Giobbe 41

1 Puoi tu pescare il Leviatan con l'amo e tener ferma la sua lingua con una corda,

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 ficcargli un giunco nelle narici e forargli la mascella con un uncino?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Ti farà forse molte suppliche e ti rivolgerà dolci parole?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Stipulerà forse con te un'alleanza, perché tu lo prenda come servo per sempre?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Scherzerai con lui come un passero, legandolo per le tue fanciulle?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 Lo metteranno in vendita le compagnie di pesca, se lo divideranno i commercianti?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Crivellerai di dardi la sua pelle e con la fiocina la sua testa?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Metti su di lui la mano: al ricordo della lotta, non rimproverai!

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 Ecco, la tua speranza è fallita, al solo vederlo uno stramazza.

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Nessuno è tanto audace da osare eccitarlo e chi mai potrà star saldo di fronte a lui?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Chi mai lo ha assalito e si è salvato? Nessuno sotto tutto il cielo.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 Non tacerò la forza delle sue membra: in fatto di forza non ha pari.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Chi gli ha mai aperto sul davanti il manto di pelle e nella sua doppia corazza chi può penetrare?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Le porte della sua bocca chi mai ha aperto? Intorno ai suoi denti è il terrore!

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Il suo dorso è a lamine di scudi, saldate con stretto suggello;

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 l'una con l'altra si toccano, sì che aria fra di esse non passa:

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 ognuna aderisce alla vicina, sono compatte e non possono separarsi.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Il suo starnuto irradia luce e i suoi occhi sono come le palpebre dell'aurora.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 Dalla sua bocca partono vampate, sprizzano scintille di fuoco.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 Dalle sue narici esce fumo come da caldaia, che bolle sul fuoco.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Il suo fiato incendia carboni e dalla bocca gli escono fiamme.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 Nel suo collo risiede la forza e innanzi a lui corre la paura.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Le giogaie della sua carne son ben compatte, sono ben salde su di lui, non si muovono.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Il suo cuore è duro come pietra, duro come la pietra inferiore della macina.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Quando si alza, si spaventano i forti e per il terrore restano smarriti.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 La spada che lo raggiunge non vi si infigge, né lancia, né freccia né giavellotto;

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 stima il ferro come paglia, il bronzo come legno tarlato.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 Non lo mette in fuga la freccia, in pula si cambian per lui le pietre della fionda.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 Come stoppia stima una mazza e si fa beffe del vibrare dell'asta.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Al disotto ha cocci acuti e striscia come erpice sul molle terreno.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Fa ribollire come pentola il gorgo, fa del mare come un vaso da unguenti.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Dietro a sé produce una bianca scia e l'abisso appare canuto.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Nessuno sulla terra è pari a lui, fatto per non aver paura.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Lo teme ogni essere più altero; egli è il re su tutte le fiere più superbe.

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.