Job 10

1 Naumaakon iti biagko; iyebkasko ti ririk; agsaoak iti kinasaem ti kararuak.

ESTÁ mi alma aburrida de mi vida: daré yo suelta á mi queja sobre mí, hablaré con amargura de mi alma.

2 Ibagak ti Dios, 'Saannak laeng nga ukomen; ipakitam kaniak no apay nga ak-akusarannak.

Diré á Dios: no me condenes; hazme entender por qué pleiteas conmigo.

3 Nasayaat kadi kenka a rumbeng nga idadanesnak, nga umsiem ti aramid dagiti imam kabayatan nga umis-isemka kadagiti panggep dagiti nadangkes?

¿Parécete bien que oprimas, que deseches la obra de tus manos, y que resplandezcas sobre el consejo de los impíos?

4 Addaanka kadi kadagiti mata ti lasag? Makakitaka kadi a kas iti panagkita ti tao?

¿Tienes tú ojos de carne? ¿ves tú como ve el hombre?

5 Dagiti aldawmo kadi ket kas iti al-aldaw dagiti sangkataoan wenno dagiti tawtawenmo kadi ket kas iti tawtawen dagiti tattao,

¿Son tus días como los días del hombre, ó tus años como los tiempos humanos,

6 nga agsaludsodka maipapan kadagiti kinadakesko ken sukimatem ti basolko,

Para que inquieras mi iniquidad, y busques mi pecado,

7 uray no ammom nga awan basolko ken awan ti siasinoman a makaispal kaniak manipud iti imam?

Sobre saber tú que no soy impío, y que no hay quien de tu mano libre?

8 Siaannadnak a binukel ken sinukog dagiti imam, ngem daddadaelennak.

Tus manos me formaron y me compusieron todo en contorno: ¿y así me deshaces?

9 Lagipem, agpakaasiak kenka, a binukelnak a kasla pitak, isublinak kadi manen iti tapok?

Acuérdate ahora que como á lodo me diste forma: ¿y en polvo me has de tornar?

10 Saan kadi nga imbukbuknak a kasla gatas ken binokelnak a kasla keso?

¿No me fundiste como leche, y como un queso me cuajaste?

11 Kinawesannak iti kudil ken lasag ket pinagkakamangnak babaen kadagiti tulang ken piskel.

Vestísteme de piel y carne, y cubrísteme de huesos y nervios.

12 Inikkannak iti biag ken napudnoka iti tulagmo; binantayan ti tulongmo ti espirituk.

Vida y misericordia me concediste, y tu visitación guardó mi espíritu.

13 Ngem inlemmengmo dagitoy a banbanag iti pusom—ammok a daytoy ti panpanunotem:

Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón; yo sé que esto está cerca de ti.

14 a no nagbasolak, maammoam daytoy; saannak a pakawanen iti kinadakesko.

Si pequé, tú me has observado, y no me limpias de mi iniquidad.

15 No nadangkesak, asiak pay; uray no nalintegak, saanko a maitangad ti ulok, agsipud ta napnoak iti pannakaibabain ken kumitkitaak iti bukodko a panagsagaba.

Si fuere malo, ¡ay de mí! y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, estando harto de deshonra, y de verme afligido.

16 No itangad ti ulok ti bukodna, anupennak a kasla leon; maminsan pay ipakitam kaniak a mannakabalinka unay.

Y subirá de punto, [pues] me cazas como á león, y tornas á hacer en mí maravillas.

17 Mangiy-iyegka kadagiti baro a saksi a maibusor kaniak ket nayunam ti pungtotmo a maibusor kaniak; darupennak babaen kadagiti baro nga armada.

Renuevas contra mí tus plagas, y aumentas conmigo tu furor, remudándose sobre mí ejércitos.

18 Apay ngarud nga inruarnak manipud iti aanakan? Intedko la koman ti espirituk ket awan pulos ti mata a nakakita kaniak.

¿Por qué me sacaste de la matriz? Habría yo espirado, y no me vieran ojos.

19 Agbalinak koman a kasla saan nga imadda; naawitak la koman manipud iti tiyan agingga iti tanem.

Fuera, como si nunca hubiera sido, llevado desde el vientre á la sepultura.

20 Saan kadi a bassit laeng dagiti aldawko? Isardengmo ngaruden, bay-annak nga agmaymaysa, tapno makainanaak bassit

¿No son mis días poca cosa? Cesa pues, y déjame, para que me conforte un poco.

21 sakbay a mapanak iti lugar a saanakton nga agsubli, iti daga ti kinasipnget ken iti aniniwan ni patay,

Antes que vaya para no volver, á la tierra de tinieblas y de sombra de muerte;

22 ti daga a nasipnget a kas iti kasipnget ti tengnga ti rabii, ti daga ti aniniwan ni patay, nga awan ti aniaman a urnosna, a ti lawag ket kasla tengnga ti rabii.”'

Tierra de oscuridad, lóbrega como sombra de muerte, sin orden, y que aparece como [la] oscuridad [misma].