Atti 11
1 OR gli apostoli, ed i fratelli ch'erano per la Giudea, intesero che i Gentili aveano anch'essi ricevuta la parola di Dio.
இத்த²ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா அபீஸ்²வரஸ்ய வாக்யம் அக்³ரு’ஹ்லந் இமாம்’ வார்த்தாம்’ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்த²ப்ரேரிதா ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்²ச ஸ்²ருதவந்த: |
2 E quando Pietro fu salito in Gerusalemme, que' della circoncisione quistionavano con lui, dicendo:
தத: பிதரே யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ க³தவதி த்வக்சே²தி³நோ லோகாஸ்தேந ஸஹ விவத³மாநா அவத³ந்,
3 Tu sei entrato in casa d'uomini incirconcisi, ed hai mangiato con loro.
த்வம் அத்வக்சே²தி³லோகாநாம்’ க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ பு⁴க்தவாந்|
4 Ma Pietro, cominciato [da capo], dichiarò loro per ordine [tutto il fatto], dicendo:
தத: பிதர ஆதி³த: க்ரமஸ²ஸ்தத்கார்ய்யஸ்ய ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தமாக்²யாதும் ஆரப்³த⁴வாந்|
5 Io era nella città di Ioppe, orando; ed in ratto di mente vidi una visione, [cioè] una certa vela, simile ad un gran lenzuolo, il quale scendeva, essendo per li quattro capi calato giù dal cielo; ed esso venne fino a me.
யாபோ²நக³ர ஏகதா³ஹம்’ ப்ரார்த²யமாநோ மூர்ச்சி²த: ஸந் த³ர்ஸ²நேந சதுர்ஷு கோணேஷு லம்ப³நமாநம்’ வ்ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ பாத்ரமேகம் ஆகாஸ²த³வருஹ்ய மந்நிகடம் ஆக³ச்ச²த்³ அபஸ்²யம்|
6 Ed io, riguardando fiso in esso, scorsi, e vidi degli animali terrestri a quattro piedi, delle fiere, dei rettili, e degli uccelli del cielo.
பஸ்²சாத் தத்³ அநந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா த்³ரு’ஷ்ட்வா விவிச்ய தஸ்ய மத்⁴யே நாநாப்ரகாராந் க்³ராம்யவந்யபஸூ²ந் உரோகா³மிகே²சராம்’ஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டவாந்;
7 E udii una voce che mi diceva: Pietro, levati, ammazza e mangia.
ஹே பிதர த்வமுத்தா²ய க³த்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ மாம்’ ஸம்போ³த்⁴ய கத²யந்தம்’ ஸ²ப்³த³மேகம்’ ஸ்²ருதவாம்’ஸ்²ச|
8 Ma io dissi: Non già, Signore; poichè nulla d'immondo, o di contaminato, mi è giammai entrato in bocca.
ததோஹம்’ ப்ரத்யவத³ம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ நேத்த²ம்’ ப⁴வது, யத: கிஞ்சந நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி த்³ரவ்யம்’ வா மம முக²மத்⁴யம்’ கதா³பி ந ப்ராவிஸ²த்|
9 E la voce mi rispose la seconda volta dal cielo: Le cose che Iddio ha purificate, tu non farle immonde.
அபரம் ஈஸ்²வரோ யத் ஸு²சி க்ரு’தவாந் தந்நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி த்³வி ர்மாம்ப்ரதீத்³ரு’ஸீ² விஹாயஸீயா வாணீ ஜாதா|
10 E ciò avvenne per tre volte; poi ogni cosa fu di nuovo ritratta in cielo.
த்ரிரித்த²ம்’ ஸதி தத் ஸர்வ்வம்’ புநராகாஸ²ம் ஆக்ரு’ஷ்டம்’|
11 Ed ecco, in quello stante tre uomini furono alla casa ove io era, mandati a me da Cesarea.
பஸ்²சாத் கைஸரியாநக³ராத் த்ரயோ ஜநா மந்நிகடம்’ ப்ரேஷிதா யத்ர நிவேஸ²நே ஸ்தி²தோஹம்’ தஸ்மிந் ஸமயே தத்ரோபாதிஷ்ட²ந்|
12 E lo Spirito mi disse che io andassi con loro, senza farne alcuna difficoltà. Or vennero ancora meco questi sei fratelli, e noi entrammo nella casa di quell'uomo.
