2 Samuele 2
1 Dopo questi fatti, Davide consultò il Signore dicendo: «Devo andare in qualcuna delle città di Giuda?». Il Signore gli rispose: «Và!». Chiese ancora Davide: «Dove andrò?». Rispose: «A Ebron».
И бысть по сих, и вопроси Давид Господа, глаголя: вниду ли в един от градов Иудиных? И рече Господь к нему: и вниди. И рече Давид: камо вниду? И рече: в Хеврон.
2 Davide dunque andò là con le sue due mogli, Achinoàm di Izreèl e Abigail, gia moglie di Nabal da Carmel.
И иде тамо Давид в Хеврон, и обе жены его, Ахинаам Иезраилитыня и Авигеа (бывшая) жена Навала Кармилскаго,
3 Davide portò con sé anche i suoi uomini, ognuno con la sua famiglia, e abitarono nella città di Ebron.
и мужие иже с ним кийждо, и домове их, и начаша жити во градех Хевронских.
4 Vennero allora gli uomini di Giuda e qui unsero Davide re sulla casa di Giuda. Come fu noto a Davide che gli uomini di Iabes di Gàlaad avevano sepolto Saul,
И приидоша мужие от Иудеи и помазаша тамо Давида, да царствует над домом Иудиным. И возвестиша Давиду, глаголюще: яко мужие Иависа Галаадититскаго погребоша Саула.
5 Davide inviò messaggeri agli uomini di Iabes di Gàlaad per dir loro: «Benedetti voi dal Signore, perché avete fatto quest'opera di misericordia al vostro Signore, a Saul, e gli avete dato sepoltura.
И посла Давид послы к старейшинам Иависа Галаадититскаго и рече к ним Давид: благословени вы Господу, яко сотвористе милость сию над господином вашим Саулом, христом Господним, и погребосте его и Ионафана сына его:
6 Vi renda dunque il Signore misericordia e fedeltà. Anch'io farò a voi del bene perché avete compiuto quest'opera.
и ныне да сотворит Господь с вами милость и истину: и аз сотворю с вами сие благое, понеже сотвористе глагол сей:
7 Ora riprendano coraggio le vostre mani e siate uomini forti. E' morto Saul vostro signore, ma quelli della tribù di Giuda hanno unto me come re sopra di loro».
и ныне да укрепятся руки вашя, и да будете сынове сильнии, яко умре господин ваш Саул, мене же помаза дом Иудин, да царствую над ними.
8 Intanto Abner figlio di Ner, capo dell'esercito di Saul, prese Is-Bàal, figlio di Saul e lo condusse a Macanàim.
И Авенир сын Ниров, началный воевода Саулов, взя Иевосфеа сына Сауля, и изведе его из полка в Манаем,
9 Poi lo costituì re su Gàlaad, sugli Asuriti, su Izreèl, su Efraim e su Beniamino, cioè su tutto Israele.
и воцари его над Галаадитиею и над Фасириею и над Иезраилем и над Ефремом и над Вениамином и над всем Израилем.
10 Is-Bàal, figlio di Saul, aveva quarant'anni quando fu fatto re di Israele e regnò due anni. Solo la casa di Giuda seguiva Davide.
Четыредесять лет Иевосфею бе сыну Саулову, егда нача царствовати над Израилем, и два лета царствова, кроме дому Иудина, иже бысть за Давидом.
11 Il periodo di tempo durante il quale Davide fu re di Ebron fu di sette anni e sei mesi.
И быша дние, в няже Давид царствова в Хевроне над домом Иудиным, седмь лет и шесть месяц.
12 Abner figlio di Ner e i ministri di Is-Bàal, figlio di Saul, si mossero da Macanàim verso Gàbaon.
И изыде Авенир сын Ниров и отроцы Иевосфеа сына Сауля из Манаема в Гаваон.
13 Anche Ioab, figlio di Zeruià, e i seguaci di Davide si mossero e li incontrarono presso la piscina di Gàbaon. Questi stavano presso la piscina da una parte e quelli dall'altra parte.
И Иоав сын Саруиев и отроцы Давидовы изыдоша от Хеврона и сретошася с ними у потока Гаваоня купно, и седоша сии над потоком отсюду, и тии оттуду.
14 Abner gridò a Ioab: «Potrebbero alzarsi i giovani e scontrarsi davanti a noi». Ioab rispose: «Si alzino pure».
И рече Авенир ко Иоаву: да востанут ныне отроцы и да поиграют пред нами. И рече Иоав: да востанут.
15 Si alzarono e sfilarono in rassegna: dodici dalla parte di Beniamino e di Is-Bàal figlio di Saul e dodici tra i seguaci di Davide.
И восташа и преидоша от отрок Вениаминовых, числом дванадесять Иевосфеа сына Сауля, и от отрок Давидовых дванадесять:
16 Ciascuno afferrò la testa dell'avversario e gli cacciò la spada nel fianco: così caddero tutti insieme e quel luogo fu chiamato Campo dei Fianchi, che si trova in Gàbaon.
и взя кийждо рукою за главу искренняго своего, и мечь его в ребра искренняго его, и падоша вкупе: и наречеся имя месту тому Часть Наветников, яже есть в Гаваоне.
