Giobbe 17
1 Il mio spirito vien meno, i miei giorni si spengono; non c'è per me che la tomba!
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Non sono io in balìa di beffardi? Fra i loro insulti veglia il mio occhio.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Sii tu la mia garanzia presso di te! Qual altro vorrebbe stringermi la destra?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Poiché hai privato di senno la loro mente, per questo non li lascerai trionfare.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Come chi invita gli amici a parte del suo pranzo, mentre gli occhi dei suoi figli languiscono;
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 così son diventato ludibrio dei popoli sono oggetto di scherno davanti a loro.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Si offusca per il dolore il mio occhio e le mie membra non sono che ombra.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Gli onesti ne rimangono stupiti e l'innocente s'indigna contro l'empio.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Ma il giusto si conferma nella sua condotta e chi ha le mani pure raddoppia il coraggio.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Su, venite di nuovo tutti: io non troverò un saggio fra di voi.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 I miei giorni sono passati, svaniti i miei progetti, i voti del mio cuore.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Cambiano la notte in giorno, la luce - dicono - è più vicina delle tenebre.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Se posso sperare qualche cosa, la tomba è la mia casa, nelle tenebre distendo il mio giaciglio. (Sheol h7585)
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Al sepolcro io grido: «Padre mio sei tu!» e ai vermi: «Madre mia, sorelle mie voi siete!».
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 E la mia speranza dov'è? Il mio benessere chi lo vedrà?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
