Ayub 4
1 Lalu berbicaralah Elifas, katanya: "Ayub, kesalkah engkau bila aku bicara? Tak sanggup aku berdiam diri lebih lama.
И отвечал Елифаз Феманитянин и сказал:
если попытаемся мы сказать к тебе слово, - не тяжело ли будет тебе? Впрочем кто может возбранить слову!
3 Banyak orang telah kauberi pelajaran, dan mereka yang lemah telah kaukuatkan.
Вот, ты наставлял многих и опустившиеся руки поддерживал,
4 Kata-katamu yang memberi semangat, membangunkan orang yang tersandung, lemas dan penat.
падающего восставляли слова твои, и гнущиеся колени ты укреплял.
5 Tetapi kini engkau sendiri ditimpa duka; kau terkejut, dan menjadi putus asa.
А теперь дошло до тебя, и ты изнемог; коснулось тебя, и ты упал духом.
6 Bukankah engkau setia kepada Allah; bukankah hidupmu tiada cela? Jika begitu, sepantasnyalah engkau yakin dan tak putus asa.
Богобоязненность твоя не должна ли быть твоею надеждою, и непорочность путей твоих - упованием твоим?
7 Pikirlah, pernahkah orang yang tak bersalah ditimpa celaka dan musibah?
Вспомни же, погибал ли кто невинный, и где праведные бывали искореняемы?
8 Aku tahu dari pengamatan bahwa orang yang membajak ladang kejahatan, dan menabur benih bencana bagai biji tanaman, akan menuai celaka dan kesusahan!
Как я видал, то оравшие нечестие и сеявшие зло пожинают его;
9 Bagai badai, begitulah murka Allah membinasakan mereka hingga punah!
от дуновения Божия погибают и от духа гнева Его исчезают.
10 Orang jahat mengaum dan meraung, bagaikan singa mereka menggerung. Tetapi Allah membungkam mereka serta mematahkan gigi-giginya.
Рев льва и голос рыкающего умолкает, и зубы скимнов сокрушаются;
11 Mereka mati seperti singa kekurangan makanan, sehingga anak-anaknya bercerai-berai tak keruan.
могучий лев погибает без добычи, и дети львицы рассеиваются.
12 Pernah suatu wahyu sampai kepadaku, bagaikan bisikan halus dalam telingaku.
И вот, ко мне тайно принеслось слово, и ухо мое приняло нечто от него.
13 Tidurku terganggu dan terusik olehnya, seperti mendapat mimpi yang buruk di malam buta.
Среди размышлений о ночных видениях, когда сон находит на людей,
14 Aku pun terkejut dan menggigil gentar; seluruh tubuhku bergundang, gemetar.
объял меня ужас и трепет и потряс все кости мои.
15 Angin sepoi menyentuh wajahku, maka tegaklah bulu romaku.
И дух прошел надо мною; дыбом стали волосы на мне.
16 Suatu sosok berdiri di hadapanku; kutatap, tetapi ia asing bagiku. Lalu kudengar bunyi suara memecah heningnya suasana,
Он стал, - но я не распознал вида его, - только облик был пред глазами моими; тихое веяние, - и я слышу голос:
17 'Mungkinkah manusia tanpa salah di hadapan Allah? Mungkinkah ia tidak bercela di mata Penciptanya?
человек праведнее ли Бога? и муж чище ли Творца своего?
18 Bahkan hamba-hamba Allah di surga, tak dapat dipercayai oleh-Nya. Bahkan pada malaikat-malaikat-Nya didapati-Nya kesalahan dan cela.
Вот, Он и слугам Своим не доверяет и в Ангелах Своих усматривает недостатки:
19 Apalagi makhluk dari tanah liat makhluk debu yang dapat dipencet seperti ngengat!
тем более - в обитающих в храминах из брения, которых основание прах, которые истребляются скорее моли.
20 Makhluk itu hidup di waktu pagi, lalu mati terlantar di senja hari, dan untuk selamanya ia tak diingat lagi.
Между утром и вечером они распадаются; не увидишь, как они вовсе исчезнут.
21 Maka hilanglah segala yang dimiliki; ia pun mati tanpa beroleh akal budi.'
Не погибают ли с ними и достоинства их? Они умирают, не достигнув мудрости.
