< Giobbe 39 >

1 Sai tu quando figliano le camozze e assisti al parto delle cerve?
War miyaad taqaan markay ri'dibadeedda qarka joogta dhasho? Miyaadse arki kartaa markay deerooyinku dhalaan?
2 Conti tu i mesi della loro gravidanza e sai tu quando devono figliare?
Miyaad tirin kartaa bilaha sidkoodu ku buuxsamo? Miyaadse taqaan wakhtiga ay dhalaan?
3 Si curvano e depongono i figli, metton fine alle loro doglie.
Intay arruntaan ayay ubadkooda dhalaan, Oo fooshoodana way iska saaraan.
4 Robusti sono i loro figli, crescono in campagna, partono e non tornano più da esse.
Oo ubadkooda yaryaruna way kobcaan, oo waxay ku koraan berrin bannaan, Oo intay baxaan ayaanay mar dambe soo noqon.
5 Chi lascia libero l'asino selvatico e chi scioglie i legami dell'ònagro,
Bal yaa dameerdibadeedka xoreeyey? Yaase dameerdibadeedka xadhkihiisii ka furay?
6 al quale ho dato la steppa per casa e per dimora la terra salmastra?
Kaas gurigiisa waxaan ka dhigay cidlada, Oo rugtiisuna waa dalka cusbada.
7 Del fracasso della città se ne ride e gli urli dei guardiani non ode.
Magaalada buuqeeda wuu quudhsadaa, Oo kexeeyaha qayladiisana ma maqlo.
8 Gira per le montagne, sua pastura, e va in cerca di quanto è verde.
Xidhiidhka buurahu waa daaqiisa, Oo wuxuu raadiyaa wax kasta oo cagaar ah.
9 Il bufalo si lascerà piegare a servirti o a passar la notte presso la tua greppia?
Dibidibadeedku miyuu raalli ku noqon doonaa inuu kuu adeego? Miyuuse qabaalka xeradaada ku ag hoyan doonaa?
10 Potrai legarlo con la corda per fare il solco o fargli erpicare le valli dietro a te?
Dibidibadeedka miyaad xadhko ku xidhi kartaa si uu beerta u qodo? Miyuuse dooxooyinka kaa daba hagaajin?
11 Ti fiderai di lui, perché la sua forza è grande e a lui affiderai le tue fatiche?
Xooggiisa badan daraaddiis miyaad isugu hallaynaysaa? Hawshaadase ma isagaad u daynaysaa?
12 Conterai su di lui, che torni e raduni la tua messe sulla tua aia?
Ma waxaad isaga ugu kalsoon tahay inuu midhahaaga guriga keeno, Oo uu kuu soo urursho hadhuudhka goobkaaga wax lagu tumo?
13 L'ala dello struzzo batte festante, ma è forse penna e piuma di cicogna?
Gorayada garabkeedu farxad buu la ruxmadaa, Laakiinse garbaheeda iyo baalasheedu ma wax bay u roon yihiin?
14 Abbandona infatti alla terra le uova e sulla polvere le lascia riscaldare.
Waayo, iyadu ugaxdeeda waxay kaga tagtaa dhulka dushiisa, Oo ciidday ku diirisaa,
15 Dimentica che un piede può schiacciarle, una bestia selvatica calpestarle.
Oo waxay illowdaa inay cagtu burburinayso, Iyo inuu dugaaggu ku tumanayo.
16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi, della sua inutile fatica non si affanna,
Waxay ku adkaataa dhasheeda, sidii iyagoo aan kuweedii ahayn, Oo in kastoo ay waxtarla'aan u hawshooto haddana iyadu cabsi ma qabto,
17 perché Dio gli ha negato la saggezza e non gli ha dato in sorte discernimento.
Maxaa yeelay, Ilaah baa iyada xigmad u diiday, Oo waxgarashona ma uu siin.
18 Ma quando giunge il saettatore, fugge agitando le ali: si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
Oo markay kor isu qaaddo inay carartona, Waxay quudhsataa faraska iyo kii fuushanba.
19 Puoi tu dare la forza al cavallo e vestire di fremiti il suo collo?
War ma adigaa faraska xooggiisa siiyey? Surkiisase ma adigaa guudka ruxma huwiyey?
20 Lo fai tu sbuffare come un fumaiolo? Il suo alto nitrito incute spavento.
War ma adigaa ka dhigay inuu sida ayaxa u boodo? Haybadda bururufta sankiisu way cabsi badan tahay.
21 Scalpita nella valle giulivo e con impeto va incontro alle armi.
Dooxaduu qoobka ku garaacaa, oo xooggiisuu ku reyreeyaa, Oo intuu baxo ayuu ka hor tagaa ragga hubka sita.
22 Sprezza la paura, non teme, né retrocede davanti alla spada.
Cabsida wuu ku qoslaa, oo ma uu baqo, Oo seeftana dib ugama noqdo.
23 Su di lui risuona la faretra, il luccicar della lancia e del dardo.
Korkiisa waxaa ka sanqadha gabooye, Iyo waran birbirqaya iyo hoto.
24 Strepitando, fremendo, divora lo spazio e al suono della tromba più non si tiene.
Isagu dhulkuu ku liqaa gariir iyo cadho, Oo buunka codkiisa hadduu maqlona ma istaago.
25 Al primo squillo grida: «Aah!...» e da lontano fiuta la battaglia, gli urli dei capi, il fragor della mischia.
Oo mar alla markii buunku dhawaaqo ayuu "Haw" yidhaahdaa, Oo meel fog ayuu dagaalka ka uriyaa, Wuxuuna maqlaa saraakiisha qayladooda onkodaysa iyo hugunka.
26 Forse per il tuo senno si alza in volo lo sparviero e spiega le ali verso il sud?
Haadka adagu ma xigmaddaaduu kor ugu duulaa? Garbihiisase xagga koonfureed ma u fidiyaa?
27 O al tuo comando l'aquila s'innalza e pone il suo nido sulle alture?
Baqalyaduse ma amarkaagay kor ugu duushaa? Oo ma saasay buulkeeda meelaha sarsare uga dhisataa?
28 Abita le rocce e passa la notte sui denti di rupe o sui picchi.
Waxay ku hoyataa qarka dheer korkiisa, oo hoygeeduna halkaasuu ku yaal, Xagga qarka dheer dhaladiisa, iyo meesha adag dusheeda.
29 Di lassù spia la preda, lontano scrutano i suoi occhi.
Oo iyadoo halkaas joogta ayay ugaadh ka fiirsataa, Oo indhaheeduna meel fog bay wax ka arkaan.
30 I suoi aquilotti succhiano il sangue e dove sono cadaveri, là essa si trova.
Dhasheeda yaryaru dhiig bay nuugaan, Oo iyana waxay joogtaa hadba meeshii raqu taal.

< Giobbe 39 >