Ayub 5
1 Berserulah, hai Ayub, adakah jawaban? Malaikat mana yang kaumintai bantuan?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Hanyalah orang yang bodoh saja yang mati sebab sakit hatinya.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Pernah kulihat orang bodoh; hidupnya tampak amat kokoh. Tetapi tiba-tiba saja kukutuki tempat tinggalnya.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Maka anak-anaknya tak pernah mendapat perlindungan; tak ada yang mau membela mereka di pengadilan.
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Apa yang dituai mereka di ladangnya, habis dimakan orang yang kosong perutnya. Bahkan gandum yang di tengah belukar, habis dilalap orang yang lapar. Milik dan kekayaan mereka menjadi incaran orang yang haus harta.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Bukan dari bumi kejahatan muncul; bukan dari tanah kesusahan timbul.
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Bukan! Melainkan manusia sendirilah yang mendatangkan celaka atas dirinya, seperti percikan bunga api timbul dari apinya sendiri.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Kalau aku dalam keadaanmu, pada Allah aku akan berseru. Kepada-Nya aku akan mengadu, serta menyerahkan perkaraku.
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Karya-karya Allah luar biasa; tidak sanggup kita memahaminya. Mujizat-mujizat yang dibuat-Nya, tak terbilang dan tiada habisnya.
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Ia menurunkan hujan ke atas bumi, hingga ladang dan padang basah tersirami.
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Dialah Allah yang meninggikan orang rendah, dan membahagiakan orang yang susah.
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Digagalkan-Nya rencana orang licik, dijebak dan ditangkap-Nya orang cerdik, sehingga semua usaha mereka tak jadi, dan mereka tertipu oleh akalnya sendiri.
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 Pada siang hari mereka tertimpa kelam, meraba-raba seperti di waktu malam.
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Tetapi Allah menyelamatkan: orang miskin dari kematian, orang rendah dari penindasan.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Kini ada harapan pula bagi orang yang tidak punya. Dan orang jahat diam seribu bahasa, karena Allah telah membungkam mulutnya.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Mujurlah engkau bila Allah menegurmu! Jangan kecewa bila Ia mencelamu.
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Sebab Allah yang menyakiti, Ia pula yang mengobati. Dan tangan-Nya yang memukuli, juga memulihkan kembali.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 Jikalau bahaya mengancam, selalu engkau diselamatkan.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 Apabila paceklik mencekam, kau tak akan mati kelaparan. Jika perang mengganas seram, kau aman dari kematian.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Kau dijaga dari fitnah dan hasut; kauhadapi musibah tanpa takut.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Bila kekejaman dan kelaparan melanda, kau akan tabah dan bahkan tertawa. Kau tidak merasa takut atau cemas, menghadapi binatang buas yang ganas.
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Ladang yang kaubajak tak akan berbatu; binatang yang liar tak akan menyerangmu.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 Kau akan aman tinggal di kemahmu; dan jika kauperiksa domba-dombamu, semuanya selamat, tak kurang suatu.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Anak cucumu tidak akan terbilang, mereka sebanyak rumput di padang.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Bagai gandum masak, dituai pada waktunya, engkau pun akan hidup segar sampai masa tua.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Ayub, semuanya itu telah kami periksa. Perkataan itu benar, jadi terimalah saja."
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
