Mazmur 44

1 Mazmur kaum Korah. Nyanyian pengajaran. Untuk pemimpin kor. Ya Allah, kami telah mendengar sendiri kisah yang diceritakan leluhur kami tentang karya hebat yang Kaulakukan di zaman dahulu.

S svojimi ušesi smo slišali, oh Bog, naši očetje so nam povedali, kakšno delo si storil v njihovih dneh, v davnih časih.

2 Engkau sendiri mengusir bangsa-bangsa supaya umat-Mu menetap di negeri mereka. Bangsa-bangsa lain Engkau celakakan, tetapi umat-Mu Kaubiarkan berkembang.

Kako si s svojo roko napodil pogane in naselil njih; kako si prizadel ljudstvo in jih pregnal.

3 Tanah itu tidak mereka rebut dengan pedang; tidak dengan kekuatan sendiri mereka menang, tetapi dengan kuasa dan cahaya kehadiran-Mu, sebab Engkau berkenan kepada umat-Mu.

Kajti dežele niso prejeli v posest s svojim lastnim mečem niti jih ni rešil njihov lastni laket, temveč tvoja desnica in tvoj laket in svetloba tvojega obličja, ker imaš do njih naklonjenost.

4 Engkaulah Rajaku dan Allahku, yang memberi kemenangan kepada umat-Mu.

Ti si moj Kralj, oh Bog, zapovej osvoboditve za Jakoba.

5 Dengan kuasa-Mu kami mengalahkan musuh kami, dan menaklukkan orang-orang yang menyerang kami.

S teboj bomo podrli svoje sovražnike. S tvojim imenom bomo pomendrali te, ki se dvigujejo zoper nas.

6 Sebab aku tidak mengandalkan panahku, pedangku pun tak akan menyelamatkan aku.

Kajti ne bom zaupal v svoj lok niti me ne bo rešil moj meč.

7 Tapi Engkaulah yang menyelamatkan kami dari lawan, dan mengalahkan orang-orang yang membenci kami.

Toda ti si nas rešil pred našimi sovražniki in osramotil tiste, ki so nas sovražili.

8 Maka kami akan selalu memegahkan Engkau, dan terus-menerus bersyukur kepada-Mu.

Z Bogom se bahamo ves dan in tvoje ime hvalimo na veke. (Sela)

9 Tapi sekarang Engkau meninggalkan kami dan membiarkan kami dikalahkan. Engkau tidak lagi maju bersama barisan kami.

Toda ti si nas zavrgel in nas izročil v sramoto, in z našimi vojskami ne greš naprej.

10 Kaubiarkan kami melarikan diri dari musuh kami, dan mereka merampas harta kami.

Delaš nas, da se pred sovražnikom obračamo nazaj, in tisti, ki nas sovražijo, plenijo zase.

11 Kaubiarkan kami dibantai seperti domba, dan Kauceraiberaikan kami di antara bangsa-bangsa.

Izročil si nas kakor ovce, določene za hrano in razkropil si nas med pogane.

12 Kaujual umat-Mu dengan harga tak seberapa, dan tidak mendapat keuntungan apa-apa.

Zastonj prodajaš svoje ljudstvo in svojega bogastva ne povečuješ z njihovo ceno.

13 Kaujadikan kami ejekan tetangga-tetangga mereka mengolok-olok dan menertawakan kami.

Delaš nas [za] grajo našim sosedom, norčevanje in posmeh tem, ki so okoli nas.

14 Kaujadikan kami bahan sindiran bangsa-bangsa; mereka menggelengkan kepala sambil menghina kami.

Delaš nas [za] tarčo posmeha med pogani, zmajevanje z glavo med ljudstvom.

15 Sepanjang hari aku dicela, menanggung malu dan kehilangan muka,

Moja zmedenost je nenehno pred menoj in pokrila me je sramota mojega obraza

16 karena mendengar ejekan dan penghinaan dari mulut musuh dan pendendam.

zaradi glasu tistega, ki me graja in preklinja zaradi sovražnika in maščevalca.

17 Semua itu telah menimpa kami walaupun kami tidak melupakan Engkau atau mengkhianati perjanjian-Mu dengan kami.

Vse to je prišlo nad nas, vendar te nismo pozabili niti s tvojo zavezo nismo ravnali napačno.

18 Hati kami tidak mengingkari Engkau; perintah-Mu tidak kami kesampingkan.

Naše srce se ni obrnilo niti se naši koraki niso nagnili s tvoje poti,

19 Tetapi Kautinggalkan kami dalam kegelapan; kami tak berdaya di antara binatang buas.

čeprav si nas boleče zlomil na kraju zmajev in nas pokril s smrtno senco.

20 Andaikata kami tidak lagi menyembah Allah, melainkan berdoa kepada ilah lain,

Če smo pozabili ime svojega Boga ali iztegnili roke k tujemu bogu,

21 Allah pasti akan mengetahuinya, sebab Ia menyelami rahasia hati kami.

mar Bog tega ne bo razpoznal? Kajti on pozna skrivnosti srca.

22 Demi Engkau kami terus terancam maut, dan diperlakukan seperti domba sembelihan.

Da, zaradi tebe smo pobijani ves dan, imajo nas kakor ovce za zakol.

23 Bangunlah, ya TUHAN! Mengapa Engkau tidur? Bangkitlah! Jangan menolak kami untuk selamanya.

Zbudi se, zakaj spiš, oh Gospod? Vstani, ne zavrzi nas za vedno.

24 Mengapa Engkau bersembunyi, dan melupakan sengsara serta kesusahan kami?

Zakaj skrivaš svoj obraz in pozabljaš našo stisko in naše zatiranje?

25 Kami jatuh hancur di tanah, terbaring dalam debu karena kalah.

Kajti naša duša je sklonjena v prah, naš trebuh se lepi na zemljo.

26 Bangkitlah dan datanglah menolong kami, selamatkanlah kami karena kasih-Mu.

Vstani za našo pomoč in nas odkupi zaradi svojih usmiljenj.