Mitilene.
தஸ்மாத் தத்ராஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்மிந் மிலிதே ஸதி வயம்’ தம்’ நீத்வா மிதுலீந்யுபத்³வீபம்’ ப்ராப்தவந்த: |
15 E, navigando di là, arrivammo il [giorno] seguente di rincontro a Chio; e il [giorno] appresso ammainammo verso Samo; e fermatici in Trogillio, il [giorno] seguente giungemmo a Mileto.
தஸ்மாத் போதம்’ மோசயித்வா பரே(அ)ஹநி கீ²யோபத்³வீபஸ்ய ஸம்முக²ம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தஸ்மாத்³ ஏகேநாஹ்நா ஸாமோபத்³வீபம்’ க³த்வா போதம்’ லாக³யித்வா த்ரோகு³ல்லியே ஸ்தி²த்வா பரஸ்மிந் தி³வஸே மிலீதநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|
16 Perciocchè Paolo avea deliberato di navigare oltre ad Efeso, per non avere a consumar tempo in Asia; poichè egli si affrettava per essere, se gli era possibile, al giorno della Pentecosta in Gerusalemme.
யத: பௌல ஆஸி²யாதே³ஸே² காலம்’ யாபயிதும் நாபி⁴லஷந் இபி²ஷநக³ரம்’ த்யக்த்வா யாதும்’ மந்த்ரணாம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந்; யஸ்மாத்³ யதி³ ஸாத்⁴யம்’ ப⁴வதி தர்ஹி நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய பஞ்சாஸ²த்தமதி³நே ஸ யிரூஸா²லம்யுபஸ்தா²தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந்|
17 E DA Mileto mandò in Efeso, a far chiamare gli anziani della chiesa.
பௌலோ மிலீதாத்³ இபி²ஷம்’ ப்ரதி லோகம்’ ப்ரஹித்ய ஸமாஜஸ்ய ப்ராசீநாந் ஆஹூயாநீதவாந்|
18 E quando furono venuti a lui, egli disse loro: Voi sapete in qual maniera, dal primo giorno che io entrai nell'Asia, io sono stato con voi in tutto quel tempo;
தேஷு தஸ்ய ஸமீபம் உபஸ்தி²தேஷு ஸ தேப்⁴ய இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், அஹம் ஆஸி²யாதே³ஸே² ப்ரத²மாக³மநம் ஆரப்⁴யாத்³ய யாவத்³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸ்தி²த்வா ஸர்வ்வஸமயே யதா²சரிதவாந் தத்³ யூயம்’ ஜாநீத²;
19 servendo al Signore, con ogni umiltà e con molte lagrime, e prove, le quali mi sono avvenute nelle insidie de' Giudei.
ப²லத: ஸர்வ்வதா² நம்ரமநா: ஸந் ப³ஹுஸ்²ருபாதேந யிஹுதீ³யாநாம் குமந்த்ரணாஜாதநாநாபரீக்ஷாபி⁴: ப்ரபோ⁴: ஸேவாமகரவம்’|
20 Come io non mi son ritratto d'annunziarvi, ed insegnarvi, in pubblico, e per le case, cosa alcuna di quelle che son giovevoli;
காமபி ஹிதகதா²ம்’ ந கோ³பாயிதவாந் தாம்’ ப்ரசார்ய்ய ஸப்ரகாஸ²ம்’ க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே ஸமுபதி³ஸ்²யேஸ்²வரம்’ ப்ரதி மந: பராவர்த்தநீயம்’ ப்ரபௌ⁴ யீஸு²க்²ரீஷ்டே விஸ்²வஸநீயம்’
21 testificando a' Giudei, ed a' Greci, la conversione a Dio, e la fede nel Signor nostro Gesù Cristo.
