< Un-unnoy 2 >

1 Naan-anay nga inabbongan ti Apo iti napuskol nga ulep ti anak a babai ti Sion gapu iti ungetna! Manipud langit agingga iti daga, intinnagna ti kinapintas ti Israel; saanna nga inkankano ti pagbatayan ti sakana iti aldaw ti ungetna.
¡CÓMO oscureció el Señor en su furor á la hija de Sión! Derribó del cielo á la tierra la hermosura de Israel, y no se acordó del estrado de sus pies en el día de su ira.
2 Inalun-on ti Apo ken saan isuna a naasian kadagiti amin nga ili ni Jacob. Rinebbana dagiti nasarikedkedan a siudad ti anak a babai ti Juda gapu iti pungtotna; impababana ida iti daga ken imbabainna ti pagarian ken dagiti prinsipena.
Destruyó el Señor, y no perdonó; destruyó en su furor todas las tiendas de Jacob: echó por tierra las fortalezas de la hija de Judá, deslustró el reino y sus príncipes.
3 Pinutedna amin a bileg ti Israel babaen iti nakaro a pungtotna. Inawidna ti makannawan nga imana manipud iti sangoanan dagiti kabusor. Inuramna ni Jacob a kasla maysa a gumilgil-ayab nga apuy a mangikiskisap iti amin a banag nga adda iti aglawlawna.
Cortó con el furor de su ira todo el cuerno de Israel; hizo volver atrás su diestra delante del enemigo; y encendióse en Jacob como llama de fuego que ha devorado en contorno.
4 Imbiatna ti baina kadakami a kasla maysa a kabusorna. Timmakder isuna a makigubat a kas maysa a kasupiat a nakasagana a mangdangran kadakami. Pinatayna dagiti amin a kapapatgan unay a tattao iti panagkitana. Iti uneg ti tolda ti anak a babai ti Sion, imbukbokna ti pungtotna a kasla apuy.
Entesó su arco como enemigo, afirmó su mano derecha como adversario, y mató toda cosa hermosa á la vista: en la tienda de la hija de Sión derramó como fuego su enojo.
5 Nagbalin ti Apo a kasla maysa a kabusor. Inalun-onna ti Israel. Inalun-onna dagiti amin a palasiona; dinadaelna dagiti sarikedked ti Israel. Pinakarona ti panagdungdung-aw ken panagun-unnoy iti anak a babai ti Juda.
Fué el Señor como enemigo, destruyó á Israel; destruyó todos sus palacios, disipó sus fortalezas: y multiplicó en la hija de Judá la tristeza y lamento.
6 Rinautna ti tabernakulona a kasla maysa nga abung-abung ti minuyongan. Dinadaelna ti lugar a napasnek a paggigimongan. Inaramid ni Yahweh a malipatan ti napasnek a panaggigimong ken aldaw a Panaginana idiay Sion, ta linalaisna ti ari ken ti padi gapu iti ungetna.
Y quitó su tienda como de un huerto, destruyó el lugar de su congregación: Jehová ha hecho olvidar en Sión solemnidades y sábados, y ha desechado en el furor de su ira rey y sacerdote.
7 Linaksid ti Apo ti altarna; ginurana ti santuariona. Inyawatna iti ima ti kabusor dagiti pader ti palasiona. Nagariwawada a sibaballigi iti balay ni Yahweh, a kas iti aldaw ti napasnek a panaggigimong.
Desechó el Señor su altar, menospreció su santuario, ha entregado en mano del enemigo los muros de sus palacios: dieron grita en la casa de Jehová como en día de fiesta.
8 Sitatanang nga inkeddeng ni Yahweh a dadaelenna ti pader ti siudad ti anak a babai Sion. Imbinnatna ti pangrukod ket saanna nga imbabawi ti imana a mangdaddadael iti pader. Ken pinagdung-awna dagiti bakud ken pinarukopna dagiti pader.
Jehová determinó destruir el muro de la hija de Sión; extendió el cordel, no retrajo su mano de destruir: hizo pues, se lamentara el antemuro y el muro; fueron destruídos juntamente.
9 Limned iti daga dagiti ruanganna; tinukkolna dagiti balunet ti ruanganna. Ti ari ken dagiti prinsipena ket agtaud kadagiti Hentil, nga awanan iti linteg ni Moises. Uray dagiti profetana ket awan masarakanda a sirmata manipud kenni Yahweh.
Sus puertas fueron echadas por tierra, destruyó y quebrantó sus cerrojos: su rey y sus príncipes están entre las gentes donde no hay ley; sus profetas tampoco hallaron visión de Jehová.
10 Agtugtugaw iti daga ken siuulimek nga agladladingit dagiti panglakayen iti anak a babai ti Sion. Nangiwarakiwakda iti tapuk kadagiti uloda; nagkawesda iti nakirsang a lupot. Indumog dagiti birhen ti Jerusalem dagiti uloda iti daga.
Sentáronse en tierra, callaron los ancianos de la hija de Sión; echaron polvo sobre sus cabezas, ciñéronse de saco; las vírgenes de Jerusalem bajaron sus cabezas á tierra.
11 Naibusen ti luak; nalabagan dagiti matak; marirriribukan ti pusok. Agladladingit ti entero a kaunggak gapu iti pannakarumek iti anak a babai dagiti tattaok, gapu ta agkakapsut dagiti ubbing a babassit ken dagiti agsussuso a maladaga kadagiti kalsada dagiti bario.
Mis ojos desfallecieron de lágrimas, rugieron mis entrañas, mi hígado se derramó por tierra por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo, cuando desfallecía el niño y el que mamaba, en las plazas de la ciudad.
