1 Cronache 14

1 Chiram, re di Tiro, mandò messaggeri a Davide con legno di cedro, muratori e falegnami per costruirgli una casa.

И посла Хирам царь Тирский послы к Давиду, и древа кедровл, и здателей стен, и древоделей, да созиждут ему дом.

2 Davide allora riconobbe che il Signore l'aveva confermato re su Israele e che il suo regno era molto esaltato a causa del suo popolo Israele.

И позна Давид, яко уготова его Господь царем над Израилем, яко воздвижеся в высоту царство его, ради людий его Израиля,

3 Davide prese altre mogli in Gerusalemme e generò figli e figlie.

и поят Давид еще жены во Иерусалиме: и родишася ему еще сынове и дщери.

4 I figli che gli erano nati in Gerusalemme si chiamavano Sammua, Sobab, Natàn, Salomone,

И сия имена их, иже родишася ему во Иерусалиме: Саммаа и Совав, Нафан и Соломон,

5 Ibcar, Elisua, Elipelet,

и Иеваар и Елисуй и Елифааф

6 Noga, Nefeg, Iafia,

и Нагеф, и Нафаг и Иафие,

7 Elisamà, Beeliada ed Elifèlet.

и Елисама и Валиада и Елифалет.

8 Quando i Filistei seppero che Davide era stato unto re su tutto Israele, vennero tutti per impadronirsi di lui. Appena ne fu informato, Davide uscì loro incontro.

И услышаша иноплеменницы, яко помазан бысть Давид в царя над всем Израилем, и изыдоша вси иноплеменницы взыскати Давида. И услыша Давид и изыде противу их.

9 I Filistei giunsero e si sparsero per la valle di Rèfaim.

Иноплеменницы же приидоша и разлияшася во юдоли Исполинов.

10 Davide consultò Dio: «Se marcio contro i Filistei, li metterai nelle mie mani?». Il Signore rispose: «Marcia; li metterò nelle tue mani».

И вопроси Давид Бога, глаголя: аще взыду на иноплеменники, и предаси ли их в руки моя? И рече ему Бог: взыди, и предам их в руки твоя.

11 Quelli vennero a Baal-Perazìm e là Davide li sconfisse. Questi disse: «Dio ha aperto per mio mezzo una breccia fra i miei nemici, come una breccia prodotta dall'acqua»; per questo il luogo fu chiamato Baal-Perazìm.

И изыде во Ваал-Фарасин, и порази их тамо Давид. И рече Давид: разсече Бог враги моя рукою моею, якоже разсечение воды. Сего ради нарече имя месту тому Фарасин, Разсечение.

12 I Filistei vi abbandonarono i loro idoli e Davide ordinò: «Brucino tra le fiamme!».

И оставиша тамо боги своя иноплеменницы, ихже Давид повеле сожещи огнем.

13 Di nuovo i Filistei tornarono a invadere la valle.

И приложиша еще иноплеменницы, и разлияшася еще во юдоли Исполинов.

14 Davide consultò ancora Dio, che gli rispose: «Non seguirli; aggirali e raggiungili dalla parte di Becoim.

И вопроси паки Давид Бога. И рече ему Бог: не исходи за ними: отвратися от них, и приидеши на них прямо грушей:

15 Quando sentirai rumore di passi fra le cime degli alberi, allora uscirai a combattere, perché Dio ti precederà per colpire l'accampamento dei Filistei».

и будет егда услышиши глас шума верхов грушей, тогда изыдеши на брань, яко изыде Бог пред тобою, да поразит полки иноплеменнически.

16 Davide fece come Dio gli aveva comandato. Sbaragliò l'esercito dei Filistei da Gàbaon fino a Ghezer.

И сотвори Давид, якоже повеле ему Бог: и порази полки филистимов от Гаваона даже до Газира.

17 La fama di Davide si diffuse in tutti i paesi, mentre il Signore lo rendeva terribile fra tutte le genti.

И прославися имя Давидово во всех странах, и Господь даде страх его на вся языки.