2 Corinzi 1
1 PAOLO, apostolo di Gesù Cristo, per la volontà di Dio; e il fratello Timoteo; alla chiesa di Dio, ch'è in Corinto, con tutti i santi, che sono in tutta l'Acaia;
ஈஸ்²வரஸ்யேச்ச²யா யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரித: பௌலஸ்திமதி²ர்ப்⁴ராதா ச த்³வாவேதௌ கரிந்த²நக³ரஸ்தா²யை ஈஸ்²வரீயஸமிதய ஆகா²யாதே³ஸ²ஸ்தே²ப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴ய: பவித்ரலோகேப்⁴யஸ்²ச பத்ரம்’ லிக²த: |
2 grazia, e pace a voi, da Dio nostro Padre, e dal Signor Gesù Cristo.
அஸ்மாகம்’ தாதஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ப்ரபோ⁴ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய சாநுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’|
3 BENEDETTO [sia] Iddio, e Padre del nostro Signor Gesù Cristo, il Padre delle misericordie, e l'Iddio d'ogni consolazione,
க்ரு’பாலு: பிதா ஸர்வ்வஸாந்த்வநாகாரீஸ்²வரஸ்²ச யோ(அ)ஸ்மத்ப்ரபோ⁴ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தாத ஈஸ்²வர: ஸ த⁴ந்யோ ப⁴வது|
4 il qual ci consola in ogni nostra afflizione; acciocchè, per la consolazione, con la quale noi stessi siamo da Dio consolati, possiamo consolar coloro [che sono] in qualunque afflizione.
யதோ வயம் ஈஸ்²வராத் ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்ய தயா ஸாந்த்வநயா யத் ஸர்வ்வவித⁴க்லிஷ்டாந் லோகாந் ஸாந்த்வயிதும்’ ஸ²க்நுயாம தத³ர்த²ம்’ ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வக்லேஸ²ஸமயே(அ)ஸ்மாந் ஸாந்த்வயதி|
5 Perciocchè, come le sofferenze di Cristo abbondano in noi, così ancora per Cristo abbonda la nostra consolazione.
யத: க்²ரீஷ்டஸ்ய க்லேஸா² யத்³வத்³ பா³ஹுல்யேநாஸ்மாஸு வர்த்தந்தே தத்³வத்³ வயம்’ க்²ரீஷ்டேந ப³ஹுஸாந்த்வநாட்⁴யா அபி ப⁴வாம: |
6 Ora, sia che siamo afflitti, [ciò è] per la vostra consolazione e salute; sia che altresì siamo consolati, [ciò è] per la vostra consolazione, la quale opera efficiacemente nel vostro sostenere le medesime sofferenze, le quali ancora noi patiamo.
வயம்’ யதி³ க்லிஸ்²யாமஹே தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸாந்த்வநாபரித்ராணயோ: க்ரு’தே க்லிஸ்²யாமஹே யதோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்யாத்³ரு’ஸா²நி து³: கா²நி ஸஹ்யந்தே யுஷ்மாகம்’ தாத்³ரு’ஸ²து³: கா²நாம்’ ஸஹநேந தௌ ஸாத⁴யிஷ்யேதே இத்யஸ்மிந் யுஷ்மாநதி⁴ மம த்³ரு’டா⁴ ப்ரத்யாஸா² ப⁴வதி|
7 E la nostra speranza di voi [è] ferma, sapendo che come siete partecipi delle sofferenze, così ancora [sarete partecipi] della consolazione.
யதி³ வா வயம்’ ஸாந்த்வநாம்’ லபா⁴மஹே தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸாந்த்வநாபரித்ராணயோ: க்ரு’தே தாமபி லபா⁴மஹே| யதோ யூயம்’ யாத்³ரு’க்³ து³: கா²நாம்’ பா⁴கி³நோ(அ)ப⁴வத தாத்³ரு’க் ஸாந்த்வநாயா அபி பா⁴கி³நோ ப⁴விஷ்யதே²தி வயம்’ ஜாநீம: |
8 Perciocchè, fratelli, non vogliamo che ignoriate la nostra afflizione, che ci è avvenuta in Asia: come siamo stati sommamente gravati sopra le [nostre] forze; talchè siamo stati in gran dubbio, eziandio della vita.
