Ecclesiaste 7

1 Un buon nome è preferibile all'unguento profumato e il giorno della morte al giorno della nascita.

Благо имя паче елеа блага, и день смертный паче дня рождения его.

2 E' meglio andare in una casa in pianto che andare in una casa in festa; perché quella è la fine d'ogni uomo e chi vive ci rifletterà.

Благо ходити в дом плача, нежели ходити в дом пира, понеже сие конец всякому человеку, и живый даст благо в сердцы его.

3 E' preferibile la mestizia al riso, perché sotto un triste aspetto il cuore è felice.

Блага ярость паче смеха, яко во злобе лица ублажится сердце.

4 Il cuore dei saggi è in una casa in lutto e il cuore degli stolti in una casa in festa.

Сердце мудрых в дому плача, а сердце безумных в дому веселия.

5 Meglio ascoltare il rimprovero del saggio che ascoltare il canto degli stolti:

Благо еже слышати прещение премудра, паче мужа слышащаго песнь безумных:

6 perché com'è il crepitio dei pruni sotto la pentola, tale è il riso degli stolti. Ma anche questo è vanità.

якоже глас терния под котлом, тако смех безумных. И сие суета.

7 Il mal tolto rende sciocco il saggio e i regali corrompono il cuore.

Яко клевета льстит мудраго и погубляет сердце благородствия его.

8 Meglio la fine di una cosa che il suo principio; è meglio la pazienza della superbia.

Блага последняя словес паче начала его: благ терпеливый паче высокаго духом.

9 Non esser facile a irritarti nel tuo spirito, perché l'ira alberga in seno agli stolti.

Не тщися в дусе своем яритися, яко ярость в недре безумных почиет.

10 Non domandare: «Come mai i tempi antichi erano migliori del presente?», poiché una tale domanda non è ispirata da saggezza.

Да не речеши: что бысть, яко дние прежднии беша блази паче сих? Яко не в мудрости вопросил еси о сем.

11 E' buona la saggezza insieme con un patrimonio ed è utile per coloro che vedono il sole;

Блага мудрость с наследием, паче же видящым солнце:

12 perché si sta all'ombra della saggezza come si sta all'ombra del denaro e il profitto della saggezza fa vivere chi la possiede.

яко в сени его мудрость, якоже сень сребра, и изюбилие разума премудрости оживляет, иже от нея.

13 Osserva l'opera di Dio: chi può raddrizzare ciò che egli ha fatto curvo?

Виждь творения Божия: яко кто может украсити, егоже аще Бог превратит?

14 Nel giorno lieto stà allegro e nel giorno triste rifletti: «Dio ha fatto tanto l'uno quanto l'altro, perché l'uomo non trovi nulla da incolparlo».

В день благостыни (Его) живи во блазе и виждь в день зла: виждь, и с ним согласно сие сотвори Бог, о глаголании, да не обрящет человек за Ним ничтоже.

15 Tutto ho visto nei giorni della mia vanità: perire il giusto nonostante la sua giustizia, vivere a lungo l'empio nonostante la sua iniquità.

Всяческая видех во днех суетствия моего: есть праведный погибаяй во своей правде, и есть нечестивый пребываяй во своей злобе.

16 Non esser troppo scrupoloso né saggio oltre misura. Perché vuoi rovinarti?

Не буди правдив вельми, ни мудрися излишше, да не когда изумишися.

17 Non esser troppo malvagio e non essere stolto. Perché vuoi morire innanzi tempo?

Не нечествуй много и не буди жесток, да не умреши не во время свое.

18 E' bene che tu ti attenga a questo e che non stacchi la mano da quello, perché chi teme Dio riesce in tutte queste cose.

Благо ти есть держатися сего, и от сего не оскверни руки твоея, яко боящымся Бога поспешатся вся.

19 La sapienza rende il saggio più forte di dieci potenti che governano la città.

Премудрость поможет мудрому паче десяти обладающих во граде:

20 Non c'è infatti sulla terra un uomo così giusto che faccia solo il bene e non pecchi.

яко несть человек праведен на земли, иже сотворит благое и не согрешит.

21 Ancora: non fare attenzione a tutte le dicerie che si fanno, per non sentir che il tuo servo ha detto male di te,

И во вся словеса, яже возглаголют нечестивии, не вложи сердца своего, да не услышиши раба своего кленуща тебе:

22 perché il tuo cuore sa che anche tu hai detto tante volte male degli altri.

яко многажды возлукавнует на тя, и обхождении многими озлобит сердце твое, якоже и ты клял еси иныя (многия).

23 Tutto questo io ho esaminato con sapienza e ho detto: «Voglio essere saggio!», ma la sapienza è lontana da me!

Вся сия искусих в мудрости: рех, умудрюся: и сия удалися от мене

24 Ciò che è stato è lontano e profondo, profondo: chi lo può raggiungere?

далече паче неже бех, и бездны глубина, кто обрящет ю?

25 Mi son applicato di nuovo a conoscere e indagare e cercare la sapienza e il perché delle cose e a conoscere che la malvagità è follia e la stoltezza pazzia.

Обыдох аз, и сердце мое, еже разумети, еже разсмотрити, и еже взыскати мудрость и разум, и еже разумети нечестиваго безумие и ожесточение и лесть:

26 Trovo che amara più della morte è la donna, la quale è tutta lacci: una rete il suo cuore, catene le sue braccia. Chi è gradito a Dio la sfugge ma il peccatore ne resta preso.

и обретох аз ю, и реку горчайшу паче смерти жену, яже есть ловитва, и сети сердце ея, узы в руку ея: благий пред лицем Божиим изимется от нея, а согрешаяй ят будет от нея.

27 Vedi, io ho scoperto questo, dice Qoèlet, confrontando una ad una le cose, per trovarne la ragione.

Се, сие обретох, рече Екклесиаст: едину единою еже обрести помысл, еже взыска душа моя, и не обретох:

28 Un uomo su mille l'ho trovato: ma una donna fra tutte non l'ho trovata. Quello che io cerco ancora e non ho trovato è questo:

и человека единаго от тысящ обретох, а жены во всех сих не обретох:

29 Dio ha fatto l'uomo retto, ma essi cercano tanti fallaci ragionamenti. Vedi, solo questo ho trovato:

обаче се, сие обретох, еже сотвори Бог человека праваго, и сии взыскаша помыслов многих.