Salmi 90

1 Signore, tu sei stato per noi un rifugio di generazione in generazione. Preghiera. Di Mosè, uomo di Dio.

Доамне, Ту ай фост локул ностру де адэпост дин ням ын ням.

2 Prima che nascessero i monti e la terra e il mondo fossero generati, da sempre e per sempre tu sei, Dio.

Ынаинте ка сэ се фи нэскут мунций ши ынаинте ка сэ се фи фэкут пэмынтул ши лумя, дин вешничие ын вешничие, Ту ешть Думнезеу!

3 Tu fai ritornare l'uomo in polvere e dici: «Ritornate, figli dell'uomo».

Ту ынторчь пе оамень ын цэрынэ ши зичь: „Ынтоарчеци-вэ, фиий оаменилор!”

4 Ai tuoi occhi, mille anni sono come il giorno di ieri che è passato, come un turno di veglia nella notte.

Кэч ынаинтя Та, о мие де ань сунт ка зиуа де ерь, каре а трекут, ши ка о стражэ дин ноапте.

5 Li annienti: li sommergi nel sonno; sono come l'erba che germoglia al mattino:

Ый мэтурь ка ун вис: диминяца сунт ка ярба, каре ынколцеште ярэшь:

6 al mattino fiorisce, germoglia, alla sera è falciata e dissecca.

ынфлореште диминяца ши креште, яр сяра есте тэятэ ши се усукэ.

7 Perché siamo distrutti dalla tua ira, siamo atterritti dal tuo furore.

Ной сунтем мистуиць де мыния Та ши ынгрозиць де урӂия Та.

8 Davanti a te poni le nostre colpe, i nostri peccati occulti alla luce del tuo volto.

Ту пуй ынаинтя Та нелеӂюириле ноастре ши скоць ла лумина Фецей Тале пэкателе ноастре челе аскунсе.

9 Tutti i nostri giorni svaniscono per la tua ira, finiamo i nostri anni come un soffio.

Тоате зилеле ноастре пер де урӂия Та, ведем кум ни се дук аний ка ун сунет.

10 Gli anni della nostra vita sono settanta, ottanta per i più robusti, ma quasi tutti sono fatica, dolore; passano presto e noi ci dileguiamo.

Аний веций ноастре се ридикэ ла шаптезечь де ань, яр, пентру чей май тарь, ла оптзечь де ань; ши лукрул ку каре се мындреште омул ын тимпул лор ну есте декыт трудэ ши дурере, кэч трек юте, ши ной збурэм.

11 Chi conosce l'impeto della tua ira, tuo sdegno, con il timore a te dovuto?

Дар чине я сяма ла тэрия мынией Тале ши ла урӂия Та, аша кум се кувине сэ се тямэ де Тине?

12 Insegnaci a contare i nostri giorni e giungeremo alla sapienza del cuore.

Ынвацэ-не сэ не нумэрэм бине зилеле, ка сэ кэпэтэм о инимэ ынцеляптэ!

13 Volgiti, Signore; fino a quando? Muoviti a pietà dei tuoi servi.

Ынтоарче-те, Доамне! Пынэ кынд зэбовешть? Ай милэ де робий Тэй!

14 Saziaci al mattino con la tua grazia: esulteremo e gioiremo per tutti i nostri giorni.

Сатурэ-не ын фиекаре диминяцэ де бунэтатя Та ши тоатэ вяца ноастрэ не вом букура ши не вом весели!

15 Rendici la gioia per i giorni di afflizione, per gli anni in cui abbiamo visto la sventura.

Ынвеселеште-не тот атытя зиле кыте не-ай смерит, тот атыця ань кыць ам вэзут ненорочиря!

16 Si manifesti ai tuoi servi la tua opera e la tua gloria ai loro figli.

Сэ се арате робилор Тэй лукраря Та ши слава Та фиилор лор!

17 Sia su di noi la bontà del Signore, nostro Dio: rafforza per noi l'opera delle nostre mani, l'opera delle nostre mani rafforza.

Фие песте ной бунэвоинца Домнулуй Думнезеулуй ностру! Ши ынтэреште лукраря мынилор ноастре, да, ынтэреште лукраря мынилор ноастре!