< Giobbe 20 >

1 Zofar il Naamatita prese a dire:
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 Per questo i miei pensieri mi spingono a rispondere e perciò v'è questa fretta dentro di me.
Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Ho ascoltato un rimprovero per me offensivo, ma uno spirito, dal mio interno, mi spinge a replicare.
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Non sai tu che da sempre, da quando l'uomo fu posto sulla terra,
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram:
5 il trionfo degli empi è breve e la gioia del perverso è d'un istante?
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 Anche se innalzasse fino al cielo la sua statura e il suo capo toccasse le nubi,
Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 come lo sterco sarebbe spazzato per sempre e chi lo aveva visto direbbe: «Dov'è?».
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Svanirà come un sogno, e non si troverà più, si dileguerà come visione notturna.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 L'occhio avvezzo a vederlo più non lo vedrà, né più lo scorgerà la sua dimora.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 I suoi figli dovranno risarcire i poveri, le loro mani restituiranno le sue ricchezze.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Le sue ossa erano ancora piene di giovinezza, ma con lui giacciono nella polvere.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 Se alla sua bocca fu dolce il male, se lo teneva nascosto sotto la sua lingua,
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 assaporandolo senza inghiottirlo, se lo tratteneva in mezzo al suo palato:
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 il suo cibo gli si guasterà nelle viscere, veleno d'aspidi gli sarà nell'intestino.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 I beni divorati ora rivomita, Dio glieli caccia fuori dal ventre.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Veleno d'aspide ha succhiato, una lingua di vipera lo uccide.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Non vedrà più ruscelli d'olio, fiumi di miele e fior di latte;
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 renderà i sudati acquisti senza assaggiarli, come non godrà del frutto del suo commercio,
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 perché ha oppresso e abbandonato i miseri, ha rubato case invece di costruirle;
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 perché non ha saputo essere pago dei suoi beni, con i suoi tesori non si salverà.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 Nulla è sfuggito alla sua voracità, per questo non durerà il suo benessere.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 Nel colmo della sua abbondanza si troverà in miseria; ogni sorta di sciagura piomberà su di lui.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Quando starà per riempire il suo ventre, Dio scaglierà su di lui la fiamma del suo sdegno, e gli farà piovere addosso brace.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Se sfuggirà l'arma di ferro, lo trafiggerà l'arco di bronzo:
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum:
25 gli uscirà il dardo dalla schiena, una spada lucente dal fegato. Lo assaliranno i terrori;
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 tutte le tenebre gli sono riservate. Lo divorerà un fuoco non acceso da un uomo, esso consumerà quanto è rimasto nella sua tenda.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Riveleranno i cieli la sua iniquità e la terra si alzerà contro di lui.
Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 Un'alluvione travolgerà la sua casa, scorrerà nel giorno dell'ira.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Questa è la sorte che Dio riserva all'uomo perverso, la parte a lui decretata da Dio.
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.

< Giobbe 20 >