யிஹூதீ³யாநாம் அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாஞ்ச ஸமீப ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி|
22 Ed ora, ecco, io, cattivato dallo Spirito, vo in Gerusalemme, non sapendo le cose che mi avverranno in essa.
பஸ்²யத ஸாம்ப்ரதம் ஆத்மநாக்ரு’ஷ்ட: ஸந் யிரூஸா²லம்நக³ரே யாத்ராம்’ கரோமி, தத்ர மாம்ப்ரதி யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தாந்யஹம்’ ந ஜாநாமி;
23 Se non che lo Spirito Santo mi testifica per ogni città, dicendo che legami e tribolazioni mi aspettano.
கிந்து மயா ப³ந்த⁴நம்’ க்லேஸ²ஸ்²ச போ⁴க்தவ்ய இதி பவித்ர ஆத்மா நக³ரே நக³ரே ப்ரமாணம்’ த³தா³தி|
24 Ma io non fo conto di nulla; e la mia propria vita non mi è cara, purchè io adempia con allegrezza il mio corso, e il ministerio il quale ho ricevuto dal Signore Gesù, [che è] di testificar l'evangelo della grazia di Dio.
ததா²பி தம்’ க்லேஸ²மஹம்’ த்ரு’ணாய ந மந்யே; ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹவிஷயகஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரமாணம்’ தா³தும்’, ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²: ஸகாஸா²த³ யஸ்யா: ஸேவாயா: பா⁴ரம்’ ப்ராப்நவம்’ தாம்’ ஸேவாம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ஸாநந்த³ம்’ ஸ்வமார்க³ம்’ ஸமாபயிதுஞ்ச நிஜப்ராணாநபி ப்ரியாந் ந மந்யே|
25 Ed ora, ecco, io so che voi tutti, fra i quali io sono andato e venuto, predicando il regno di Dio, non vedrete più la mia faccia.
அது⁴நா பஸ்²யத யேஷாம்’ ஸமீபே(அ)ஹம் ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய ப்⁴ரமணம்’ க்ரு’தவாந் ஏதாத்³ரு’ஸா² யூயம்’ மம வத³நம்’ புந ர்த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்ஸ்யத² ஏதத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி|
26 Perciò ancora, io vi protesto oggi, che io son netto del sangue di tutti.
யுஷ்மப்⁴யம் அஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வாந் ஆதே³ஸா²ந் ப்ரகாஸ²யிதும்’ ந ந்யவர்த்தே|
27 Perciocchè io non mi son tratto indietro da annunziarvi tutto il consiglio di Dio.
அஹம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ ரக்தபாததோ³ஷாத்³ யந்நிர்தோ³ஷ ஆஸே தஸ்யாத்³ய யுஷ்மாந் ஸாக்ஷிண: கரோமி|
28 Attendete dunque a voi stessi, ed a tutta la greggia, nella quale lo Spirito Santo vi ha costituiti vescovi, per pascer la chiesa di Dio, la quale egli ha acquistata col proprio sangue.
யூயம்’ ஸ்வேஷு ததா² யஸ்ய வ்ரஜஸ்யாத்⁴யக்ஷந் ஆத்மா யுஷ்மாந் விதா⁴ய ந்யயுங்க்த தத்ஸர்வ்வஸ்மிந் ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, ய ஸமாஜஞ்ச ப்ரபு⁴ ர்நிஜரக்தமூல்யேந க்ரீதவாந தம் அவத,
29 Perciocchè io so questo: che dopo la mia partita, entreranno fra voi de' lupi rapaci, i quali non risparmieranno la greggia.
யதோ மயா க³மநே க்ரு’தஏவ து³ர்ஜயா வ்ரு’கா யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யம்’ ப்ரவிஸ்²ய வ்ரஜம்’ ப்ரதி நிர்த³யதாம் ஆசரிஷ்யந்தி,
30 E che d'infra voi stessi sorgeranno degli uomini che proporrano cose perverse, per trarsi dietro i discepoli.
யுஷ்மாகமேவ மத்⁴யாத³பி லோகா உத்தா²ய ஸி²ஷ்யக³ணம் அபஹந்தும்’ விபரீதம் உபதே³க்ஷ்யந்தீத்யஹம்’ ஜாநாமி|
31 Perciò, vegliate, ricordandovi che per lo spazio di tre anni, giorno e notte, non son restato d' ammonir ciascuno con lagrime.
