Salmi 14

1 Lo stolto pensa: «Non c'è Dio». Sono corrotti, fanno cose abominevoli: nessuno più agisce bene. Al maestro del coro. Di Davide.

Рече безумник у срцу свом: Нема Бога; неваљали су, гадна су дела њихова; нема никога да добро твори.

2 Il Signore dal cielo si china sugli uomini per vedere se esista un saggio: se c'è uno che cerchi Dio.

Господ погледа с неба на синове човечије, да види има ли који разуман, тражи ли који Бога.

3 Tutti hanno traviato, sono tutti corrotti; più nessuno fa il bene, neppure uno.

Сви су зашли, сви се покварили, нема никога добро да твори, нема ни једног.

4 Non comprendono nulla tutti i malvagi, che divorano il mio popolo come il pane?

Зар се неће опаметити који чине безакоње, једу народ мој као што једу хлеб, не призивају Господа?

5 Non invocano Dio: tremeranno di spavento, perché Dio è con la stirpe del giusto.

Онде ће задрхтати од страха; јер је Господ у роду праведном.

6 Volete confondere le speranze del misero, ma il Signore è il suo rifugio.

Смејете се ономе што убоги ради; али Господ њега заклања.

7 Venga da Sion la salvezza d'Israele! Quando il Signore ricondurrà il suo popolo, esulterà Giacobbe e gioirà Israele.

Ко ће послати са Сиона помоћ Израиљу? Кад Господ поврати заробљени народ свој, онда ће се радовати Јаков и веселиће се Израиљ.