Zacarias 9

1 Daytoy ket pakaammo ni Yahweh maipapan iti daga ti Hadrac ken Damasco. Ta sikikita ni Yahweh kadagiti amin a tattao, ken kadagiti amin a tribu ti Israel.

Ei framsegn, Herrens ord mot Hadraks land, og i Damaskus skal det slå seg ned; for Herren hev auga med manneætti og med alle Israels ætter,

2 Daytoy a pakaammo ket maipapan pay iti Hamat, a nagpatingga iti Damasco, ken maipapan daytoy iti Tiro ken Sidon, uray no ipagarupda a nasiribda unay.

ja, ogso Hamat som ligg attved, Tyrus og Sidon, so kloke dei er.

3 Nangbangon ti Tiro iti sarikedked ken nagurnong iti pirak a kasla tapok ken nangpapuro iti balitok a kasla pitak kadagiti kalsada.

Tyrus bygde seg ei borg, dunga i hop sylv som mold og gull som gateskarn.

4 Ngem alaento ti Apo dagiti amin a sanikuana ken dadaelennanto ti pakirangetna nga adda iti baybay, isu a mauramto daytoy iti apuy.

Sjå, Herren vil arma henne ut, kasta ringmuren hennar i havet, og ho sjølv skal verta til føda for elden.

5 Makitanto daytoy ti Askelon ket agbutengda! Agtigergerto met iti kasta unay ti Gaza! Maupayto ti Ekron! Mapukawto ti ari ti Gaza, ket saanton a mapagnaedan ti Askelon!

Askalon skal sjå det og ottast, og Gaza vrida seg i stor rædsla; likeins Ekron, av di hennar von hev vorte til skammar, Gaza skal missa kongen sin, Askalon skal verta folketom.

6 Kuna ni Yahweh, “Agaramidto dagiti ganggannaet kadagiti pagtaenganda idiay Asdod, ket ikkatekto ti kinatangsit dagiti Filisteo.

Og Asdod skal hysa berre herk; ja, eg vil gjøra enda på storlætet åt filistarane.

7 Ta saankonto idan a pagsidaen iti karne nga adda pay laeng darana ken paritak ida a mangan iti taraon nga indatonda kadagiti didiosen.” Kalpasanna, dagiti matda ket mailasindanto a para iti Diostayo a kasla maysa a puli idiay Juda, ken agbalinto ti Ekron a kas kadagiti Jebuseo.

Eg vil taka blodet ut av munnen deira og styggedomen burt frå tennerne deira; og då skal dei og verta ein leivning for vår Gud. Då skal dei verta liksom ættehovdingar i Juda, og Ekron skal vera som ein jebusitarne.

8 Kuna ni Yahweh, “Salaknibakto ti dagak iti armada dagiti kabusor tapno awan ti makalasat wenno makasubli, ta awanton a pulos ti mangparigat iti daytoy. Ta iti dayta a tiempo, wanawanakto a mismo ti dagak!

Og eg skal lægra meg og verja huset mitt mot herar som kjem og gjeng, og ikkje meir skal nokon valdsherre velta seg inn yver deim; for no hev eg set med eigne augo.

9 Agpukkawka a sirarag-o, anak a babai ti Sion! Agpukkawka a siraragsak, anak a babai ti Jerusalem! Adtoy! Umayen kenka ti arim a nalinteg ket ispalennaka. Napakumbaba isuna ken nakasakay iti asno, iti urbon nga asno.

Gled deg storleg, du dotter Sion! Ropa av frygd, du dotter Jerusalem! Sjå, kongen din kjem til deg; rettferdig og frelst er han. Smålåten kjem han ridande på eit asen, på ein ung asenfole.

10 Kalpasanna, ikkatekto ti karuahe iti Efraim ken ti kabalio iti Jerusalem, ken madadaelto ti bai a maus-usar a pakigubat; ta pagkakappiaennanto dagiti nasion, ken iturayannanto manipud iti baybay agingga iti sabali a baybay, ken manipud iti Karayan agingga iti pungto ti daga!

Eg vil rydja burt stridsvognerne frå Efraim og hestarne frå Jerusalem, og alle stridsbogarne skal rydjast burt; han skal tala fred til folki, og hans herrevelde skal nå frå hav til hav og frå Storelvi til verdsens endar.

11 Ket dakayo a tattao ti Israel—gapu iti dara a nangpasingked iti tulagko kadakayo—winawayawayaak dagiti baludyo manipud iti abut nga awan iti danumna.

For ditt paktblod skuld vil eg og fria dine fangar ut or brunnen der det ikkje finst vatn.

12 Agsublikayo kadagiti sarikedked, dakayo a balud nga addaan namnama! Uray ita nga aldaw, ipakpakaammok nga isublikto kadakayo iti mamindua a kaadu ti bendision ti amin a sinagabayo,

Vend attende til den faste borgi, de fangar som hev von! Ogso i dag gjer eg kunnigt: Eg skal gjeva deg tvifelt att.

13 gapu ta inaramidko ti Juda a kas baik. Inaramidko ti Efraim a kas panak. Ipalubosko a gubaten dagiti annakmo a lallaki, O Sion, dagiti annakmo a lallaki, Grecia, ken pinagbalinka, Sion, a kasla kampilan ti mannakigubat!”

For eg spenner Juda som ein boge, fyller Efraim som eit pilehus, og dine søner, du Sion, eggjar eg mot dine søner, du Javan, og eg gjer deg lik med sverdet åt ei kjempa.

14 Agparangto ni Yahweh kadagiti tattaona, ket maibiatto dagiti panana a kasla iti kimat! Ta paguniento ni Yahweh nga Apok ti trumpeta ket magnanto a kakuyog dagiti bagio manipud iti Teman.

Ja, Herren skal syna seg yver deim, og pili hans fer ut som ein elding, Herren, Herren skal blåsa i luren og fara fram i sunnanstormarne.

15 Salaknibanto ida ni Yahweh a Mannakabalin-amin, ket naan-anayto a parmeken dagiti tattao ti Juda dagiti kabusorda babaen kadagiti bato dagiti pallatibong. Ket aginum ken agpukkawdanto a kas iti lalaki a nabartek, ket mapnodanto iti arak a kasla kadagiti malukong iti altar, kasla kadagiti suli ti altar.

Herren, allhers drott, skal halda skjolden sin yver deim, og dei skal gløypa, med di dei trakkar slyngjesteinar under føter; dei skal drikka og ståka som av vin og verta fulle som offerskåler og altarhyrno.

16 Isu nga iti dayta nga aldaw, ispalento ida ni Yahweh a Diosda; maiyarigdanto iti arban dagiti tattaona, ta kasladanto kadagiti alahas iti korona, nga agraniag iti dagana.

Ja, Herren, deira Gud, skal gjeva deim siger på denne dag; for dei er då det folket han hev teke til si hjord, og liksom glimesteinar i ei kruna strålar yver landet hans.

17 Anian a kinasayaat ken anian a kinapintasdanto! Pumigsanto dagiti agtutubo a lallaki iti pannanganda iti bukel ken dagiti birhen iti panagiumda iti nasam-it nga arak!

Å, kor gildt og kor fagert det er! Kornet gjev ungguten merg i bein, og druvesafti fostrar upp fagre møyar.