Ayub 6

1 Lalu Ayub menjawab:

Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

2 "Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!

O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

3 Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.

Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

4 Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.

[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?

Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

6 Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?

Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

7 Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.

[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.

8 Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!

Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

9 Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!

Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

10 Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.

Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.

11 Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?

Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

12 Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?

Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

13 Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?

Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

14 Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.

Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

15 Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,

Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

16 yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,

Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

17 yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;

W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.

18 berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.

Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

19 Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,

Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

20 tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.

Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

21 Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.

Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

22 Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,

Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

23 atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?

Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

24 Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.

Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

25 Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?

O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

26 Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?

Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

27 Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.

Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.

28 Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.

Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.

29 Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.

Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.

30 Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"

Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?