Salmi 74

1 O Dio, perché ci respingi per sempre, perché divampa la tua ira contro il gregge del tuo pascolo? Maskil. Di Asaf.

Вскую, Боже, отринул еси до конца? Разгневася ярость Твоя на овцы пажити Твоея?

2 Ricordati del popolo che ti sei acquistato nei tempi antichi. Hai riscattato la tribù che è tuo possesso, il monte Sion, dove hai preso dimora.

Помяни сонм Твой, егоже стяжал еси исперва, избавил еси жезлом достояния Твоего, гора Сион сия, в нейже вселился еси.

3 Volgi i tuoi passi a queste rovine eterne: il nemico ha devastato tutto nel tuo santuario.

Воздвигни руце Твои на гордыни их в конец, елика лукавнова враг во святем Твоем.

4 Ruggirono i tuoi avversari nel tuo tempio, issarono i loro vessilli come insegna.

И восхвалишася ненавидящии Тя посреде праздника Твоего: положиша знамения своя знамения, и не познаша.

5 Come chi vibra in alto la scure nel folto di una selva,

Яко во исходе превыше: яко в дубраве древяне секирами разсекоша

6 con l'ascia e con la scure frantumavano le sue porte.

двери его вкупе, сечивом и оскордом разрушиша и.

7 Hanno dato alle fiamme il tuo santuario, hanno profanato e demolito la dimora del tuo nome;

Возжгоша огнем святило Твое: на земли оскверниша жилище имене Твоего.

8 pensavano: «Distruggiamoli tutti»; hanno bruciato tutti i santuari di Dio nel paese.

Реша в сердцы своем южики их вкупе: приидите, и отставим вся праздники Божия от земли.

9 Non vediamo più le nostre insegne, non ci sono più profeti e tra di noi nessuno sa fino a quando...

Знамения их не видехом: несть ктому пророка, и нас не познает ктому.

10 Fino a quando, o Dio, insulterà l'avversario, il nemico continuerà a disprezzare il tuo nome?

Доколе, Боже, поносит враг? Раздражит противный имя Твое до конца?

11 Perché ritiri la tua mano e trattieni in seno la destra?

Вскую отвращаеши руку Твою и десницу Твою от среды недра Твоего в конец?

12 Eppure Dio è nostro re dai tempi antichi, ha operato la salvezza nella nostra terra.

Бог же, Царь наш, прежде века содела спасение посреде земли.

13 Tu con potenza hai diviso il mare, hai schiacciato la testa dei draghi sulle acque.

Ты утвердил еси силою Твоею море: Ты стерл еси главы змиев в воде:

14 Al Leviatàn hai spezzato la testa, lo hai dato in pasto ai mostri marini.

Ты сокрушил еси главу змиеву, дал еси того брашно людем Ефиопским.

15 Fonti e torrenti tu hai fatto scaturire, hai inaridito fiumi perenni.

Ты расторгл еси источники и потоки: Ты изсушил еси реки ифамския.

16 Tuo è il giorno e tua è la notte, la luna e il sole tu li hai creati.

Твой есть день, и Твоя есть нощь: Ты совершил еси зарю и солнце.

17 Tu hai fissato i confini della terra, l'estate e l'inverno tu li hai ordinati.

Ты сотворил еси вся пределы земли: жатву и весну Ты создал еси я.

18 Ricorda: il nemico ha insultato Dio, un popolo stolto ha disprezzato il tuo nome.

Помяни сия: враг поноси Господеви, и людие безумнии раздражиша имя Твое.

19 Non abbandonare alle fiere la vita di chi ti loda, non dimenticare mai la vita dei tuoi poveri.

Не предаждь зверем душу исповедающуюся Тебе: душ убогих Твоих не забуди до конца.

20 Sii fedele alla tua alleanza; gli angoli della terra sono covi di violenza.

Призри на завет Твой: яко исполнишася помраченнии земли домов беззаконий.

21 L'umile non torni confuso, l'afflitto e il povero lodino il tuo nome.

Да не возвратится смиренный посрамлен: нищь и убог восхвалита имя Твое.

22 Sorgi, Dio, difendi la tua causa, ricorda che lo stolto ti insulta tutto il giorno.

Востани, Боже, суди прю Твою: помяни поношение Твое, еже от безумнаго весь день.

23 Non dimenticare lo strepito dei tuoi nemici; il tumulto dei tuoi avversari cresce senza fine.

Не забуди гласа молитвенник Твоих: гордыня ненавидящих Тя взыде выну.