Dagiti Salmo 2

1 Apay nga agrebelde dagiti nasion, ken agtutulag dagiti tattao iti awan serserbina?

¿POR qué se amotinan las gentes, y los pueblos piensan vanidad?

2 Agkaykaysa nga agsagana dagiti ari iti daga ken agkaykaysa dagiti mangiturturay nga agtutulag a maibusor kenni Yahweh ken iti Mesiasna, a kunada,

Estarán los reyes de la tierra, y príncipes consultarán unidos contra Jehová, y contra su ungido, [diciendo]:

3 “Pugsatentayo dagiti posas nga inkabilda kadatayo ken ibellengtayo dagiti kawarda.”

Rompamos sus coyundas, y echemos de nosotros sus cuerdas.

4 Isuna a nakatugaw kadagiti langit, uyawennanto ida; lalaisen ti Apo ida.

El que mora en los cielos se reirá; el Señor se burlará de ellos.

5 Ket agsao isuna kadakuada iti ungetna ken butbutngenna ida iti pungtotna, a kunana,

Entonces hablará á ellos en su furor, y turbarálos con su ira.

6 Siak a mismo ti nangpulot iti arik idiay Sion, ti nasantoan a bantayko.”

Yo empero he puesto mi rey sobre Sión, monte de mi santidad.

7 Ipakaammokto ti bilin ni Yahweh. Kinunana kaniak, “Sika ti anakko! Ita nga aldaw, nagbalinak nga amam.

Yo publicaré el decreto: Jehová me ha dicho: Mi hijo eres tú; yo te engendré hoy.

8 Agkiddawka kaniak, ket itedko kenka dagiti nasion a tawidmo ken dagiti kaadaywan a rehion iti daga a sanikuam.

Pídeme, y te daré por heredad las gentes, y por posesión tuya los términos de la tierra.

9 Burakemto ida babaen iti setro a landok; rumekemto ida a kasla banga ti agdamdamili.”

Quebrantarlos has con vara de hierro: como vaso de alfarero los desmenuzarás.

10 Isu nga ita, dakayo nga ari, maballaagankayo; masuroankayo, dakayo a mangiturturay iti daga.

Y ahora, reyes, entended: admitid corrección, jueces de la tierra.

11 Dayawenyo ni Yahweh nga addaan panagbuteng ken agrag-okayo nga addaan panagpigerger.

Servid á Jehová con temor, y alegraos con temblor.

12 Agkanyo ti anak amangan no makaungetto isuna kadakayo, ket mataykayo iti dalan inton dagus a sumged ti ungetna. Anian a nagasat dagiti amin nga agkamang kenkuana.

Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.