< Lamentazioni 3 >
1 Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 E dico: «E' sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore».
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 «Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare».
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 E' bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 E' bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Poiché il Signore non rigetta mai...
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 «Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina».
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: «E' finita per me».
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Tu hai udito la mia voce: «Non chiudere l'orecchio al mio sfogo».
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: «Non temere!».
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!