Salmi 22

1 Al maestro del coro. Sull'aria: «Cerva dell'aurora». Salmo. Di Davide. «Dio mio, Dio mio, perché mi hai abbandonato? Tu sei lontano dalla mia salvezza»: sono le parole del mio lamento.

Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

2 Dio mio, invoco di giorno e non rispondi, grido di notte e non trovo riposo.

Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Eppure tu abiti la santa dimora, tu, lode di Israele.

Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

4 In te hanno sperato i nostri padri, hanno sperato e tu li hai liberati;

Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

5 a te gridarono e furono salvati, sperando in te non rimasero delusi.

Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

6 Ma io sono verme, non uomo, infamia degli uomini, rifiuto del mio popolo.

Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

7 Mi scherniscono quelli che mi vedono, storcono le labbra, scuotono il capo:

Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:

8 «Si è affidato al Signore, lui lo scampi; lo liberi, se è suo amico».

Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

9 Sei tu che mi hai tratto dal grembo, mi hai fatto riposare sul petto di mia madre.

Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

10 Al mio nascere tu mi hai raccolto, dal grembo di mia madre sei tu il mio Dio.

Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

11 Da me non stare lontano, poiché l'angoscia è vicina e nessuno mi aiuta.

Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.

12 Mi circondano tori numerosi, mi assediano tori di Basan.

Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.

13 Spalancano contro di me la loro bocca come leone che sbrana e ruggisce.

Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.

14 Come acqua sono versato, sono slogate tutte le mie ossa. Il mio cuore è come cera, si fonde in mezzo alle mie viscere.

Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.

15 E' arido come un coccio il mio palato, la mia lingua si è incollata alla gola, su polvere di morte mi hai deposto.

Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.

16 Un branco di cani mi circonda, mi assedia una banda di malvagi; hanno forato le mie mani e i miei piedi,

Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.

17 posso contare tutte le mie ossa. Essi mi guardano, mi osservano:

Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.

18 si dividono le mie vesti, sul mio vestito gettano la sorte.

Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.

19 Ma tu, Signore, non stare lontano, mia forza, accorri in mio aiuto.

Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.

20 Scampami dalla spada, dalle unghie del cane la mia vita.

Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.

21 Salvami dalla bocca del leone e dalle corna dei bufali.

Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.

22 Annunzierò il tuo nome ai miei fratelli, ti loderò in mezzo all'assemblea.

Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.

23 Lodate il Signore, voi che lo temete, gli dia gloria la stirpe di Giacobbe, lo tema tutta la stirpe di Israele;

Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.

24 perché egli non ha disprezzato né sdegnato l'afflizione del misero, non gli ha nascosto il suo volto, ma, al suo grido d'aiuto, lo ha esaudito.

Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.

25 Sei tu la mia lode nella grande assemblea, scioglierò i miei voti davanti ai suoi fedeli.

Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.

26 I poveri mangeranno e saranno saziati, loderanno il Signore quanti lo cercano: «Viva il loro cuore per sempre».

Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.

27 Ricorderanno e torneranno al Signore tutti i confini della terra, si prostreranno davanti a lui tutte le famiglie dei popoli.

Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.

28 Poiché il regno è del Signore, egli domina su tutte le nazioni.

Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.

29 A lui solo si prostreranno quanti dormono sotto terra, davanti a lui si curveranno quanti discendono nella polvere. E io vivrò per lui,

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.

30 lo servirà la mia discendenza. Si parlerà del Signore alla generazione che viene;

Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.

31 annunzieranno la sua giustizia; al popolo che nascerà diranno: «Ecco l'opera del Signore!».

Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.