Giosué 2

1 In seguito Giosuè, figlio di Nun, di nascosto inviò da Sittim due spie, ingiungendo: «Andate, osservate il territorio e Gerico». Essi andarono ed entrarono in casa di una donna, una prostituta chiamata Raab, dove passarono la notte.

И посла Иисус сын Навин из Саттина два юношы соглядати втай, глаголя: взыдите и видите землю и Иерихон. И шедша два юношы внидоста во Иерихон и внидоста в дом жены блудницы, ейже имя Раав: и витаста тамо.

2 Ma fu riferito al re di Gerico: «Ecco alcuni degli Israeliti sono venuti qui questa notte per esplorare il paese».

И поведаша царю Иерихонскому, глаголюще: се, мужие внидоша семо (в сию нощь) от сынов Израилевых соглядати землю.

3 Allora il re di Gerico mandò a dire a Raab: «Fà uscire gli uomini che sono venuti da te e sono entrati in casa tua, perché sono venuti per esplorare tutto il paese».

И посла царь Иерихонский и рече к Рааве, глаголя: изведи мужы вшедшыя в дом твой нощию: соглядати бо землю приидоша.

4 Allora la donna prese i due uomini e, dopo averli nascosti, rispose: «Sì, sono venuti da me quegli uomini, ma non sapevo di dove fossero.

И поемши жена два мужа, сокры их: и рече им, глаголющи: приидоша ко мне мужие, но не вем откуду быша:

5 Ma quando stava per chiudersi la porta della città al cader della notte, essi uscirono e non so dove siano andati. Inseguiteli subito e li raggiungerete».

егда же врата затворяху в сумраки, и мужие изыдоша: не вем камо поидоша: пожените скоро вслед их, аще постигнете их.

6 Essa invece li aveva fatti salire sulla terrazza e li aveva nascosti fra gli steli di lino che vi aveva accatastato.

Она же возведе я на храмину и сокры я в паздере льняне собранем у нея на храмине.

7 Gli uomini li inseguirono sulla strada del Giordano verso i guadi e si chiuse la porta, dopo che furono usciti gli inseguitori.

И мужие гнаша вслед их путем ко Иордану к преходом, и врата затворены быша.

8 Quelli non si erano ancora coricati quando la donna salì da loro sulla terrazza

И бысть егда изыдоша женущии вслед их, и сии прежде неже уснути им, и она взыде к ним на храмину и рече к ним:

9 e disse loro: «So che il Signore vi ha assegnato il paese, che il terrore da voi gettato si è abbattuto su di noi e che tutti gli abitanti della regione sono sopraffatti dallo spavento davanti a voi,

вем, яко предаде Господь землю (сию) вам: нападе бо страх ваш на ны, и ужасошася вси обитающии на земли от лица вашего:

10 perché abbiamo sentito come il Signore ha prosciugato le acque del Mare Rosso davanti a voi, alla vostra uscita dall'Egitto e come avete trattato i due re Amorrei, che erano oltre il Giordano, Sicon ed Og, da voi votati allo sterminio.

слышахом бо, яко изсуши Господь Бог море Чермное пред лицем вашим, егда исхождасте из Египта, и елика сотвористе двоим царем Аморрейским, иже быша об ону страну Иордана, Сиону и Огу, ихже потребисте:

11 Lo si è saputo e il nostro cuore è venuto meno e nessuno ardisce di fiatare dinanzi a voi, perché il Signore vostro Dio è Dio lassù in cielo e quaggiù sulla terra.

и слышавше мы ужасохомся в сердцы нашем, и не ста ктому дух ни во единем от нас от лица вашего: яко Господь Бог ваш, Бог на небеси горе и на земли доле:

12 Ora giuratemi per il Signore che, come io ho usato benevolenza, anche voi userete benevolenza alla casa di mio padre; datemi dunque un segno certo

и ныне кленитеся мне Господем Богом (вашим), яко аз творю милость вам, да сотворите и вы милость в дому отца моего, и дадите ми знамение истинно:

13 che lascerete vivi mio padre, mia madre, i miei fratelli, le mie sorelle e quanto loro appartiene e risparmierete le nostre vite dalla morte».

