Atti 18
1 ORA, dopo queste cose, Paolo si partì d'Atene, e venne in Corinto.
தத்³க⁴டநாத: பரம்’ பௌல ஆதீ²நீநக³ராத்³ யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா கரிந்த²நக³ரம் ஆக³ச்ச²த்|
2 E, trovato un certo Giudeo, [chiamato] per nome Aquila, di nazione Pontico, nuovamente venuto d'Italia, insieme con Priscilla, sua moglie (perciocchè Claudio avea comandato che tutti i Giudei si partissero di Roma), si accostò a loro.
தஸ்மிந் ஸமயே க்லௌதி³ய: ஸர்வ்வாந் யிஹூதீ³யாந் ரோமாநக³ரம்’ விஹாய க³ந்தும் ஆஜ்ஞாபயத், தஸ்மாத் ப்ரிஸ்கில்லாநாம்நா ஜாயயா ஸார்த்³த⁴ம் இதாலியாதே³ஸா²த் கிஞ்சித்பூர்வ்வம் ஆக³மத் ய: பந்ததே³ஸே² ஜாத ஆக்கிலநாமா யிஹூதீ³யலோக: பௌலஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய தயோ: ஸமீபமிதவாந்|
3 E perciocchè egli era della medesima arte, dimorava in casa loro, e lavorava; perciocchè l'arte loro era di far padiglioni.
தௌ தூ³ஷ்யநிர்ம்மாணஜீவிநௌ, தஸ்மாத் பரஸ்பரம் ஏகவ்ரு’த்திகத்வாத் ஸ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ உஷித்வா தத் கர்ம்மாகரோத்|
4 Ed ogni sabato faceva un sermone nella sinagoga, e induceva alla fede Giudei e Greci.
பௌல: ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³த்வா விசாரம்’ க்ரு’த்வா யிஹூதீ³யாந் அந்யதே³ஸீ²யாம்’ஸ்²ச ப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹிதவாந்|
5 Ora, quando Sila e Timoteo furon venuti di Macedonia, Paolo era sospinto dallo Spirito, testificando a' Giudei che Gesù [è] il Cristo.
ஸீலதீமதி²யயோ ர்மாகித³நியாதே³ஸா²த் ஸமேதயோ: ஸதோ: பௌல உத்தப்தமநா பூ⁴த்வா யீஸு²ரீஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்தோ ப⁴வதீதி ப்ரமாணம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸமீபே ப்ராதா³த்|
6 Ma, contrastando eglino, e bestemmiando, egli scosse i [suoi] vestimenti, e disse loro: Il sangue vostro [sia] sopra il vostro capo, io [ne son] netto; da ora innanzi io andrò a' Gentili.
கிந்து தே (அ)தீவ விரோத⁴ம்’ விதா⁴ய பாஷண்டீ³யகதா²ம்’ கதி²தவந்தஸ்தத: பௌலோ வஸ்த்ரம்’ து⁴ந்வந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், யுஷ்மாகம்’ ஸோ²ணிதபாதாபராதோ⁴ யுஷ்மாந் ப்ரத்யேவ ப⁴வது, தேநாஹம்’ நிரபராதோ⁴ (அ)த்³யாரப்⁴ய பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ யாமி|
7 E partitosi di là, entrò in casa d'un certo [chiamato] per nome Giusto, il qual serviva a Dio; la cui casa era contigua alla sinagoga.
ஸ தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²ய ப⁴ஜநப⁴வநஸமீபஸ்த²ஸ்ய யுஸ்தநாம்ந ஈஸ்²வரப⁴க்தஸ்ய பி⁴ந்நதே³ஸீ²யஸ்ய நிவேஸ²நம்’ ப்ராவிஸ²த்|
8 Or Crispo, capo della sinagoga, credette al Signore, con tutta la sua famiglia; molti ancora de' Corinti, udendo [Paolo], credevano, ed erano battezzati.
தத: க்ரீஷ்பநாமா ப⁴ஜநப⁴வநாதி⁴பதி: ஸபரிவார: ப்ரபௌ⁴ வ்யஸ்²வஸீத், கரிந்த²நக³ரீயா ப³ஹவோ லோகாஸ்²ச ஸமாகர்ண்ய விஸ்²வஸ்ய மஜ்ஜிதா அப⁴வந்|
9 E il Signore disse di notte in visione a Paolo: Non temere; ma parla, e non tacere.
க்ஷணதா³யாம்’ ப்ரபு⁴: பௌலம்’ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்வா பா⁴ஷிதவாந், மா பை⁴ஷீ: , மா நிரஸீ: கதா²ம்’ ப்ரசாரய|
10 Perciocchè io son teco, e niuno metterà le mani sopra te, per offenderti; poichè io ho un gran popolo in questa città.