ததா³ நி: ஸந்தே³ஹம்’ தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாதும் ஆத்மா மாமாதி³ஷ்டவாந்; தத: பரம்’ மயா ஸஹைதேஷு ஷட்³ப்⁴ராத்ரு’ஷு க³தேஷு வயம்’ தஸ்ய மநுஜஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸா²ம|
13 Ed egli ci raccontò come egli avea veduto in casa sua un angelo, che si era presentato [a lui], e gli avea detto: Manda uomini in Ioppe, e fa' chiamare Simone, che è soprannominato Pietro;
ஸோஸ்மாகம்’ நிகடே கதா²மேதாம் அகத²யத் ஏகதா³ தூ³த ஏக: ப்ரத்யக்ஷீபூ⁴ய மம க்³ரு’ஹமத்⁴யே திஷ்டந் மாமித்யாஜ்ஞாபிதவாந், யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய பிதரநாம்நா விக்²யாதம்’ ஸி²மோநம் ஆஹூயய;
14 il quale ti ragionerà delle cose, per le quali sarai salvato tu, e tutta la casa tua.
ததஸ்தவ த்வதீ³யபரிவாராணாஞ்ச யேந பரித்ராணம்’ ப⁴விஷ்யதி தத் ஸ உபதே³க்ஷ்யதி|
15 Ora, come io avea cominciato a parlare, lo Spirito Santo cadde sopra loro, come era caduto ancora sopra noi dal principio.
அஹம்’ தாம்’ கதா²முத்தா²ப்ய கதி²தவாந் தேந ப்ரத²மம் அஸ்மாகம் உபரி யதா² பவித்ர ஆத்மாவரூட⁴வாந் ததா² தேஷாமப்யுபரி ஸமவரூட⁴வாந்|
16 Ed io mi ricordai della parola del Signore, come egli diceva: Giovanni ha battezzato con acqua, ma voi sarete battezzati con lo Spirito Santo.
தேந யோஹந் ஜலே மஜ்ஜிதவாந் இதி ஸத்யம்’ கிந்து யூயம்’ பவித்ர ஆத்மநி மஜ்ஜிதா ப⁴விஷ்யத², இதி யத்³வாக்யம்’ ப்ரபு⁴ருதி³தவாந் தத் ததா³ மயா ஸ்ம்ரு’தம்|
17 Dunque, poichè Iddio ha loro dato il dono pari come a noi ancora, che abbiam creduto nel Signore Gesù Cristo, chi era io da potere impedire Iddio?
அத: ப்ரபா⁴ யீஸு²க்²ரீஷ்டே ப்ரத்யயகாரிணோ யே வயம் அஸ்மப்⁴யம் ஈஸ்²வரோ யத்³ த³த்தவாந் தத் தேப்⁴யோ லோகேப்⁴யோபி த³த்தவாந் தத: கோஹம்’? கிமஹம் ஈஸ்²வரம்’ வாரயிதும்’ ஸ²க்நோமி?
18 Allora essi, udite queste cose, si acquetarono, e glorificarono Iddio, dicendo: Iddio adunque ha dato il ravvedimento eziandio a' Gentili, per [ottener] vita?
கதா²மேதாம்’ ஸ்²ருவா தே க்ஷாந்தா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அநுகீர்த்த்ய கதி²தவந்த: , தர்ஹி பரமாயு: ப்ராப்திநிமித்தம் ஈஸ்²வரோந்யதே³ஸீ²யலோகேப்⁴யோபி மந: பரிவர்த்தநரூபம்’ தா³நம் அதா³த்|
19 OR coloro ch'erano stati dispersi per la tribolazione avvenuta per Stefano, passarono fino in Fenicia, in Cipri, e in Antiochia, non annunziando ad alcuno la parola, se non a' Giudei soli.
ஸ்திபா²நம்’ ப்ரதி உபத்³ரவே க⁴டிதே யே விகீர்ணா அப⁴வந் தை பை²நீகீகுப்ராந்தியகி²யாஸு ப்⁴ரமித்வா கேவலயிஹூதீ³யலோகாந் விநா கஸ்யாப்யந்யஸ்ய ஸமீப ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ந ப்ராசாரயந்|
20 Or di loro ve n'erano alcuni Ciprioti, e Cirenei, i quali, entrati in Antiochia, parlavano a' Greci, evangelizzando il Signore Gesù.
