Atti 14

1 OR avvenne che in Iconio entrarono parimente nella sinagoga de' Giudei, e parlarono in maniera, che una gran moltitudine di Giudei e di Greci, credette.

ತೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಯುಗಪದ್ ಇಕನಿಯನಗರಸ್ಥಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಭಜನಭವನಂ ಗತ್ವಾ ಯಥಾ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವನ್ತೌ|

2 Ma i Giudei increduli commossero, ed inasprirono gli animi de' Gentili contro a' fratelli.

ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಹೀನಾ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಕುಪ್ರವೃತ್ತಿಂ ಗ್ರಾಹಯಿತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಪ್ರತಿ ತೇಷಾಂ ವೈರಂ ಜನಿತವನ್ತಃ|

3 Essi adunque dimorarono [quivi] molto tempo, parlando francamente nel Signore, il qual rendeva testimonianza alla parola della sua grazia, concedendo che per le lor mani si facesser segni e prodigi.

ಅತಃ ಸ್ವಾನುಗ್ರಹಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾ ತಯೋ ರ್ಹಸ್ತೈ ರ್ಬಹುಲಕ್ಷಣಮ್ ಅದ್ಭುತಕರ್ಮ್ಮ ಚ ಪ್ರಾಕಾಶಯದ್ ಯಃ ಪ್ರಭುಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾ ಅಕ್ಷೋಭೇನ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ತೌ ತತ್ರ ಬಹುದಿನಾನಿ ಸಮವಾತಿಷ್ಠೇತಾಂ|

4 E la moltitudine della città fu divisa; e gli uni tenevano co' Giudei, e gli altri con gli apostoli.

ಕಿನ್ತು ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಸಪಕ್ಷಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಪಕ್ಷಾ ಜಾತಾಃ, ಅತೋ ನಾಗರಿಕಜನನಿವಹಮಧ್ಯೇ ಭಿನ್ನವಾಕ್ಯತ್ವಮ್ ಅಭವತ್|

5 Ma, fattosi uno sforzo de' Gentili, e de' Giudei, coi lor rettori, per fare ingiuria agli [apostoli], e per lapidarli,

ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅಧಿಪತಯಶ್ಚ ದೌರಾತ್ಮ್ಯಂ ಕುತ್ವಾ ತೌ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಃ|

6 essi, intesa la cosa se ne fuggirono nelle città di Licaonia, Listra, e Derba, e nel paese d'intorno.

ತೌ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪಲಾಯಿತ್ವಾ ಲುಕಾಯನಿಯಾದೇಶಸ್ಯಾನ್ತರ್ವ್ವರ್ತ್ತಿಲುಸ್ತ್ರಾದರ್ಬ್ಬೋ

7 E quivi evangelizzavano.

ತತ್ಸಮೀಪಸ್ಥದೇಶಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯತಾಂ|

8 Or in Listra vi era un uomo impotente de' piedi, il quale [sempre] sedeva, essendo zoppo dal seno di sua madre, e non avea giammai camminato.

ತತ್ರೋಭಯಪಾದಯೋಶ್ಚಲನಶಕ್ತಿಹೀನೋ ಜನ್ಮಾರಭ್ಯ ಖಞ್ಜಃ ಕದಾಪಿ ಗಮನಂ ನಾಕರೋತ್ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ಮಾನುಷೋ ಲುಸ್ತ್ರಾನಗರ ಉಪವಿಶ್ಯ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತವಾನ್|

9 Costui udì parlar Paolo; il quale affissati in lui gli occhi, e veggendo ch'egli avea fede d'esser sanato,

ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪೌಲಸ್ತಮ್ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಿತವಾನ್

10 disse ad alta voce: Io ti dico, nel nome del Signor Gesù Cristo, levati ritto in piè. Ed egli saltò su, e camminava.

ಪದ್ಭ್ಯಾಮುತ್ತಿಷ್ಠನ್ ಋಜು ರ್ಭವ| ತತಃ ಸ ಉಲ್ಲಮ್ಫಂ ಕೃತ್ವಾ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕುತವಾನ್|

11 E le turbe, avendo veduto ciò che Paolo avea fatto, alzarono la lor voce, dicendo in lingua licaonica: Gl'iddii, fattisi simili agli uomini, son discesi a noi.

