Luca 2
1 In quei giorni un decreto di Cesare Augusto ordinò che si facesse il censimento di tutta la terra.
அபரஞ்ச தஸ்மிந் காலே ராஜ்யஸ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ நாமாநி லேக²யிதும் அக³ஸ்தகைஸர ஆஜ்ஞாபயாமாஸ|
2 Questo primo censimento fu fatto quando era governatore della Siria Quirinio.
தத³நுஸாரேண குரீணியநாமநி ஸுரியாதே³ஸ²ஸ்ய ஸா²ஸகே ஸதி நாமலேக²நம்’ ப்ராரேபே⁴|
3 Andavano tutti a farsi registrare, ciascuno nella sua città.
அதோ ஹேதோ ர்நாம லேகி²தும்’ ஸர்வ்வே ஜநா: ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ நக³ரம்’ ஜக்³மு: |
4 Anche Giuseppe, che era della casa e della famiglia di Davide, dalla città di Nazaret e dalla Galilea salì in Giudea alla città di Davide, chiamata Betlemme,
ததா³நீம்’ யூஷப்² நாம லேகி²தும்’ வாக்³த³த்தயா ஸ்வபா⁴ர்ய்யயா க³ர்ப்³ப⁴வத்யா மரியமா ஸஹ ஸ்வயம்’ தா³யூத³: ஸஜாதிவம்’ஸ² இதி காரணாத்³ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாஸரத்நக³ராத்³
5 per farsi registrare insieme con Maria sua sposa, che era incinta.
யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய பை³த்லேஹமாக்²யம்’ தா³யூத்³நக³ரம்’ ஜகா³ம|
6 Ora, mentre si trovavano in quel luogo, si compirono per lei i giorni del parto.
அந்யச்ச தத்ர ஸ்தா²நே தயோஸ்திஷ்ட²தோ: ஸதோ ர்மரியம: ப்ரஸூதிகால உபஸ்தி²தே
7 Diede alla luce il suo figlio primogenito, lo avvolse in fasce e lo depose in una mangiatoia, perché non c'era posto per loro nell'albergo.
ஸா தம்’ ப்ரத²மஸுதம்’ ப்ராஸோஷ்ட கிந்து தஸ்மிந் வாஸக்³ரு’ஹே ஸ்தா²நாபா⁴வாத்³ பா³லகம்’ வஸ்த்ரேண வேஷ்டயித்வா கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ்தா²பயாமாஸ|
8 C'erano in quella regione alcuni pastori che vegliavano di notte facendo la guardia al loro gregge.
அநந்தரம்’ யே கியந்தோ மேஷபாலகா: ஸ்வமேஷவ்ரஜரக்ஷாயை தத்ப்ரதே³ஸே² ஸ்தி²த்வா ரஜந்யாம்’ ப்ராந்தரே ப்ரஹரிண: கர்ம்ம குர்வ்வந்தி,
9 Un angelo del Signore si presentò davanti a loro e la gloria del Signore li avvolse di luce. Essi furono presi da grande spavento,
தேஷாம்’ ஸமீபம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³த ஆக³த்யோபதஸ்தௌ²; ததா³ சதுஷ்பார்ஸ்²வே பரமேஸ்²வரஸ்ய தேஜஸ: ப்ரகாஸி²தத்வாத் தே(அ)திஸ²ஸ²ங்கிரே|
10 ma l'angelo disse loro: «Non temete, ecco vi annunzio una grande gioia, che sarà di tutto il popolo:
ததா³ ஸ தூ³த உவாச மா பை⁴ஷ்ட பஸ்²யதாத்³ய தா³யூத³: புரே யுஷ்மந்நிமித்தம்’ த்ராதா ப்ரபு⁴: க்²ரீஷ்டோ(அ)ஜநிஷ்ட,
11 oggi vi è nato nella città di Davide un salvatore, che è il Cristo Signore.
ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ மஹாநந்த³ஜநகம் இமம்’ மங்க³லவ்ரு’த்தாந்தம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
12 Questo per voi il segno: troverete un bambino avvolto in fasce, che giace in una mangiatoia».
யூயம்’ (தத்ஸ்தா²நம்’ க³த்வா) வஸ்த்ரவேஷ்டிதம்’ தம்’ பா³லகம்’ கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ²யநம்’ த்³ரக்ஷ்யத² யுஷ்மாந் ப்ரதீத³ம்’ சிஹ்நம்’ ப⁴விஷ்யதி|
13 E subito apparve con l'angelo una moltitudine dell'esercito celeste che lodava Dio e diceva:
தூ³த இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவதி தத்ராகஸ்மாத் ஸ்வர்கீ³யா: ப்ரு’தநா ஆக³த்ய கதா²ம் இமாம்’ கத²யித்வேஸ்²வரஸ்ய கு³ணாநந்வவாதி³ஷு: , யதா²,
14 «Gloria a Dio nel più alto dei cieli e pace in terra agli uomini che egli ama».
ஸர்வ்வோர்த்³வ்வஸ்தை²ரீஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ஸம்ப்ரகாஸ்²யதாம்’| ஸா²ந்திர்பூ⁴யாத் ப்ரு’தி²வ்யாஸ்து ஸந்தோஷஸ்²ச நராந் ப்ரதி||
15 Appena gli angeli si furono allontanati per tornare al cielo, i pastori dicevano fra loro: «Andiamo fino a Betlemme, vediamo questo avvenimento che il Signore ci ha fatto conoscere».
தத: பரம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதே⁴ ர்தூ³தக³ணே ஸ்வர்க³ம்’ க³தே மேஷபாலகா: பரஸ்பரம் அவேசந் ஆக³ச்ச²த ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ யாம்’ க⁴டநாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந் தஸ்யா யாத²ர்யம்’ ஜ்ஞாதும்’ வயமது⁴நா பை³த்லேஹம்புரம்’ யாம: |
16 Andarono dunque senz'indugio e trovarono Maria e Giuseppe e il bambino, che giaceva nella mangiatoia.
பஸ்²சாத் தே தூர்ணம்’ வ்ரஜித்வா மரியமம்’ யூஷப²ம்’ கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ²யநம்’ பா³லகஞ்ச த³த்³ரு’ஸு²: |
17 E dopo averlo visto, riferirono ciò che del bambino era stato detto loro.
இத்த²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பா³லகஸ்யார்தே² ப்ரோக்தாம்’ ஸர்வ்வகதா²ம்’ தே ப்ராசாரயாஞ்சக்ரு: |
18 Tutti quelli che udirono, si stupirono delle cose che i pastori dicevano.
ததோ யே லோகா மேஷரக்ஷகாணாம்’ வத³நேப்⁴யஸ்தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்தே மஹாஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
19 Maria, da parte sua, serbava tutte queste cose meditandole nel suo cuore.
கிந்து மரியம் ஏதத்ஸர்வ்வக⁴டநாநாம்’ தாத்பர்ய்யம்’ விவிச்ய மநஸி ஸ்தா²பயாமாஸ|
20 I pastori poi se ne tornarono, glorificando e lodando Dio per tutto quello che avevano udito e visto, com'era stato detto loro.
தத்பஸ்²சாத்³ தூ³தவிஜ்ஞப்தாநுரூபம்’ ஸ்²ருத்வா த்³ரு’ஷ்ட்வா ச மேஷபாலகா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாநுவாத³ம்’ த⁴ந்யவாத³ஞ்ச குர்வ்வாணா: பராவ்ரு’த்ய யயு: |
21 Quando furon passati gli otto giorni prescritti per la circoncisione, gli fu messo nome Gesù, come era stato chiamato dall'angelo prima di essere concepito nel grembo della madre.