அபரம்’ தேஷாம்’ குப்ரீயா: குரீநீயாஸ்²ச கியந்தோ ஜநா ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³த்வா யூநாநீயலோகாநாம்’ ஸமீபேபி ப்ரபோ⁴ர்யீஸோ²: கதா²ம்’ ப்ராசாரயந்|
21 E la mano del Signore era con loro; e gran numero [di gente], avendo creduto, si convertì al Signore.
ப்ரபோ⁴: கரஸ்தேஷாம்’ ஸஹாய ஆஸீத் தஸ்மாத்³ அநேகே லோகா விஸ்²வஸ்ய ப்ரபு⁴ம்’ ப்ரதி பராவர்த்தந்த|
22 E la fama di loro venne agli orecchi della chiesa ch' [era] in Gerusalemme; laonde mandarono Barnaba, acciocchè passasse fino in Antiochia.
இதி வார்த்தாயாம்’ யிரூஸா²லமஸ்த²மண்ட³லீயலோகாநாம்’ கர்ணகோ³சரீபூ⁴தாயாம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³ந்து தே ப³ர்ணப்³பா³ம்’ ப்ரைரயந்|
23 Ed esso, essendovi giunto, e veduta la grazia del Signore, si rallegrò; e confortava tutti di attenersi al Signore, con [fermo] proponimento di cuore.
ததோ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்தத்ர உபஸ்தி²த: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸாநந்தோ³ ஜாத: ,
24 Perciocchè egli era uomo da bene, e pieno di Spirito Santo, e di fede. E gran moltitudine fu aggiunta al Signore.
ஸ ஸ்வயம்’ ஸாது⁴ ர்விஸ்²வாஸேந பவித்ரேணாத்மநா ச பரிபூர்ண: ஸந் க³நோநிஷ்டயா ப்ரபா⁴வாஸ்தா²ம்’ கர்த்தும்’ ஸர்வ்வாந் உபதி³ஷ்டவாந் தேந ப்ரபோ⁴: ஸி²ஷ்யா அநேகே ப³பூ⁴வு: |
25 Poi Barnaba si partì, [per andare] in Tarso, a ricercar Saulo; ed avendolo trovato, lo menò in Antiochia.
ஸே²ஷே ஸௌ²லம்’ ம்ரு’க³யிதும்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்தார்ஷநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்| தத்ர தஸ்யோத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ய தம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம் ஆநயத்;
26 Ed avvenne che per lo spazio di un anno intiero, essi si raunarono nella chiesa, ed ammaestrarono un gran popolo; e i discepoli primieramente in Antiochia furono nominati Cristiani.
ததஸ்தௌ மண்ட³லீஸ்த²லோகை: ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா ஸம்’வத்ஸரமேகம்’ யாவத்³ ப³ஹுலோகாந் உபாதி³ஸ²தாம்’; தஸ்மிந் ஆந்தியகி²யாநக³ரே ஸி²ஷ்யா: ப்ரத²மம்’ க்²ரீஷ்டீயநாம்நா விக்²யாதா அப⁴வந்|
27 Or in que' giorni certi profeti scesero di Gerusalemme in Antiochia.
தத: பரம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணே யிரூஸா²லம ஆந்தியகி²யாநக³ரம் ஆக³தே ஸதி
28 E un di loro, [chiamato] per nome Agabo, levatosi, significò per lo Spirito che una gran fame sarebbe in tutto il mondo; la quale ancora avvenne sotto Claudio Cesare.
ஆகா³ப³நாமா தேஷாமேக உத்தா²ய ஆத்மந: ஸி²க்ஷயா ஸர்வ்வதே³ஸே² து³ர்பி⁴க்ஷம்’ ப⁴விஷ்யதீதி ஜ்ஞாபிதவாந்; தத: க்லௌதி³யகைஸரஸ்யாதி⁴காரே ஸதி தத் ப்ரத்யக்ஷம் அப⁴வத்|
29 Laonde i discepoli, ciascuno secondo le sue facoltà, determinarono di mandar a [fare] una sovvenzione a' fratelli che abitavano nella Giudea;
தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யா ஏகைகஸ²: ஸ்வஸ்வஸ²க்த்யநுஸாரதோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ரத்ரு’ணாம்’ தி³நயாபநார்த²ம்’ த⁴நம்’ ப்ரேஷயிதும்’ நிஸ்²சித்ய
30 il che ancora fecero, mandando [quella] agli anziani per le mani di Barnaba e di Saulo.
ப³ர்ணப்³பா³ஸௌ²லயோ ர்த்³வாரா ப்ராசீநலோகாநாம்’ ஸமீபம்’ தத் ப்ரேஷிதவந்த: |
