Ayub 20
1 Lalu Zofar menjawab, "Hai Ayub, aku merasa tersinggung olehmu, kini aku ingin segera memberi jawabanku.
Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
«Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
3 Kata-katamu itu sungguh menghina, tetapi aku tahu bagaimana menjawabnya.
Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
4 Tetapi tahukah engkau bahwa dari zaman purba, sejak manusia mula-mula ditempatkan di dunia,
Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
5 kegembiraan orang jahat hanya sebentar saja, dan kesenangan orang durhaka sekejap mata?
ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
6 Walaupun kebesarannya sampai ke angkasa, sehingga kepalanya menyentuh mega,
Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
7 namun ia akan lenyap selama-lamanya, menghilang dari dunia dengan cara yang terhina. Orang-orang yang pernah mengenal dia, akan bertanya, "Hai, ke mana perginya?"
han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
8 Ia akan hilang seperti bayangan mimpi, lenyap seperti penglihatan di malam hari.
Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
9 Ia tak tampak lagi oleh mata; ia tak ada lagi di tempat tinggalnya.
Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
10 Yang dulu dicurinya dari orang tak punya harus diganti oleh anak-anaknya.
Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
11 Walaupun ia muda dan perkasa, tapi sebentar lagi ia menjadi debu belaka.
Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
12 Alangkah manis kejahatan dalam mulutnya! Rasanya sayang untuk segera menelannya; sebab itu disimpannya di bawah lidahnya, supaya lama ia menikmatinya.
Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
14 Tapi makanan itu berubah di dalam perut, menjadi racun pahit pembawa maut.
so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
15 Harta curian yang ditelannya, terpaksa dimuntahkannya; Allah mengeluarkannya dari dalam perutnya.
Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
16 Penjahat akan minum racun pembawa bencana, ia akan mati olehnya seperti digigit ular berbisa.
Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
17 Tak akan ia menikmati minyak zaitun yang berlimpah, ataupun susu dan madu yang bertumpah ruah.
Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
18 Segala labanya harus dikembalikannya; hasil usahanya tak akan dinikmatinya.
Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
19 Sebab ia menindas dan menterlantarkan orang yang tak punya; ia merampas rumah-rumah yang tidak dibangunnya.
Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
20 Karena serakahnya tak mengenal batas, maka ia tak akan menjadi puas.
Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
21 Jika ia makan semuanya dihabiskan, sebab itu kemakmurannya tidak bertahan.
Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
22 Ketika memuncak kemakmurannya, derita dan duka datang menimpanya.
I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
23 Ketika ia sibuk mengisi perutnya, Allah menjadi sangat murka dan menghukumnya.
Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
24 Jika ia lari menghindar dari pedang baja, ia akan dilukai panah tembaga.
Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
25 Ia kena panah, sehingga luka; ujung panah yang berkilat menembus tubuhnya, maka ketakutan meliputi hatinya.
ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
26 Hancurlah segala harta simpanannya; dia beserta seluruh keluarganya dimakan api yang tidak dinyalakan manusia.
Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
27 Langit menyingkapkan kejahatannya; bumi bangkit melawan dia.
Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
28 Segala kekayaannya akan musnah, karena luapan amarah Allah.
Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
29 Itulah nasib orang yang durjana, nasib yang ditentukan Allah baginya."
Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
