Salmi 90

1 Signore, tu sei stato per noi un rifugio di generazione in generazione. Preghiera. Di Mosè, uomo di Dio.

Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

2 Prima che nascessero i monti e la terra e il mondo fossero generati, da sempre e per sempre tu sei, Dio.

Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

3 Tu fai ritornare l'uomo in polvere e dici: «Ritornate, figli dell'uomo».

İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

4 Ai tuoi occhi, mille anni sono come il giorno di ieri che è passato, come un turno di veglia nella notte.

Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

5 Li annienti: li sommergi nel sonno; sono come l'erba che germoglia al mattino:

İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

6 al mattino fiorisce, germoglia, alla sera è falciata e dissecca.

Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

7 Perché siamo distrutti dalla tua ira, siamo atterritti dal tuo furore.

Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

8 Davanti a te poni le nostre colpe, i nostri peccati occulti alla luce del tuo volto.

Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

9 Tutti i nostri giorni svaniscono per la tua ira, finiamo i nostri anni come un soffio.

Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

10 Gli anni della nostra vita sono settanta, ottanta per i più robusti, ma quasi tutti sono fatica, dolore; passano presto e noi ci dileguiamo.

Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

11 Chi conosce l'impeto della tua ira, tuo sdegno, con il timore a te dovuto?

Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

12 Insegnaci a contare i nostri giorni e giungeremo alla sapienza del cuore.

Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

13 Volgiti, Signore; fino a quando? Muoviti a pietà dei tuoi servi.

Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

14 Saziaci al mattino con la tua grazia: esulteremo e gioiremo per tutti i nostri giorni.

Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

15 Rendici la gioia per i giorni di afflizione, per gli anni in cui abbiamo visto la sventura.

Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

16 Si manifesti ai tuoi servi la tua opera e la tua gloria ai loro figli.

Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

17 Sia su di noi la bontà del Signore, nostro Dio: rafforza per noi l'opera delle nostre mani, l'opera delle nostre mani rafforza.

Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.