Ratapan 3
1 Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.
Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
2 Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.
Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
3 Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.
Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
4 Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.
Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
5 Ia meliputi aku dengan duka dan derita.
Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
6 Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.
En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
7 Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.
Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
8 Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.
Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
9 Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.
Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
10 Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.
Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
11 Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.
Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
12 Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.
Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
13 Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.
En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
14 Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.
Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
15 Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.
Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
16 Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.
Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
17 Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.
Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
18 Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.
Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
19 Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.
La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
20 Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.
Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
21 Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:
Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
22 Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,
Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
23 selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!
Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
24 TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.
Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
25 TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.
La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
26 Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;
Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
27 baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.
Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
28 Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.
Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
29 Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.
Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
30 Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.
Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
31 Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.
Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
32 Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.
Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
33 Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.
Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
34 Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,
Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
35 kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,
Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
36 karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.
Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
37 Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.
Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
38 Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.
Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
39 Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?
Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
40 Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,
Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
42 "Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.
Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
43 Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.
Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
44 Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.
Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
45 Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.
Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
46 Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;
Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
47 kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.
Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
48 Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.
Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
49 Aku akan menangis tanpa berhenti,
Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
50 sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.
Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
51 Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.
Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
52 Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.
Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
53 Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.
Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
54 Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'
Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
55 Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.
Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
56 Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'
Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
58 Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.
Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
59 Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.
Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
61 Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.
Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
62 Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.
La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
63 Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.
Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
64 Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.
Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
65 Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.
Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
66 Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."
Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
