Lamentazioni 5

1 Ricordati, Signore, di quanto ci è accaduto, guarda e considera il nostro obbrobrio.

Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:

2 La nostra eredità è passata a stranieri, le nostre case a estranei.

достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:

3 Orfani siam diventati, senza padre; le nostre madri come vedove.

сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.

4 L'acqua nostra beviamo per denaro, la nostra legna si acquista a pagamento.

Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:

5 Con un giogo sul collo siamo perseguitati siamo sfiniti, non c'è per noi riposo.

на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.

6 All'Egitto abbiamo teso la mano, all'Assiria per saziarci di pane.

Египет даде руку, Ассур в насыщение их.

7 I nostri padri peccarono e non sono più, noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.

8 Schiavi comandano su di noi, non c'è chi ci liberi dalle loro mani.

Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.

9 A rischio della nostra vita ci procuriamo il pane davanti alla spada nel deserto.

В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.

10 La nostra pelle si è fatta bruciante come un forno a causa degli ardori della fame.

Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.

11 Han disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.

12 I capi sono stati impiccati dalle loro mani, i volti degli anziani non sono stati rispettati.

Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.

13 I giovani han girato la mola; i ragazzi son caduti sotto il peso della legna.

Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.

14 Gli anziani hanno disertato la porta, i giovani i loro strumenti a corda.

И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.

15 La gioia si è spenta nei nostri cuori, si è mutata in lutto la nostra danza.

Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,

16 E' caduta la corona dalla nostra testa; guai a noi, perché abbiamo peccato!

спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.

17 Per questo è diventato mesto il nostro cuore, per tali cose si sono annebbiati i nostri occhi:

О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.

18 perché il monte di Sion è desolato; le volpi vi scorrazzano.

На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.

19 Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo trono di generazione in generazione.

Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.

20 Perché ci vuoi dimenticare per sempre? Ci vuoi abbandonare per lunghi giorni?

Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?

21 Facci ritornare a te, Signore, e noi ritorneremo; rinnova i nostri giorni come in antico,

Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.

22 poiché non ci hai rigettati per sempre, nè senza limite sei sdegnato contro di noi.

Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.