Job 11
1 Ket simmungbat ni Zofar a Naamita ket kinunana,
Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
2 “Saan kadi a rumbeng a masungbatan ti kastoy nga adu a sasao? Rumbeng kadi a patien daytoy a tao nga adu ti ibagbagana?
«Skal slik ei svalling ei få svar? Skal slik ein storpratar få rett?
3 Pagulimeken kadi ti panagpaspasindayawmo dagiti dadduma? No lalaisem ti panursuromi, awan kadi ti mangpabain kenka?
Skal menner for din ordflaum tegja? Skal du få spotta utan skjemsla?
4 Ta ibagbagam ti Dios, 'Nasin-aw ti pammatik, awan ti pakababalawak kadagiti matam.'
Du segjer: «Rein er læra mi, eg skuldfri er i dine augo.»
5 Ngem o, agsao koma ti Dios ket ilukatna dagiti bibigna a maibusor kenka;
Men dersom berre Gud vil tala og opna munnen sin mot deg,
6 nga ipakitana kenka dagiti palimed ti kinasirib! Ta naindaklan isuna iti pannakaawat. Ammoem ngarud a basbassit ti dawdawaten ti Dios kenka ngem iti rumbeng kadagiti kinadakesmo.
og syna deg sin løynde visdom, kor han eig vit i dobbelt mål! Då skulde du nok skyna at Gud gjev deg noko til av syndi.
7 Maawatam kadi ti Dios babaen iti panangsapsapulmo kenkuana? Maawatam kadi a naan-anay ti Mannakabalin amin?
Skal tru Guds tankedjup du kjenner? Hev du nått fram til Allvalds grensa?
8 Ti panangammo iti Dios a naan-anay ket nangato a kas kangato ti langit; ania ti maaramidam? Naun-uneg ngem sheol; ania ti maammoam? (Sheol h7585)
Høgar’ enn himmelen - kva gjer du? Djupar’ enn helheimen - kva veit du? (Sheol h7585)
9 At-atiddug ti rukodna daytoy ngem ti daga, ken nalawlawa ngem ti baybay.
Lenger enn jordi strekkjer seg og breidare enn havet sjølv.
10 No lumabas isuna ken ikulongna ti siasinoman, no ayabanna ti siasinoman iti pangukoman, siasino ngarud ti makalapped kenkuana?
Når han skrid fram og legg i lekkjor, stemnar til doms, kven stoggar honom?
11 Ta am-ammona dagiti palso a tattao, no makakita isuna iti kinadakes, saanna kadi a madlaw daytoy?
Han kjenner deim som talar lygn; han ser den falske utan leiting.
12 Ngem awan pannakaawat dagiti maag a tattao; maawatanda daytoy no mangipasngay ti atap nga asno iti maysa a tao.
Det tome hovud fær forstand, og asenfolen vert til mann.
13 Ngem kaspangarigan inaramidmo ti pusom a nalinteg ken intag-aymo dagita imam iti Dios;
Men vil du bu ditt hjarta rett og henderne mot honom breida
14 kaspangarigan ta adda dita imam ti kinadakes, ngem inyadayom daytoy kenka, ket saanmo nga impalubos nga agnaed ti kinasaan a nalinteg kadagiti toldam.
og halda svik frå handa di og urett burte frå ditt tjeld,
15 Ket awan duadua nga itangadmonto ti rupam nga awan ti pagilasinan iti bain; wen, napigsakanto ken saan a mabuteng.
då kann du lyt’laust hovud lyfta, då stend du fast og ræddast ikkje;
16 Malipatamto ti kinakakaasim; malagipmonto laeng daytoy a kasla danum a nagayos.
då kann du gløyma all di møda, liksom ei elv som framum rann.
17 Nalawlawagto ti biagmo ngem iti katengngaan ti aldaw; uray no adda ti kinasipnget, agbalinto daytoy a kasla ti agsapa.
Klårar’ enn dagen stend ditt liv, og myrkret vert til morgongråe;
18 Natalgedkanto gapu ta adda ti namnama; wen, natalgedkanto ken aginnanakanto a natalged.
då er du trygg, då hev du von, du ottelaus til kvile gjeng.
19 Agiddakanto met a natalged, ket awanto ti pagbutngam, pudno, adunto ti mangbiruk iti pabormo.
Du ligg, og ingen upp deg skræmer, og mange vil deg gjerne tekkjast.
20 Ngem mapaayto dagiti mata dagiti nadangkes; awanto ti pagtarayanda; ti laeng namnamada ket ti maudi nga anges ti biag.”
Men augo veiknar på dei vonde; dei hev’kje nokor tilflugt meir, men ventar på å anda ut.»
