1 Tessalonicesi 3
1 Perciò, non potendo più sofferire, avemmo a grado d'esser lasciati soli in Atene;
Де ачея, фииндкэ ну май путям рэбда, ам сокотит май бине сэ фим лэсаць сингурь ын Атена
2 E mandammo Timoteo, nostro fratello, e ministro di Dio, e nostro compagno d'opera nell'evangelo di Cristo, per confermarvi, e confortar[vi] intorno alla vostra fede.
ши в-ам тримис пе Тимотей, фрателе ностру ши служиторул луй Думнезеу ын Евангелия луй Христос, ка сэ вэ ынтэряскэ ши сэ вэ ымбэрбэтезе ын крединца воастрэ,
3 Acciocchè niuno fosse commosso in queste afflizioni; poichè voi stessi sapete che noi siam posti a questo.
пентру ка нимень дин вой сэ ну се клатине ын ачесте неказурь, кэч штиць сингурь кэ ла ачаста сунтем рындуиць.
4 Perciocchè, eziandio quando eravamo fra voi, vi predicevamo, che saremmo afflitti; siccome ancora è avvenuto, e voi [il] sapete.
Ши кынд ерам ла вой, в-ам спус май динаинте кэ вом авя сэ суферим неказурь, чея че с-а ши ынтымплат, кум бине штиць.
5 Perciò ancora, non potendo più sofferire, io [lo] mandai, per conoscer la fede vostra; che talora il tentatore non vi avesse tentati, e la nostra fatica non fosse riuscita vana.
Астфел, ын нерэбдаря мя, ам тримис сэ-мь адукэ штирь деспре крединца воастрэ де тямэ ка ну кумва сэ вэ фи испитит Испититорул, ши остеняла ноастрэ сэ фи фост деӂяба.
6 Or al presente, essendo Timoteo venuto da voi a noi, ed avendoci rapportate liete novelle della vostra fede, e carità; e che voi avete del continuo buona ricordanza di noi, desiderando grandemente di vederci, siccome ancora noi voi;
Дар кяр акум а венит Тимотей де ла вой ла ной ши не-а адус вешть буне деспре крединца ши драгостя воастрэ, кэ тотдяуна пэстраць о плэкутэ адучере аминте деспре ной ши кэ дориць сэ не ведець, кум дорим ши ной сэ вэ ведем пе вой.
7 perciò, fratelli, noi siamo stati consolati di voi, in tutta la nostra afflizione, e necessità, per la vostra fede.
Де ачея, фрацилор, ын тоате стрымторэриле ши неказуриле ноастре, ам фост мынгыяць ку привире ла вой прин крединца воастрэ.
8 Poichè ora viviamo, se voi state fermi nel Signore.
Акум, да, трэим, фииндкэ вой стаць тарь ын Домнул.
9 Perciocchè, quali grazie possiam noi render di voi a Dio, per tutta l'allegrezza, della quale ci rallegriamo per voi, nel cospetto dell'Iddio nostro?
Кум путем ной оаре сэ мулцумим ындяжунс луй Думнезеу ку привире ла вой, пентру тоатэ букурия пе каре о авем дин причина воастрэ ынаинтя Думнезеулуй ностру?
10 Pregando intentissimamente, notte e giorno, di poter vedere la vostra faccia, e compier le cose che mancano ancora alla fede vostra.
Зи ши ноапте Ыл ругэм неспус сэ вэ путем ведя фаца ши сэ путем ымплини че май липсеште крединцей воастре.
11 Or Iddio stesso, Padre nostro, e il Signor nostro Gesù Cristo, addirizzi il nostro cammino a voi.
Ынсушь Думнезеу, Татэл ностру, ши Домнул ностру Исус Христос сэ не нетезяскэ друмул ла вой!
12 E il Signore vi accresca, e faccia abbondare in carità gli uni inverso gli altri, e inverso tutti; come noi ancora [abbondiamo] inverso voi;
Домнул сэ вэ факэ сэ крештець тот май мулт ын драгосте уний фацэ де алций ши фацэ де тоць, кум фачем ши ной ыншине пентру вой,
13 per raffermare i vostri cuori, [acciocchè sieno] irreprensibili in santità, nel cospetto di Dio, Padre nostro, all'avvenimento del Signor nostro Gesù Cristo, con tutti i suoi santi. Amen.
ка сэ ви се ынтэряскэ инимиле ши сэ фие фэрэ приханэ ын сфинцение ынаинтя луй Думнезеу, Татэл ностру, ла вениря Домнулуй ностру Исус Христос ымпреунэ ку тоць сфинций Сэй.
