Job 3

1 Kalpasan daytoy, nagsao ni Job ket inlunodna ti aldaw a pannakaiyanakna.

Afterward Iob opened his mouth, and cursed his day.

2 Kinunana:

And Iob cryed out, and sayd,

3 “Mapukaw koma ti aldaw a pannakaiyanakko, ti rabii a nagkuna, 'Adda ubing a lalaki a naisikog.'

Let the day perish, wherein I was borne, and the night when it was sayde, There is a man childe conceiued.

4 Agbalin koma a kinasipnget dayta nga aldaw; saan koma a malagip ti Dios manipud iti ngato daytoy, wenno saan koman a lawagan ti init daytoy.

Let that day bee darkenesse, let not God regarde it from aboue, neyther let the light shine vpon it,

5 Tagikuaen koma daytoy iti kinasipnget ken ti anniniwan ti patay; agnaed koma ti ulep iti daytoy; butbutngen koma nga agpayso daytoy dagiti amin a banag a mangpaspasipnget iti aldaw.

But let darkenesse, and the shadowe of death staine it: let the cloude remayne vpon it, and let them make it fearefull as a bitter day.

6 Maipapan iti dayta a rabii, tiliwen koma daytoy iti nakaro a kinasipnget: saan koma nga agrag-o dayta kadagiti aldaw ti tawen; saan koma nga umay daytoy iti bilang dagiti bulan.

Let darkenesse possesse that night, let it not be ioyned vnto the dayes of the yeere, nor let it come into the count of the moneths.

7 Adtoy, aglupes koma dayta a rabii; awan koma ti naragsak a timek a dumteng iti daytoy.

Yea, desolate be that night, and let no ioy be in it.

8 Ilunodda koma dayta nga aldaw, dagiti makaammo no kasano ti mangriing iti Leviatan.

Let them that curse the day, (being readie to renue their mourning) curse it.

9 Sumipnget koma dagiti bituen ti sardam iti dayta nga aldaw. Agsapul koma dayta nga aldaw iti lawag, ngem awan ti masarakanna; wenno saanna koma makita dagiti kalub ti mata ti parbangon,

Let the starres of that twilight be dimme through darkenesse of it: let it looke for light, but haue none: neither let it see the dawning of the day,

10 gapu ta saanna nga inrikep ti aanakan ti inak, wenno saanna nga inlemmeng ti riribuk manipud kadagiti matak.

Because it shut not vp the dores of my mothers wombe: nor hid sorowe from mine eyes.

11 Apay a saanak a natay idi rimuarak manipud iti aanakan? Apay a saanko nga inyawat ti espirituk idi impasngaynak ti inak?

Why died I not in the birth? or why dyed I not, when I came out of the wombe?

12 Apay nga inawatnak dagiti tumengna? Wenno apay a pinasangbaynak dagiti susona tapno agsusoak kadagitoy?

Why did the knees preuent me? and why did I sucke the breasts?

13 Ta nakaiddaak koma itan a siuulimek; nakaturogak koman ken agin-inana

For so shoulde I now haue lyen and bene quiet, I should haue slept then, and bene at rest,

14 a kadua dagiti ari ken dagiti mammagbaga iti daga, a nangipatakder kadagiti pagitaneman a para kadagiti bagida a madaddadaelen ita.

With the Kings and counselers of the earth, which haue buylded themselues desolate places:

15 Wenno nakaiddaak koman a kaduak dagiti prinsipe nga addaan idi iti balitok, a nangpunno kadagiti balbalayda iti pirak.

Or with the princes that had golde, and haue filled their houses with siluer.

16 Wenno mabalin a natayak koman iti tiyan ti inak, kasla kadagiti maladaga a saan pulos a nakakita iti lawag.

Or why was I not hid, as an vntimely birth, either as infants, which haue not seene the light?

17 Sadiay, agsardeng dagiti nadangkes manipud iti panangriribuk; agin-inana sadiay dagiti nabannog.

The wicked haue there ceased from their tyrannie, and there they that laboured valiantly, are at rest.

18 Natalna a sangsangkamaysa sadiay dagiti balud; saanda a mangmangngeg ti timek ti agmanmando.

The prisoners rest together, and heare not the voyce of the oppressour.

19 Adda sadiay dagiti nanumo ken natan-ok a tattao; nawaya sadiay ti adipen manipud iti amona.

There are small and great, and the seruant is free from his master.

20 Apay a naited ti lawag kenkuana nga agrigrigat; apay a naited ti biag iti maysa a tao a nanpnoan ti pait ti kararruana;

Wherefore is the light giuen to him that is in miserie? and life vnto them that haue heauie hearts?

21 iti maysa a tao nga agkalkalikagum iti patay, ngem saan a dumteng; iti maysa a tao nga ad-adda nga agsapsapul iti patay ngem kadagiti agsapsapul iti nakalemmeng a gameng?

Which long for death, and if it come not, they would euen search it more then treasures:

22 Apay a naited ti lawag iti maysa a tao nga agragrag-o iti kasta unay ket maragsakan inton masarakanna ti tanem?

Which ioy for gladnes, and reioyce, when they can finde the graue.

23 Apay a naited ti lawag iti maysa a tao a ti dalanna ket nakalemmeng, iti maysa a tao nga inaladan ti Dios?

Why is the light giuen to the man whose way is hid, and whom God hath hedged in?

24 Ta napasamak ti panagsenna-ayko imbes a ti pannangan; ti panagasogko ket naibukbok a kasla danum.

For my sighing commeth before I eate, and my roarings are powred out like the water.

25 Ta ti banag a pagbutbutngak ket immay kaniak; ti pagbutbutngak ket immay kaniak.

For the thing I feared, is come vpon me, and the thing that I was afraid of, is come vnto me.

26 Saanak a makatalna, saanak a makaulimek, awan ti inanak; immay ketdi ti riribuk.”

I had no peace, neither had I quietnesse, neither had I rest, yet trouble is come.