அஹம்’ த்வயா ஸார்த்³த⁴ம் ஆஸ ஹிம்’ஸார்த²ம்’ கோபி த்வாம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி நக³ரே(அ)ஸ்மிந் மதீ³யா லோகா ப³ஹவ ஆஸதே|
11 Egli adunque dimorò [quivi] un anno, e sei mesi, insegnando fra loro la parola di Dio.
தஸ்மாத் பௌலஸ்தந்நக³ரே ப்ராயேண ஸார்த்³த⁴வத்ஸரபர்ய்யந்தம்’ ஸம்’ஸ்தா²யேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் உபாதி³ஸ²த்|
12 Poi, quando Gallione fu proconsolo d'Acaia, i Giudei di pari consentimento si levarono contro a Paolo, e lo menarono al tribunale, dicendo:
கா³ல்லியநாமா கஸ்²சித்³ ஆகா²யாதே³ஸ²ஸ்ய ப்ராட்³விவாக: ஸமப⁴வத், ததோ யிஹூதீ³யா ஏகவாக்யா: ஸந்த: பௌலம் ஆக்ரம்ய விசாரஸ்தா²நம்’ நீத்வா
13 Costui persuade agli uomini di servire a Dio contro alla legge.
மாநுஷ ஏஷ வ்யவஸ்தா²ய விருத்³த⁴ம் ஈஸ்²வரப⁴ஜநம்’ கர்த்தும்’ லோகாந் குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயதீதி நிவேதி³தவந்த: |
14 E come Paolo era per aprir la bocca, Gallione disse a' Giudei: Se si trattasse di alcuna ingiustizia o misfatto, o Giudei, io vi udirei pazientemente, secondo la ragione.
தத: பௌலே ப்ரத்யுத்தரம்’ தா³தும் உத்³யதே ஸதி கா³ல்லியா யிஹூதீ³யாந் வ்யாஹரத், யதி³ கஸ்யசித்³ அந்யாயஸ்ய வாதிஸ²யது³ஷ்டதாசரணஸ்ய விசாரோ(அ)ப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ கதா² மயா ஸஹநீயாப⁴விஷ்யத்|
15 Ma, se la quistione è intorno a parole, e a nomi, e alla vostra legge, provvedeteci voi; perciocchè io non voglio esser giudice di coteste cose.
கிந்து யதி³ கேவலம்’ கதா²யா வா நாம்நோ வா யுஷ்மாகம்’ வ்யவஸ்தா²யா விவாதோ³ ப⁴வதி தர்ஹி தஸ்ய விசாரமஹம்’ ந கரிஷ்யாமி, யூயம்’ தஸ்ய மீமாம்’ஸாம்’ குருத|
16 E li scacciò dal tribunale.
தத: ஸ தாந் விசாரஸ்தா²நாத்³ தூ³ரீக்ரு’தவாந்|
17 E tutti i Greci presero Sostene, capo della sinagoga, e lo battevano davanti al tribunale; e Gallione niente si curava di queste cose.
ததா³ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யா: ஸோஸ்தி²நிநாமாநம்’ ப⁴ஜநப⁴வநஸ்ய ப்ரதா⁴நாதி⁴பதிம்’ த்⁴ரு’த்வா விசாரஸ்தா²நஸ்ய ஸம்முகே² ப்ராஹரந் ததா²பி கா³ல்லியா தேஷு ஸர்வ்வகர்ம்மஸு ந மநோ ந்யத³தா⁴த்|
18 Ora, quando Paolo fu dimorato [quivi] ancora molti giorni, prese commiato dai fratelli, e navigò in Siria, con Priscilla, ed Aquila; essendosi fatto tondere il capo in Cencrea, perciocchè avea voto.
பௌலஸ்தத்ர புநர்ப³ஹுதி³நாநி ந்யவஸத், ததோ ப்⁴ராத்ரு’க³ணாத்³ விஸர்ஜநம்’ ப்ராப்ய கிஞ்சநவ்ரதநிமித்தம்’ கிம்’க்ரியாநக³ரே ஸி²ரோ முண்ட³யித்வா ப்ரிஸ்கில்லாக்கிலாப்⁴யாம்’ ஸஹிதோ ஜலபதே²ந ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ க³தவாந்|
19 Ed essendo giunto in Efeso, li lasciò quivi. Or egli entrò nella sinagoga, e fece un sermone a' Giudei.
தத இபி²ஷநக³ர உபஸ்தா²ய தத்ர தௌ விஸ்ரு’ஜ்ய ஸ்வயம்’ ப⁴ஜநப்⁴வநம்’ ப்ரவிஸ்²ய யிஹூதீ³யை: ஸஹ விசாரிதவாந்|
20 Ed essi lo pregavano di dimorare appresso di loro più lungo tempo; ma egli non acconsentì;
தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம்’ புந: கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ தம்’ வ்யநயந், ஸ தத³நுரரீக்ரு’த்ய கதா²மேதாம்’ கதி²தவாந்,
21 anzi prese commiato da loro, dicendo: Del tutto mi conviene far la festa prossima in Gerusalemme; ma io ritornerò ancora a voi, se piace a Dio. Così si partì per mare da Efeso.
