Salmi 14

1 Lo stolto pensa: «Non c'è Dio». Sono corrotti, fanno cose abominevoli: nessuno più agisce bene. Al maestro del coro. Di Davide.

Рече безумен в сердцы своем: несть Бог. Растлеша и омерзишася в начинаниих: несть творяй благостыню.

2 Il Signore dal cielo si china sugli uomini per vedere se esista un saggio: se c'è uno che cerchi Dio.

Господь с небесе приниче на сыны человеческия, видети, аще есть разумеваяй, или взыскаяй Бога.

3 Tutti hanno traviato, sono tutti corrotti; più nessuno fa il bene, neppure uno.

Вси уклонишася, вкупе неключими быша: несть творяй благостыню, несть до единаго.

4 Non comprendono nulla tutti i malvagi, che divorano il mio popolo come il pane?

Ни ли уразумеют вси делающии беззаконие, снедающии люди моя в снедь хлеба? Господа не призваша.

5 Non invocano Dio: tremeranno di spavento, perché Dio è con la stirpe del giusto.

Тамо убояшася страха, идеже не бе страх: яко Господь в роде праведных.

6 Volete confondere le speranze del misero, ma il Signore è il suo rifugio.

Совет нищаго посрамисте: Господь же упование его есть.

7 Venga da Sion la salvezza d'Israele! Quando il Signore ricondurrà il suo popolo, esulterà Giacobbe e gioirà Israele.

Кто даст от Сиона спасение Израилево? Внегда возвратит Господь пленение людий Своих, возрадуется Иаков, и возвеселится Израиль.