Proverbi 13

1 Il figlio saggio ama la disciplina, lo spavaldo non ascolta il rimprovero.

Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.

2 Del frutto della sua bocca l'uomo mangia ciò che è buono; l'appetito dei perfidi si soddisfa con i soprusi.

Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.

3 Chi sorveglia la sua bocca conserva la vita, chi apre troppo le labbra incontra la rovina.

Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.

4 Il pigro brama, ma non c'è nulla per il suo appetito; l'appetito dei diligenti sarà soddisfatto.

Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.

5 Il giusto odia la parola falsa, l'empio calunnia e disonora.

Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.

6 La giustizia custodisce chi ha una condotta integra, il peccato manda in rovina l'empio.

Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.

7 C'è chi fa il ricco e non ha nulla; c'è chi fa il povero e ha molti beni.

Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.

8 Riscatto della vita d'un uomo è la sua ricchezza, ma il povero non si accorge della minaccia.

Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.

9 La luce dei giusti allieta, la lucerna degli empi si spegne.

Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.

10 L'insolenza provoca soltanto contese, la sapienza si trova presso coloro che prendono consiglio.

Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.

11 Le ricchezze accumulate in fretta diminuiscono, chi le raduna a poco a poco le accresce.

Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.

12 Un'attesa troppo prolungata fa male al cuore, un desiderio soddisfatto è albero di vita.

Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

13 Chi disprezza la parola si rovinerà, chi rispetta un comando ne avrà premio.

Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.

14 L'insegnamento del saggio è fonte di vita per evitare i lacci della morte.

Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.

15 Un aspetto buono procura favore, ma il contegno dei perfidi è rude.

Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.

16 L'accorto agisce sempre con riflessione, lo stolto mette in mostra la stoltezza.

Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.

17 Un cattivo messaggero causa sciagure, un inviato fedele apporta salute.

Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.

18 Povertà e ignominia a chi rifiuta l'istruzione, chi tien conto del rimprovero sarà onorato.

Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.

19 Desiderio soddisfatto è una dolcezza al cuore, ma è abominio per gli stolti staccarsi dal male.

Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.

20 Và con i saggi e saggio diventerai, chi pratica gli stolti ne subirà danno.

Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.

21 La sventura perseguita i peccatori, il benessere ripagherà i giusti.

Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.

22 L'uomo dabbene lascia eredi i nipoti, la proprietà del peccatore è riservata al giusto.

Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.

23 Il potente distrugge il podere dei poveri e c'è chi è eliminato senza processo.

Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.

24 Chi risparmia il bastone odia suo figlio, chi lo ama è pronto a correggerlo.

Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.

25 Il giusto mangia a sazietà, ma il ventre degli empi soffre la fame.

Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.