யிரூஸா²லமி ஆகா³ம்யுத்ஸவபாலநார்த²ம்’ மயா க³மநீயம்’; பஸ்²சாத்³ ஈஸ்²வரேச்சா²யாம்’ ஜாதாயாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ ப்ரத்யாக³மிஷ்யாமி| தத: பரம்’ ஸ தை ர்விஸ்ரு’ஷ்ட: ஸந் ஜலபதே²ந இபி²ஷநக³ராத் ப்ரஸ்தி²தவாந்|
22 Ed essendo disceso in Cesarea, salì [in Gerusalemme]; poi, dopo aver salutata la chiesa, scese in Antiochia.
தத: கைஸரியாம் உபஸ்தி²த: ஸந் நக³ரம்’ க³த்வா ஸமாஜம்’ நமஸ்க்ரு’த்ய தஸ்மாத்³ ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
23 Ed essendo [quivi] dimorato alquanto tempo, si partì, andando attorno di luogo in luogo per lo paese di Galazia, e di Frigia, confermando tutti i discepoli.
தத்ர கியத்காலம்’ யாபயித்வா தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸி²ஷ்யாணாம்’ மநாம்’ஸி ஸுஸ்தி²ராணி க்ரு’த்வா க்ரமஸோ² க³லாதியாப்²ருகி³யாதே³ஸ²யோ ர்ப்⁴ரமித்வா க³தவாந்|
24 OR un certo Giudeo, [il cui] nome [era] Apollo, di nazione Alessandrino, uomo eloquente, [e] potente nelle scritture, arrivò in Efeso.
தஸ்மிந்நேவ ஸமயே ஸிகந்த³ரியாநக³ரே ஜாத ஆபல்லோநாமா ஸா²ஸ்த்ரவித் ஸுவக்தா யிஹூதீ³ய ஏகோ ஜந இபி²ஷநக³ரம் ஆக³தவாந்|
25 Costui era ammaestrato ne' principii della via del Signore; e, fervente di spirito, parlava, ed insegnava diligentemente le cose del Signore, avendo sol conoscenza del battesimo di Giovanni.
ஸ ஸி²க்ஷிதப்ரபு⁴மார்கோ³ மநஸோத்³யோகீ³ ச ஸந் யோஹநோ மஜ்ஜநமாத்ரம்’ ஜ்ஞாத்வா யதா²ர்த²தயா ப்ரபோ⁴: கதா²ம்’ கத²யந் ஸமுபாதி³ஸ²த்|
26 E prese a parlar francamente nella sinagoga. Ed Aquila, e Priscilla, uditolo, lo presero con loro, e gli esposero più appieno la via di Dio.
ஏஷ ஜநோ நிர்ப⁴யத்வேந ப⁴ஜநப⁴வநே கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், தத: ப்ரிஸ்கில்லாக்கிலௌ தஸ்யோபதே³ஸ²கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய தம்’ ஸ்வயோ: ஸமீபம் ஆநீய ஸு²த்³த⁴ரூபேணேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அபோ³த⁴யதாம்|
27 Poi, volendo egli passare in Acaia, i fratelli [vel] confortarono, e scrissero ai discepoli che l'accogliessero. Ed egli, essendo giunto là, conferì molto a coloro che avean creduto per la grazia.
பஸ்²சாத் ஸ ஆகா²யாதே³ஸ²ம்’ க³ந்தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந், ததா³ தத்ரத்ய: ஸி²ஷ்யக³ணோ யதா² தம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி தத³ர்த²ம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணேந ஸமாஸ்²வஸ்ய பத்ரே லிகி²தே ஸதி, ஆபல்லாஸ்தத்ரோபஸ்தி²த: ஸந் அநுக்³ரஹேண ப்ரத்யயிநாம்’ ப³ஹூபகாராந் அகரோத்,
28 Perciocchè con grande sforzo convinceva pubblicamente i Giudei, dimostrando per le scritture che Gesù è il Cristo.
ப²லதோ யீஸு²ரபி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதேதி ஸா²ஸ்த்ரப்ரமாணம்’ த³த்வா ப்ரகாஸ²ரூபேண ப்ரதிபந்நம்’ க்ரு’த்வா யிஹூதீ³யாந் நிருத்தராந் க்ரு’தவாந்|
