Ecclesiaste 1
1 Parole di Qoèlet, figlio di Davide, re di Gerusalemme.
Глаголы Екклесиаста, сына Давидова, царя Израилева во Иерусалиме.
2 Vanità delle vanità, dice Qoèlet, vanità delle vanità, tutto è vanità.
Суета суетствий, рече Екклесиаст, суета суетствий, всяческая суета.
3 Quale utilità ricava l'uomo da tutto l'affanno per cui fatica sotto il sole?
Кое изюбилие человеку во всем труде его, имже трудится под солнцем?
4 Una generazione va, una generazione viene ma la terra resta sempre la stessa.
Род преходит и род приходит, а земля во век стоит.
5 Il sole sorge e il sole tramonta, si affretta verso il luogo da dove risorgerà.
И восходит солнце и заходит солнце и в место свое влечется, сие возсиявая тамо.
6 Il vento soffia a mezzogiorno, poi gira a tramontana; gira e rigira e sopra i suoi giri il vento ritorna.
Идет к югу и обходит к северу, обходит окрест, идет дух и на круги своя обращается дух.
7 Tutti i fiumi vanno al mare, eppure il mare non è mai pieno: raggiunta la loro mèta, i fiumi riprendono la loro marcia.
Вси потоцы идут в море, и море несть насыщаемо: на место, аможе потоцы идут, тамо тии возвращаются ити.
8 Tutte le cose sono in travaglio e nessuno potrebbe spiegarne il motivo. Non si sazia l'occhio di guardare né mai l'orecchio è sazio di udire.
Вся словеса трудна, не возможет муж глаголати: и не насытится око зрети, ни исполнится ухо слышания.
9 Ciò che è stato sarà e ciò che si è fatto si rifarà; non c'è niente di nuovo sotto il sole.
Что было, тожде есть, еже будет: и что было сотвореное, тожде имать сотворитися:
10 C'è forse qualcosa di cui si possa dire: «Guarda, questa è una novità»? Proprio questa è gia stata nei secoli che ci hanno preceduto.
и ничтоже ново под солнцем. Иже возглаголет и речет: се, сие ново есть: уже бысть в вецех бывших прежде нас.
11 Non resta più ricordo degli antichi, ma neppure di coloro che saranno si conserverà memoria presso coloro che verranno in seguito.
Несть память первых, и последним бывшым не будет их память с будущими на последок.
12 Io, Qoèlet, sono stato re d'Israele in Gerusalemme.
Аз Екклесиаст бых царь над Израилем во Иерусалиме
13 Mi sono proposto di ricercare e investigare con saggezza tutto ciò che si fa sotto il cielo. E' questa una occupazione penosa che Dio ha imposto agli uomini, perché in essa fatichino.
и вдах сердце мое, еже взыскати и разсмотрити в мудрости о всех бывающих под небесем: яко попечение лукаво даде Бог сыном человеческим, еже упражднятися в нем.
14 Ho visto tutte le cose che si fanno sotto il sole ed ecco tutto è vanità e un inseguire il vento.
Видех всяческая сотворения сотворенная под солнцем: и се, вся суетство и произволение духа.
15 Ciò che è storto non si può raddrizzare e quel che manca non si può contare.
Развращенное не может исправитися, и лишение не может изчислитися.
16 Pensavo e dicevo fra me: «Ecco, io ho avuto una sapienza superiore e più vasta di quella che ebbero quanti regnarono prima di me in Gerusalemme. La mia mente ha curato molto la sapienza e la scienza».
Глаголах аз в сердцы моем, еже рещи: се, аз возвеличихся и умножих мудрость паче всех, иже быша прежде мене во Иерусалиме,
17 Ho deciso allora di conoscere la sapienza e la scienza, come anche la stoltezza e la follia, e ho compreso che anche questo è un inseguire il vento,
и сердце мое вдах, еже ведети премудрость и разум: и сердце мое виде многая, премудрость и разум, притчи и хитрость: уразумех аз, яко и сие есть произволение духа:
18 molta sapienza, molto affanno; chi accresce il sapere, aumenta il dolore. perchè
яко во множестве мудрости множество разума, и приложивый разум приложит болезнь.
