Ratapan 5

1 Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?