அத² பா³லகஸ்ய த்வக்சே²த³நகாலே(அ)ஷ்டமதி³வஸே ஸமுபஸ்தி²தே தஸ்ய க³ர்ப்³ப⁴ஸ்தி²தே: புர்வ்வம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ யதா²ஜ்ஞாபயத் தத³நுரூபம்’ தே தந்நாமதே⁴யம்’ யீஸு²ரிதி சக்ரிரே|
22 Quando venne il tempo della loro purificazione secondo la Legge di Mosè, portarono il bambino a Gerusalemme per offrirlo al Signore,
தத: பரம்’ மூஸாலிகி²தவ்யவஸ்தா²யா அநுஸாரேண மரியம: ஸு²சித்வகால உபஸ்தி²தே,
23 come è scritto nella Legge del Signore: ogni maschio primogenito sarà sacro al Signore;
"ப்ரத²மஜ: ஸர்வ்வ: புருஷஸந்தாந: பரமேஸ்²வரே ஸமர்ப்யதாம்’," இதி பரமேஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்த²யா
24 e per offrire in sacrificio una coppia di tortore o di giovani colombi, come prescrive la Legge del Signore.
யீஸு²ம்’ பரமேஸ்²வரே ஸமர்பயிதும் ஸா²ஸ்த்ரீயவித்⁴யுக்தம்’ கபோதத்³வயம்’ பாராவதஸா²வகத்³வயம்’ வா ப³லிம்’ தா³தும்’ தே தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யிரூஸா²லமம் ஆயயு: |
25 Ora a Gerusalemme c'era un uomo di nome Simeone, uomo giusto e timorato di Dio, che aspettava il conforto d'Israele;
யிரூஸா²லம்புரநிவாஸீ ஸி²மியோந்நாமா தா⁴ர்ம்மிக ஏக ஆஸீத் ஸ இஸ்ராயேல: ஸாந்த்வநாமபேக்ஷ்ய தஸ்தௌ² கிஞ்ச பவித்ர ஆத்மா தஸ்மிந்நாவிர்பூ⁴த: |
26 lo Spirito Santo che era sopra di lui, gli aveva preannunziato che non avrebbe visto la morte senza prima aver veduto il Messia del Signore.
அபரம்’ ப்ரபு⁴ணா பரமேஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்தே த்ராதரி த்வயா ந த்³ரு’ஷ்டே த்வம்’ ந மரிஷ்யஸீதி வாக்யம்’ பவித்ரேண ஆத்மநா தஸ்ம ப்ராகத்²யத|
27 Mosso dunque dallo Spirito, si recò al tempio; e mentre i genitori vi portavano il bambino Gesù per adempiere la Legge,
அபரஞ்ச யதா³ யீஸோ²: பிதா மாதா ச தத³ர்த²ம்’ வ்யவஸ்தா²நுரூபம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ தம்’ மந்தி³ரம் ஆநிந்யதுஸ்ததா³
28 lo prese tra le braccia e benedisse Dio:
ஸி²மியோந் ஆத்மந ஆகர்ஷணேந மந்தி³ரமாக³த்ய தம்’ க்ரோடே³ நிதா⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ, யதா²,
29 «Ora lascia, o Signore, che il tuo servo vada in pace secondo la tua parola;
ஹே ப்ரபோ⁴ தவ தா³ஸோயம்’ நிஜவாக்யாநுஸாரத: | இதா³நீந்து ஸகல்யாணோ ப⁴வதா ஸம்’விஸ்ரு’ஜ்யதாம்|
30 perché i miei occhi han visto la tua salvezza,
யத: ஸகலதே³ஸ²ஸ்ய தீ³ப்தயே தீ³ப்திரூபகம்’|
31 preparata da te davanti a tutti i popoli,
இஸ்ராயேலீயலோகஸ்ய மஹாகௌ³ரவரூபகம்’|
32 luce per illuminare le genti e gloria del tuo popolo Israele».