இதி ஹேதோ ர்யூயம்’ ஸசைதந்யா: ஸந்தஸ்திஷ்டத, அஹஞ்ச ஸாஸ்²ருபாத: ஸந் வத்ஸரத்ரயம்’ யாவத்³ தி³வாநிஸ²ம்’ ப்ரதிஜநம்’ போ³த⁴யிதும்’ ந ந்யவர்த்தே தத³பி ஸ்மரத|
32 Ed al presente, fratelli, io vi raccomando a Dio, e alla parola della grazia di lui, il quale è potente da continuar d'edificarvi, e da darvi l'eredità con tutti i santificati.
இதா³நீம்’ ஹே ப்⁴ராதரோ யுஷ்மாகம்’ நிஷ்டா²ம்’ ஜநயிதும்’ பவித்ரீக்ரு’தலோகாநாம்’ மத்⁴யே(அ)தி⁴காரஞ்ச தா³தும்’ ஸமர்தோ² ய ஈஸ்²வரஸ்தஸ்யாநுக்³ரஹஸ்ய யோ வாத³ஸ்²ச தயோருப⁴யோ ர்யுஷ்மாந் ஸமார்பயம்|
33 Io non ho appetito l'argento, nè l'oro, nè il vestimento di alcuno.
கஸ்யாபி ஸ்வர்ணம்’ ரூப்யம்’ வஸ்த்ரம்’ வா ப்ரதி மயா லோபோ⁴ ந க்ரு’த: |
34 E voi stessi sapete che queste mani hanno sovvenuto a' bisogni miei, e di coloro ch'erano meco.
கிந்து மம மத்ஸஹசரலோகாநாஞ்சாவஸ்²யகவ்யயாய மதீ³யமித³ம்’ கரத்³வயம் அஸ்²ராம்யத்³ ஏதத்³ யூயம்’ ஜாநீத²|
35 In ogni cosa vi ho mostrato che affaticandosi, si convengono così sopportar gl'infermi; e ricordarsi delle parole del Signore Gesù, il qual disse che più felice cosa è il dare che il ricevere.
அநேந ப்ரகாரேண க்³ரஹணத்³ தா³நம்’ ப⁴த்³ரமிதி யத்³வாக்யம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: கதி²தவாந் தத் ஸ்மர்த்தும்’ த³ரித்³ரலோகாநாமுபகாரார்த²ம்’ ஸ்²ரமம்’ கர்த்துஞ்ச யுஷ்மாகம் உசிதம் ஏதத்ஸர்வ்வம்’ யுஷ்மாநஹம் உபதி³ஷ்டவாந்|
36 E quando ebbe dette queste cose, si pose in ginocchioni, ed orò con tutti loro.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ ஜாநுநீ பாதயித்வா ஸர்வை: ஸஹ ப்ரார்த²யத|
37 E si fece da tutti un gran pianto; e gettatisi al collo di Paolo, lo baciavano;
தேந தே க்ரந்த்³ரந்த:
38 dolenti principalmente per la parola ch'egli avea detta, che non vedrebbero più la sua faccia. E l'accompagnarono alla nave.
புந ர்மம முக²ம்’ ந த்³ரக்ஷ்யத² விஸே²ஷத ஏஷா யா கதா² தேநாகதி² தத்காரணாத் ஸோ²கம்’ விலாபஞ்ச க்ரு’த்வா கண்ட²ம்’ த்⁴ரு’த்வா சும்பி³தவந்த: | பஸ்²சாத் தே தம்’ போதம்’ நீதவந்த: |