ஹே ப்⁴ராதர: , ஆஸி²யாதே³ஸே² ய: க்லேஸோ²(அ)ஸ்மாந் ஆக்ராம்யத் தம்’ யூயம்’ யத்³ அநவக³தாஸ்திஷ்ட²த தந்மயா ப⁴த்³ரம்’ ந மந்யதே| தேநாதிஸ²க்திக்லேஸே²ந வயமதீவ பீடி³தாஸ்தஸ்மாத் ஜீவநரக்ஷணே நிருபாயா ஜாதாஸ்²ச,
9 Anzi avevamo già in noi stessi la sentenza della morte; acciocchè noi non ci confidiamo in noi stessi, ma in Dio, il qual risuscita i morti;
அதோ வயம்’ ஸ்வேஷு ந விஸ்²வஸ்ய ம்ரு’தலோகாநாம் உத்தா²பயிதரீஸ்²வரே யத்³ விஸ்²வாஸம்’ குர்ம்மஸ்தத³ர்த²ம் அஸ்மாபி⁴: ப்ராணத³ண்டோ³ போ⁴க்தவ்ய இதி ஸ்வமநஸி நிஸ்²சிதம்’|
10 il qual ci ha liberati, e libera da un sì gran [pericolo di] morte; nel quale speriamo che ancora [per l'avvenire] ce [ne] libererà;
ஏதாத்³ரு’ஸ²ப⁴யங்கராத் ம்ரு’த்யோ ர்யோ (அ)ஸ்மாந் அத்ராயதேதா³நீமபி த்ராயதே ஸ இத: பரமப்யஸ்மாந் த்ராஸ்யதே (அ)ஸ்மாகம் ஏதாத்³ரு’ஸீ² ப்ரத்யாஸா² வித்³யதே|
11 sovvenendoci ancora voi congiuntamente con l'orazione; acciocchè del beneficio che ci sarà [avvenuto] per [l'orazione] di molte persone, grazie sieno rese da molti per noi.
ஏதத³ர்த²மஸ்மத்க்ரு’தே ப்ரார்த²நயா வயம்’ யுஷ்மாபி⁴ருபகர்த்தவ்யாஸ்ததா² க்ரு’தே ப³ஹுபி⁴ ர்யாசிதோ யோ(அ)நுக்³ரஹோ(அ)ஸ்மாஸு வர்த்திஷ்யதே தத்க்ரு’தே ப³ஹுபி⁴ரீஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³(அ)பி காரிஷ்யதே|
12 PERCIOCCHÈ questo è il nostro vanto, [cioè] la testimonianza della nostra coscienza, che in semplicità, e sincerità di Dio, non in sapienza carnale, ma nella grazia di Dio, siam conversati nel mondo, e vie più ancora fra voi.
அபரஞ்ச ஸம்’ஸாரமத்⁴யே விஸே²ஷதோ யுஷ்மந்மத்⁴யே வயம்’ ஸாம்’ஸாரிக்யா தி⁴யா நஹி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹேணாகுடிலதாம் ஈஸ்²வரீயஸாரல்யஞ்சாசரிதவந்தோ(அ)த்ராஸ்மாகம்’ மநோ யத் ப்ரமாணம்’ த³தா³தி தேந வயம்’ ஸ்²லாகா⁴மஹே|
13 Perciocchè noi non vi scriviamo altre cose, se non quelle che discernete, ovvero ancora riconoscete;
யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ யத் பட்²யதே க்³ரு’ஹ்யதே ச தத³ந்யத் கிமபி யுஷ்மப்⁴யம் அஸ்மாபி⁴ ர்ந லிக்²யதே தச்சாந்தம்’ யாவத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்க்³ரஹீஷ்யத இத்யஸ்மாகம் ஆஸா²|
14 ed io spero che [le] riconscerete eziandio infino al fine. Siccome ancora ci avete in parte riconosciuti, che noi siamo il vostro vanto, come altresì voi [siete] il nostro, [il quale avremo] nel giorno del Signor nostro Gesù Cristo.
யூயமித: பூர்வ்வமப்யஸ்மாந் அம்’ஸ²தோ க்³ரு’ஹீதவந்த: , யத: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தி³நே யத்³வத்³ யுஷ்மாஸ்வஸ்மாகம்’ ஸ்²லாகா⁴ தத்³வத்³ அஸ்மாஸு யுஷ்மாகமபி ஸ்²லாகா⁴ ப⁴விஷ்யதி|
15 Ed in questa confidanza io voleva innanzi venire a voi, acciocchè aveste una seconda grazia.
அபரம்’ யூயம்’ யத்³ த்³விதீயம்’ வரம்’ லப⁴த்⁴வே தத³ர்த²மித: பூர்வ்வம்’ தயா ப்ரத்யாஸ²யா யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³மிஷ்யாமி
16 E [passando] da voi, venire in Macedonia; e poi di nuovo di Macedonia venire a voi, e da voi essere accompagnato in Giudea.