யம்’ த்ராயகம்’ ஜநாநாந்து ஸம்முகே² த்வமஜீஜந: | ஸஏவ வித்³யதே(அ)ஸ்மாகம்’ த்⁴ரவம்’ நயநநகோ³சரே||
33 Il padre e la madre di Gesù si stupivano delle cose che si dicevano di lui.
ததா³நீம்’ தேநோக்தா ஏதா: ஸகலா: கதா²: ஸ்²ருத்வா தஸ்ய மாதா யூஷப்² ச விஸ்மயம்’ மேநாதே|
34 Simeone li benedisse e parlò a Maria, sua madre: «Egli è qui per la rovina e la risurrezione di molti in Israele, segno di contraddizione
தத: பரம்’ ஸி²மியோந் தேப்⁴ய ஆஸி²ஷம்’ த³த்த்வா தந்மாதரம்’ மரியமம் உவாச, பஸ்²ய இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யே ப³ஹூநாம்’ பாதநாயோத்தா²பநாய ச ததா² விரோத⁴பாத்ரம்’ ப⁴விதும்’, ப³ஹூநாம்’ கு³ப்தமநோக³தாநாம்’ ப்ரகடீகரணாய பா³லகோயம்’ நியுக்தோஸ்தி|
35 perché siano svelati i pensieri di molti cuori. E anche a te una spada trafiggerà l'anima».
தஸ்மாத் தவாபி ப்ராணா: ஸூ²லேந வ்யத்ஸ்யந்தே|
36 C'era anche una profetessa, Anna, figlia di Fanuèle, della tribù di Aser. Era molto avanzata in età, aveva vissuto col marito sette anni dal tempo in cui era ragazza,
அபரஞ்ச ஆஸே²ரஸ்ய வம்’ஸீ²யபி²நூயேலோ து³ஹிதா ஹந்நாக்²யா அதிஜரதீ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந்யேகா யா விவாஹாத் பரம்’ ஸப்த வத்ஸராந் பத்யா ஸஹ ந்யவஸத் ததோ வித⁴வா பூ⁴த்வா சதுரஸீ²திவர்ஷவய: பர்ய்யநதம்’
37 era poi rimasta vedova e ora aveva ottantaquattro anni. Non si allontanava mai dal tempio, servendo Dio notte e giorno con digiuni e preghiere.
மந்தி³ரே ஸ்தி²த்வா ப்ரார்த²நோபவாஸைர்தி³வாநிஸ²ம் ஈஸ்²வரம் அஸேவத ஸாபி ஸ்த்ரீ தஸ்மிந் ஸமயே மந்தி³ரமாக³த்ய
38 Sopraggiunta in quel momento, si mise anche lei a lodare Dio e parlava del bambino a quanti aspettavano la redenzione di Gerusalemme.
பரமேஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ சகார, யிரூஸா²லம்புரவாஸிநோ யாவந்தோ லோகா முக்திமபேக்ஷ்ய ஸ்தி²தாஸ்தாந் யீஸோ²ர்வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபயாமாஸ|
39 Quando ebbero tutto compiuto secondo la legge del Signore, fecero ritorno in Galilea, alla loro città di Nazaret.
இத்த²ம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸர்வ்வேஷு கர்ம்மஸு க்ரு’தேஷு தௌ புநஸ்²ச கா³லீலோ நாஸரத்நாமகம்’ நிஜநக³ரம்’ ப்ரதஸ்தா²தே|
40 Il bambino cresceva e si fortificava, pieno di sapienza, e la grazia di Dio era sopra di lui.
தத்பஸ்²சாத்³ பா³லக: ஸ²ரீரேண வ்ரு’த்³தி⁴மேத்ய ஜ்ஞாநேந பரிபூர்ண ஆத்மநா ஸ²க்திமாம்’ஸ்²ச ப⁴விதுமாரேபே⁴ ததா² தஸ்மிந் ஈஸ்²வராநுக்³ரஹோ ப³பூ⁴வ|
41 I suoi genitori si recavano tutti gli anni a Gerusalemme per la festa di Pasqua.
தஸ்ய பிதா மாதா ச ப்ரதிவர்ஷம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸமயே யிரூஸா²லமம் அக³ச்ச²தாம்|
42 Quando egli ebbe dodici anni, vi salirono di nuovo secondo l'usanza;
அபரஞ்ச யீஸௌ² த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கே ஸதி தௌ பர்வ்வஸமயஸ்ய ரீத்யநுஸாரேண யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா
43 ma trascorsi i giorni della festa, mentre riprendevano la via del ritorno, il fanciullo Gesù rimase a Gerusalemme, senza che i genitori se ne accorgessero.