ತದಾ ಲೋಕಾಃ ಪೌಲಸ್ಯ ತತ್ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಲುಕಾಯನೀಯಭಾಷಯಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ದೇವಾ ಮನುಷ್ಯರೂಪಂ ಧೃತ್ವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಅವಾರೋಹನ್|

12 E chiamavano Barnaba, Giove; e Paolo, Mercurio; perciocchè egli era il primo a parlare.

ತೇ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಂ ಯೂಪಿತರಮ್ ಅವದನ್ ಪೌಲಶ್ಚ ಮುಖ್ಯೋ ವಕ್ತಾ ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಮರ್ಕುರಿಯಮ್ ಅವದನ್|

13 E il sacerdote di Giove, il cui [tempio] era davanti alla lor città, menò all'antiporto de' tori, con ghirlande, e voleva sacrificare con le turbe.

ತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಾಪಿತಸ್ಯ ಯೂಪಿತರವಿಗ್ರಹಸ್ಯ ಯಾಜಕೋ ವೃಷಾನ್ ಪುಷ್ಪಮಾಲಾಶ್ಚ ದ್ವಾರಸಮೀಪಮ್ ಆನೀಯ ಲೋಕೈಃ ಸರ್ದ್ಧಂ ತಾವುದ್ದಿಶ್ಯ ಸಮುತ್ಸೃಜ್ಯ ದಾತುಮ್ ಉದ್ಯತಃ|

14 Ma gli apostoli, Barnaba e Paolo, udito [ciò], si stracciarono i vestimenti, e saltarono per mezzo la moltitudine, sclamando, e dicendo:

ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲೌ ಸ್ವೀಯವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಛಿತ್ವಾ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಂ ವೇಗೇನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಿತವನ್ತೌ,

15 Uomini, perchè fate queste cose? ancora noi siamo uomini sottoposti a medesime passioni come voi; e vi evangelizziamo che da queste cose vane vi convertiate all'Iddio vivente, il quale ha fatto il cielo, e la terra, e il mare, e tutte le cose che [sono] in essi.

ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛಾಃ ಕುತ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರುಥ? ಆವಾಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾದೃಶೌ ಸುಖದುಃಖಭೋಗಿನೌ ಮನುಷ್ಯೌ, ಯುಯಮ್ ಏತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ವೃಥಾಕಲ್ಪನಾಃ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಯಥಾ ಗಗಣವಸುನ್ಧರಾಜಲನಿಧೀನಾಂ ತನ್ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಞ್ಚ ಸ್ರಷ್ಟಾರಮಮರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತಧ್ವೇ ತದರ್ಥಮ್ ಆವಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಾವಃ|

16 Il quale nell'età addietro ha lasciato camminar nelle lor vie tutte le nazioni.

ಸ ಈಶ್ವರಃ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲೇ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಸ್ವಮಾರ್ಗೇ ಚಲಿತುಮನುಮತಿಂ ದತ್ತವಾನ್,

17 Benchè egli non si sia lasciato senza testimonianza, facendo del bene, dandoci dal cielo pioggie, e stagioni fruttifere; ed empiendo i cuori nostri di cibo e di letizia.

ತಥಾಪಿ ಆಕಾಶಾತ್ ತೋಯವರ್ಷಣೇನ ನಾನಾಪ್ರಕಾರಶಸ್ಯೋತ್ಪತ್ಯಾ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಹಿತೈಷೀ ಸನ್ ಭಕ್ಷ್ಯೈರಾನನದೇನ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನಿ ತರ್ಪಯನ್ ತಾನಿ ದಾನಾನಿ ನಿಜಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಾಣಿ ಸ್ಥಪಿತವಾನ್|

18 E, dicendo queste cose, appena fecero restar le turbe, che non sacrificasser loro.

ಕಿನ್ತು ತಾದೃಶಾಯಾಂ ಕಥಾಯಾಂ ಕಥಿತಾಯಾಮಪಿ ತಯೋಃ ಸಮೀಪ ಉತ್ಸರ್ಜನಾತ್ ಲೋಕನಿವಹಂ ಪ್ರಾಯೇಣ ನಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನುತಾಮ್|

19 Ora, facendo essi [quivi] qualche dimora, ed insegnando, sopraggiunsero certi Giudei d'Antiochia, e d'Iconio i quali persuasero le turbe, e lapidarono Paolo, e lo trascinarono fuor della città, pensando ch'egli fosse morto.

ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾ-ಇಕನಿಯನಗರಾಭ್ಯಾಂ ಕತಿಪಯಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಾವರ್ತ್ತಯನ್ತ ತಸ್ಮಾತ್ ತೈ ಪೌಲಂ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್ ತೇನ ಸ ಮೃತ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯ ನಗರಸ್ಯ ಬಹಿಸ್ತಮ್ ಆಕೃಷ್ಯ ನೀತವನ್ತಃ|

20 Ma, essendosi i discepoli raunati d'intorno a lui, egli si levò, ed entrò nella città. E il giorno seguente egli partì con Barnaba, [per andare] in Derba.

ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಗಣೇ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಶಿ ತಿಷ್ಠತಿ ಸತಿ ಸ ಸ್ವಯಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಪುನರಪಿ ನಗರಮಧ್ಯಂ ಪ್ರಾವಿಶತ್ ತತ್ಪರೇಽಹನಿ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಸಹಿತೋ ದರ್ಬ್ಬೀನಗರಂ ಗತವಾನ್|

21 Ed avendo evangelizzato a quella città, e fatti molti discepoli, se ne ritornarono in Listra, in Iconio, e in Antiochia,

ತತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ಬಹುಲೋಕಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ತೌ ಲುಸ್ತ್ರಾಮ್ ಇಕನಿಯಮ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾಞ್ಚ ಪರಾವೃತ್ಯ ಗತೌ|

22 confermando gli animi de' discepoli, [e] confortando[li] di perseverar nella fede, ed [ammonendoli] che per molte afflizioni ci conviene entrare nel regno di Dio.

ಬಹುದುಃಖಾನಿ ಭುಕ್ತ್ವಾಪೀಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟವ್ಯಮ್ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್ ಧರ್ಮ್ಮಮಾರ್ಗೇ ಸ್ಥಾತುಂ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಗಣಸ್ಯ ಮನಃಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಕುರುತಾಂ|

23 E dopo che ebbero loro per ciascuna chiesa ordinati per voti comuni degli anziani, avendo orato con digiuni, li raccomandarono al Signore, nel quale aveano creduto.

ಮಣ್ಡಲೀನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಾನ್ ನಿಯುಜ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೋಪವಾಸೌ ಕೃತ್ವಾ ಯತ್ಪ್ರಭೌ ತೇ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪ್ಯ

24 E, traversata la Pisidia, vennero in Panfilia.

ಪಿಸಿದಿಯಾಮಧ್ಯೇನ ಪಾಮ್ಫುಲಿಯಾದೇಶಂ ಗತವನ್ತೌ|

25 E dopo avere annunziata la parola in Perga, discesero in Attalia.

ಪಶ್ಚಾತ್ ಪರ್ಗಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ಅತ್ತಾಲಿಯಾನಗರಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವನ್ತೌ|

26 E di là navigarono in Antiochia, onde erano stati raccomandati alla grazia di Dio, per l'opera che aveano compiuta.

ತಸ್ಮಾತ್ ಸಮುದ್ರಪಥೇನ ಗತ್ವಾ ತಾಭ್ಯಾಂ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಸಮ್ಪನ್ನಂ ತತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಸಾಧಯಿತುಂ ಯನ್ನಗರೇ ದಯಾಲೋರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪಿತೌ ಜಾತೌ ತದ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರಂ ಗತವನ್ತಾ|

27 Ed essendo[vi] giunti, raunarono la chiesa, e rapportarono quanto gran cose Iddio avea fatte con loro, e come egli avea aperta a' Gentili la porta della fede.

ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ತನ್ನಗರಸ್ಥಮಣ್ಡಲೀಂ ಸಂಗೃಹ್ಯ ಸ್ವಾಭ್ಯಾಮ ಈಶ್ವರೋ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಕರೋತ್ ತಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ವಿಶ್ವಾಸರೂಪದ್ವಾರಮ್ ಅಮೋಚಯದ್ ಏತಾನ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತಾನ್ ಜ್ಞಾಪಿತವನ್ತೌ|

28 E dimorarono quivi non poco tempo co' discepoli.

ತತಸ್ತೌ ಶಿರ್ಯ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತತ್ರ ಬಹುದಿನಾನಿ ನ್ಯವಸತಾಮ್|