யுஷ்மத்³தே³ஸே²ந மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ வ்ரஜித்வா புநஸ்தஸ்மாத் மாகித³நியாதே³ஸா²த் யுஷ்மத்ஸமீபம் ஏத்ய யுஷ்மாபி⁴ ர்யிஹூதா³தே³ஸ²ம்’ ப்ரேஷயிஷ்யே சேதி மம வாஞ்சா²ஸீத்|
17 Facendo adunque questa deliberazione, ho io usata leggerezza? ovvero, le cose che io delibero, [le] delibero io secondo la carne, talchè vi sia in me sì, sì; e no, no?
ஏதாத்³ரு’ஸீ² மந்த்ரணா மயா கிம்’ சாஞ்சல்யேந க்ரு’தா? யத்³ யத்³ அஹம்’ மந்த்ரயே தத் கிம்’ விஷயிலோகஇவ மந்த்ரயாண ஆதௌ³ ஸ்வீக்ரு’த்ய பஸ்²சாத்³ அஸ்வீகுர்வ்வே?
18 Ora, [come] Iddio è fedele, la nostra parola inverso voi non è stata sì, e no.
யுஷ்மாந் ப்ரதி மயா கதி²தாநி வாக்யாந்யக்³ரே ஸ்வீக்ரு’தாநி ஸே²ஷே(அ)ஸ்வீக்ரு’தாநி நாப⁴வந் ஏதேநேஸ்²வரஸ்ய விஸ்²வஸ்ததா ப்ரகாஸ²தே|
19 Perciocchè il Figliuol di Dio, Gesù Cristo, che è stato fra voi predicato da noi, [cioè] da me, da Silvano, e da Timoteo, non è stato sì, e no; ma è stato sì in lui.
மயா ஸில்வாநேந திமதி²நா சேஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டோ யுஷ்மந்மத்⁴யே கோ⁴ஷித: ஸ தேந ஸ்வீக்ரு’த: புநரஸ்வீக்ரு’தஸ்²ச தந்நஹி கிந்து ஸ தஸ்ய ஸ்வீகாரஸ்வரூபஏவ|
20 Poichè tutte le promesse di Dio [sono] in lui sì ed Amen; alla gloria di Dio, per noi.
ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமா யத்³ அஸ்மாபி⁴: ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரேண யத்³ யத் ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ க்²ரீஷ்டேந ஸ்வீக்ரு’தம்’ ஸத்யீபூ⁴தஞ்ச|
21 Or colui, che ci conferma con voi in Cristo, e il quale ci ha unti, [è] Iddio;
யுஷ்மாந் அஸ்மாம்’ஸ்²சாபி⁴ஷிச்ய ய: க்²ரீஷ்டே ஸ்தா²ஸ்நூந் கரோதி ஸ ஈஸ்²வர ஏவ|
22 il quale ancora ci ha suggellati, e [ci] ha data l'arra dello Spirito nei cuori nostri.
ஸ சாஸ்மாந் முத்³ராங்கிதாந் அகார்ஷீத் ஸத்யாங்காரஸ்ய பணக²ரூபம் ஆத்மாநம்’ அஸ்மாகம் அந்த: கரணேஷு நிரக்ஷிபச்ச|
23 Or io chiamo Iddio per testimonio sopra l'anima mia, che per risparmiarvi, non sono ancora venuto a Corinto.
அபரம்’ யுஷ்மாஸு கருணாம்’ குர்வ்வந் அஹம் ஏதாவத்காலம்’ யாவத் கரிந்த²நக³ரம்’ ந க³தவாந் இதி ஸத்யமேதஸ்மிந் ஈஸ்²வரம்’ ஸாக்ஷிணம்’ க்ரு’த்வா மயா ஸ்வப்ராணாநாம்’ ஸ²பத²: க்ரியதே|
24 Non già che noi signoreggiamo la vostra fede, ma siamo aiutatori della vostra allegrezza: perchè voi state ritti per la fede.
வயம்’ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய நியந்தாரோ ந ப⁴வாம: கிந்து யுஷ்மாகம் ஆநந்த³ஸ்ய ஸஹாயா ப⁴வாம: , யஸ்மாத்³ விஸ்²வாஸே யுஷ்மாகம்’ ஸ்தி²தி ர்ப⁴வதி|