பார்வ்வணம்’ ஸம்பாத்³ய புநரபி வ்யாகு⁴ய்ய யாத: கிந்து யீஸு²ர்பா³லகோ யிரூஸா²லமி திஷ்ட²தி| யூஷப்² தந்மாதா ச தத்³ அவிதி³த்வா
44 Credendolo nella carovana, fecero una giornata di viaggio, e poi si misero a cercarlo tra i parenti e i conoscenti;
ஸ ஸங்கி³பி⁴: ஸஹ வித்³யத ஏதச்ச பு³த்³வ்வா தி³நைகக³ம்யமார்க³ம்’ ஜக்³மது: | கிந்து ஸே²ஷே ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴நாம்’ ஸமீபே ம்ரு’க³யித்வா தது³த்³தே³ஸ²மப்ராப்ய
45 non avendolo trovato, tornarono in cerca di lui a Gerusalemme.
தௌ புநரபி யிரூஸா²லமம் பராவ்ரு’த்யாக³த்ய தம்’ ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரது: |
46 Dopo tre giorni lo trovarono nel tempio, seduto in mezzo ai dottori, mentre li ascoltava e li interrogava.
அத² தி³நத்ரயாத் பரம்’ பண்டி³தாநாம்’ மத்⁴யே தேஷாம்’ கதா²: ஸ்²ரு’ண்வந் தத்த்வம்’ ப்ரு’ச்ச²ம்’ஸ்²ச மந்தி³ரே ஸமுபவிஷ்ட: ஸ தாப்⁴யாம்’ த்³ரு’ஷ்ட: |
47 E tutti quelli che l'udivano erano pieni di stupore per la sua intelligenza e le sue risposte.
ததா³ தஸ்ய பு³த்³த்⁴யா ப்ரத்யுத்தரைஸ்²ச ஸர்வ்வே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்மயமாபத்³யந்தே|
48 Al vederlo restarono stupiti e sua madre gli disse: «Figlio, perché ci hai fatto così? Ecco, tuo padre e io, angosciati, ti cercavamo».
தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஜநகோ ஜநநீ ச சமச்சக்ரது: கிஞ்ச தஸ்ய மாதா தமவத³த், ஹே புத்ர, கத²மாவாம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ ஸமாசரஸ்த்வம்? பஸ்²ய தவ பிதாஹஞ்ச ஸோ²காகுலௌ ஸந்தௌ த்வாமந்விச்சா²வ: ஸ்ம|
49 Ed egli rispose: «Perché mi cercavate? Non sapevate che io devo occuparmi delle cose del Padre mio?».
தத: ஸோவத³த் குதோ மாம் அந்வைச்ச²தம்’? பிதுர்க்³ரு’ஹே மயா ஸ்தா²தவ்யம் ஏதத் கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ந ஜ்ஞாயதே?
50 Ma essi non compresero le sue parole.
கிந்து தௌ தஸ்யைதத்³வாக்யஸ்ய தாத்பர்ய்யம்’ போ³த்³து⁴ம்’ நாஸ²க்நுதாம்’|
51 Partì dunque con loro e tornò a Nazaret e stava loro sottomesso. Sua madre serbava tutte queste cose nel suo cuore.
தத: பரம்’ ஸ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ நாஸரதம்’ க³த்வா தயோர்வஸீ²பூ⁴தஸ்தஸ்தௌ² கிந்து ஸர்வ்வா ஏதா: கதா²ஸ்தஸ்ய மாதா மநஸி ஸ்தா²பயாமாஸ|
52 E Gesù cresceva in sapienza, età e grazia davanti a Dio e agli uomini.
அத² யீஸோ² ர்பு³த்³தி⁴: ஸ²ரீரஞ்ச ததா² தஸ்மிந் ஈஸ்²வரஸ்ய மாநவாநாஞ்சாநுக்³ரஹோ வர்த்³தி⁴தும் ஆரேபே⁴|