17 La battaglia divenne in quel giorno molto dura e furono sconfitti Abner e gli Israeliti dai seguaci di Davide.
И бысть брань жестока зело в той день: и паде Авенир и мужие Израилстии пред отроки Давидовы.
18 Vi erano là tre figli di Zeruià, Ioab, Abisài e Asaèl. Asaèl era veloce nella corsa come una gazzella selvatica.
И быша тамо три сынове Саруиевы, Иоав и Авесса и Асаил: Асаил же бе легок ногама своима, яко едина серна от сущих на селе.
19 Asaèl si era messo ad inseguire Abner e non deviava né a destra né a sinistra nell'inseguire Abner.
И погна Асаил вслед Авенира, и не уклонися ни на десно ни на лево, но вслед Авенира:
20 Abner si volse indietro e gli gridò: «Tu sei Asaèl?». Rispose: «Sì».
и озреся Авенир назад себе и рече: ты ли еси сам, Асаиле? И рече: аз есмь.
21 Abner aggiunse: «Volgiti a destra o a sinistra, afferra qualcuno dei giovani e porta via le sue spoglie». Ma Asaèl non volle cessare di inseguirlo.
И рече ему Авенир: уклонися ты на десно или на шуее, и возми себе единаго от отрок, и возми себе все оружие его. И не восхоте Асаил уклонитися от него.
22 Abner tornò a dirgli: «Smetti di inseguirmi. Perché vuoi che ti stenda a terra? Come potrò alzare lo sguardo verso Ioab tuo fratello?».
И приложи еще Авенир глаголати ко Асаилу: отступи от мене, да не поражу тя о землю: и како явлю лице мое ко Иоаву?
23 Ma siccome quegli non voleva saperne di ritirarsi, lo colpì con la punta della lancia al basso ventre, così che la lancia gli uscì di dietro ed egli cadde sul posto. Allora quanti arrivarono al luogo dove Asaèl era caduto e morto si fermarono.
И где суть сия? Возвратися ко Иоаву брату твоему. И не хотяше отступити. И удари его Авенир копием созади в лядвия: и пройде копие сквозе его, и паде тамо и умре пред ним: и бысть всяк приходяй до места, идеже паде Асаил и умре, и остановляшеся.
24 Ma Ioab e Abisài inseguirono Abner, finché, al tramonto del sole, essi giunsero alla collina di Ammà, di fronte a Ghiach, sulla strada del deserto di Gàbaon.
И погнаша Иоав и Авесса вслед Авенира, и солнце заходяше: и тии приидоша даже до холма Амма, иже есть пред лицем Гаи, путь пустыни Гаваони.
25 I Beniaminiti si radunarono dietro Abner formando un gruppo compatto e si fermarono in cima ad una collina.
И собрашася сынове Вениаминовы за Авениром и быша в снитии единем, и сташа на версе холма единаго.
26 Allora Abner gridò a Ioab: «Dovrà continuare per sempre la spada a divorare? Non sai che alla fine sarà una sventura? Quando finalmente darai ordine alla truppa di cessare l'inseguimento dei loro fratelli?».
И воззва Авенир ко Иоаву и рече: еда в победу пояст мечь? Или не веси, яко горька будут последняя? И доколе не речеши людем возвратитися созади братий наших?
27 Rispose Ioab: «Per la vita di Dio, se tu non avessi parlato così, nessuno della truppa avrebbe cessato fino al mattino di inseguire il proprio fratello».
И рече Иоав: жив Господь, яко, аще бы не рекл еси, тогда от утра бы людие мои престали гоняще кийждо вслед брата своего.
28 Allora Ioab fece suonare la tromba e tutta la truppa si fermò e non inseguì più Israele e non combattè più.
И воструби Иоав трубою, и сташа вси людие, и не погнаша вслед Израилтян, и не приложиша ктому ратовати.
29 Abner e i suoi uomini marciarono per l'Araba tutta quella notte; passarono il Giordano, camminarono tutta la mattinata e arrivarono a Macanàim.
Авенир же и мужие его идоша на запад всю нощь ону, и преидоша Иордан, и проидоша всю страну ту, и приидоша в Полк.
30 Ioab, tornato dall'inseguimento di Abner, radunò tutta la truppa. Degli uomini di Davide ne mancavano diciannove oltre Asaèl.
И Иоав возвратися вспять от Авенира, и собра вся люди, и исчислиша отрок Давидовых (падших) девятьнадесять мужей, и Асаила.
31 Ma i servi di Davide avevano colpito e ucciso trecentosessanta uomini tra i Beniaminiti e la gente di Abner.
Отроцы же Давидовы убиша сынов Вениаминих мужей Авенировых триста и шестьдесят мужей.
32 Essi presero Asaèl e lo seppellirono nel sepolcro di suo padre, che è in Betlemme. Ioab e i suoi uomini marciarono tutta la notte; spuntava il giorno quando furono in Ebron.
И взяша Асаила, и погребоша его во гробе отца его в Вифлееме. И иде Иоав и мужие его с ним всю нощь, и осветоша в Хевроне.