и оживите дом отца моего, и матерь мою, и братию мою, и сестры моя, и вся, елика суть им, и измите душы нашя от смерти.

14 Gli uomini le dissero: «A morte le nostre vite al posto vostro, purché non riveliate questo nostro affare; quando poi il Signore ci darà il paese, ti tratteremo con benevolenza e lealtà».

И рекоша ей мужие: душа наша вместо вас на смерть, аще ныне не объявиши нас. Она же рече: и будет егда предаст Господь вам град (сей), сотворите мне милость и истину.

15 Allora essa li fece scendere con una corda dalla finestra, perché la sua casa era addossata al muro di cinta; infatti sulle mura aveva l'abitazione.

И свеси их на верве окном: яко дом ея при стене, и при стене сия живяше:

16 Disse loro: «Andate verso la montagna, perché non si imbattano in voi i vostri inseguitori e là rimarrete nascosti tre giorni fino al loro ritorno; poi andrete per la vostra strada».

и рече им: отидите в гору, да не срящут вас гонящии, и скрыйтеся тамо три дни, дондеже возвратятся гонящии вслед вас: и по сих отидете в путь ваш.

17 Le risposero allora gli uomini: «Saremo sciolti da questo giuramento, che ci hai fatto fare, a queste condizioni:

И реша к ней мужие: неповинни есмы клятве сей твоей, еюже закляла еси нас:

18 quando noi entreremo nel paese, legherai questa cordicella di filo scarlatto alla finestra, per la quale ci hai fatto scendere e radunerai presso di te in casa tuo padre, tua madre, i tuoi fratelli e tutta la famiglia di tuo padre.

се, мы входим в часть града, и поставиши знамение, вервь червлену, сию да обяжеши у окна, имже спустила еси нас: отца же твоего и матерь твою, и братию твою и весь дом отца твоего да собереши к себе в дом твой:

19 Chiunque allora uscirà dalla porta di casa tua, il suo sangue ricadrà sulla sua testa e noi non ne avremo colpa; chiunque invece sarà con te in casa, il suo sangue ricada sulla nostra testa, se gli si metterà addosso una mano.

и будет всяк, иже аще изыдет из дверий дому твоего вон, сам себе повинен будет, мы же неповинни (будем) клятве твоей сей: и елицы аще с тобою будут в дому твоем, мы будем повинни, аще рука прикоснется их:

20 Ma se tu rivelerai questo nostro affare, noi saremo liberi da ciò che ci hai fatto giurare».

аще же кто нас обидит, или открыет словеса наша сия, будем неповинни клятве твоей сей, еюже закляла еси нас.

21 Essa allora rispose: «Sia così secondo le vostre parole». Poi li congedò e quelli se ne andarono. Essa legò la cordicella scarlatta alla finestra.

И рече им: по словеси вашему тако да будет. И отпусти их, и отидоша: и привяза вервь червлену у окна.

22 Se ne andarono dunque e giunsero alla montagna dove rimasero tre giorni, finché non furono tornati gli inseguitori. Gli inseguitori li avevano cercati in ogni direzione senza trovarli.

И отидоша, и проидоша в гору, и пребыша тамо три дни, дондеже возвратишася гнавшии. И искаша гонящии по всем путем, и не обретоша.

23 I due uomini allora tornarono sui loro passi, scesero dalla montagna, passarono il Giordano e vennero da Giosuè, figlio di Nun, e gli raccontarono quanto era loro accaduto.

И возвратистася два юношы и снидоста с горы: и преидоста (Иордан) ко Иисусу сыну Навину, и поведаста ему вся случившаяся има:

24 Dissero a Giosuè: «Dio ha messo nelle nostre mani tutto il paese e tutti gli abitanti del paese sono gia disfatti dinanzi a noi».

и реста ко Иисусу: яко предаде Господь Бог наш в руце наши всю землю, и убояшася вси живущии на земли той от нас.