12 Kunaenda kadagiti innada, “Sadino ti ayan ti bukbukel ken arak?” mataltalimudaw a kasla nadangran a tattao kadagiti kalsada ti siudad, nga in-inutda a matay iti sidong dagiti innada.
Decían á sus madres: ¿Dónde está el trigo y el vino? Desfallecían como heridos en las calles de la ciudad, derramando sus almas en el regazo de sus madres.
13 Ania ti makunak kenka anak a babai ti Jerusalem? Ania ti pangiyaspingak kenka tapno maliwliwaka, birhen nga anak a babai ti Sion? Ti pannakatalimudawmo ket nakabutbuteng a kas iti kadakkel ti baybay. Siasino ti makapaimbag kenka?
¿Qué testigo te traeré, ó á quién te haré semejante, hija de Jerusalem? ¿A quién te compararé para consolarte, oh virgen hija de Sión? Porque grande es tu quebrantamiento como la mar: ¿quién te medicinará?
14 Nakakita dagiti profetam kadagiti makaallilaw ken minamaag a sirmata a para kenka. Saanda nga impakaammo ti basolmo tapno maisubli ti gasatmo, ngem nakakitada kadagiti makaallilaw a mammadles ken sulisog a para kenka.
Tus profetas vieron para ti vanidad y locura; y no descubrieron tu pecado para estorbar tu cautiverio, sino que te predicaron vanas profecías y extravíos.
15 Palakpakandaka dagiti amin a lumabas kadagiti daldalan. Agsakuntip ken iwingiwingda dagiti uloda iti anak a babai ti Jerusalem ket kunaenda, “Daytoy kadi ti siudad nga aw-awaganda iti 'Kinapintas nga Awan Pagkuranganna,' 'Ti Rag-o ti Amin a Daga?'”
Todos los que pasaban por el camino, batieron las manos sobre ti; silbaron, y movieron sus cabezas sobre la hija de Jerusalem, [diciendo]: ¿Es ésta la ciudad que decían de perfecta hermosura, el gozo de toda la tierra?
16 Inganga dagiti amin a kabusormo dagiti ngiwatda ket laisendaka. Agsagawisiw ken pagngaretngetenda dagiti ngipenda; kunaenda, “Inalun-onmi isuna! Awan duadua a daytoy ti aldaw nga inur-uraymi! Nasarakanmin! Nakitamin!”
Todos tus enemigos abrieron sobre ti su boca, silbaron, y rechinaron los dientes; dijeron: Devoremos: cierto éste es el día que esperábamos; lo hemos hallado, vímoslo.
17 Inaramid ni Yahweh ti inkeddengna. Tinungpalna ti saona nga impakaammona iti nabayagen a tiempo. Rinebbana; saan isuna a naasian, ta intulokna nga agrag-o ti kabusor gapu kenka; pinapigsana dagiti kabusormo.
Jehová ha hecho lo que tenía determinado, ha cumplido su palabra que él había mandado desde tiempo antiguo: destruyó, y no perdonó; y alegró sobre ti al enemigo, y enalteció el cuerno de tus adversarios.
18 Ipukpukkaw dagiti pusoda iti Apo, “Padpader iti anak a babai ti Sion, pagayusenyo dagiti lua a kasla karayan iti aldaw ken rabii. Saanka nga agin-inana. Saanmo nga isardeng ti panagayusna kadagiti matam.
El corazón de ellos clamaba al Señor: Oh muro de la hija de Sión, echa lágrimas como un arroyo día y noche; no descanses, ni cesen las niñas de tus ojos.
19 Agtakder ken agpukkawka iti rabii; manipud iti rugi ti panagbabantay, ibukbokmo ti pusom a kasla danum iti sangoanan ti Apo. Itag-aymo kenkuana dagiti imam nga agpaay iti biag dagiti annakmo nga agkakapuy a nakaidda a mabisbisinan iti nagsasabatan ti tunggal kalsada.”
Levántate, da voces en la noche, en el principio de las velas; derrama como agua tu corazón ante la presencia del Señor; alza tus manos á él por la vida de tus pequeñitos, que desfallecen de hambre en las entradas de todas las calles.
20 Kumitaka, O Yahweh, ket panunotem koma dagidiay nangaramidam iti kastoy. Rumbeng kadi a kanen dagiti babbai ti bukodda a bunga, dagiti annak nga ay-aywananda? Rumbeng kadi a mapapatay dagiti padi ken profeta iti santuario ti Apo?
Mira, oh Jehová, y considera á quién has hecho así. ¿Han de comer las mujeres su fruto, los pequeñitos de sus crías? ¿Han de ser muertos en el santuario del Señor el sacerdote y el profeta?
21 Naiwalang iti daga kadagiti kalsada dagiti ubbing ken lallakay. Napasag dagiti birhenko ken dagiti tattaok a mamaingel babaen iti kampilan. Pinapataymo ida iti aldaw ti pungtotmo; naulpit ti panangpapataymo ken saanka a naasian kadakuada.
Niños y viejos yacían por tierra en las calles; mis vírgenes y mis mancebos cayeron á cuchillo: mataste en el día de tu furor, degollaste, no perdonaste.
22 Inayabam dagiti pagbutbutngak manipud iti amin nga aglawlaw a kas iti aldaw ti napasnek a panaggigimong; awan ti nakalibas, ken awan ti nakalasat iti aldaw ti pungtot ni Yahweh. Dagiti inay-aywanak ken pinadakkelko, pinapatay ti kabusorko.
Has llamado, como á día de solemnidad, mis temores de todas partes; y en el día del furor de Jehová no hubo quien escapase ni quedase vivo: los que crié y mantuve, mi enemigo los acabó.

< Un-unnoy 2 >