Salmi 10
1 Perché, Signore, stai lontano, nel tempo dell'angoscia ti nascondi?
Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
2 Il misero soccombe all'orgoglio dell'empio e cade nelle insidie tramate.
Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
3 L'empio si vanta delle sue brame, l'avaro maledice, disprezza Dio.
Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
4 L'empio insolente disprezza il Signore: «Dio non se ne cura: Dio non esiste»; questo è il suo pensiero.
Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.
5 Le sue imprese riescono sempre. Son troppo in alto per lui i tuoi giudizi: disprezza tutti i suoi avversari.
Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
6 Egli pensa: «Non sarò mai scosso, vivrò sempre senza sventure».
İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”
7 Di spergiuri, di frodi e d'inganni ha piena la bocca, sotto la sua lingua sono iniquità e sopruso.
Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
8 Sta in agguato dietro le siepi, dai nascondigli uccide l'innocente.
Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.
9 I suoi occhi spiano l'infelice, sta in agguato nell'ombra come un leone nel covo. Sta in agguato per ghermire il misero, ghermisce il misero attirandolo nella rete.
Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.
10 Infierisce di colpo sull'oppresso, cadono gl'infelici sotto la sua violenza.
Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
11 Egli pensa: «Dio dimentica, nasconde il volto, non vede più nulla».
Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”
12 Sorgi, Signore, alza la tua mano, non dimenticare i miseri.
Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!
13 Perché l'empio disprezza Dio e pensa: «Non ne chiederà conto»?
Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?
14 Eppure tu vedi l'affanno e il dolore, tutto tu guardi e prendi nelle tue mani. A te si abbandona il misero, dell'orfano tu sei il sostegno. Spezza il braccio dell'empio e del malvagio;
Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.
15 Punisci il suo peccato e più non lo trovi.
Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
16 Il Signore è re in eterno, per sempre: dalla sua terra sono scomparse le genti.
RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.
17 Tu accogli, Signore, il desiderio dei miseri, rafforzi i loro cuori, porgi l'orecchio
Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;
18 per far giustizia all'orfano e all'oppresso; e non incuta più terrore l'uomo fatto di terra.
Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
