< Hebreo 2 >

1 Ngarud, masapul nga ad-adda nga ipangagtayo ti nangngegantayo tapno saantayo nga umadayo iti daytoy.
Por lo cual debemos prestar mayor atención a las cosas que ( ahora ) hemos oído, no sea que nos deslicemos.
2 Ta no pudno ti mensahe a naisao babaen kadagiti anghel, ken umawat iti maiparbeng a pannusa ti tunggal panaglabsing ken panagsukir,
Porque si la palabra anunciada por ángeles fue firme y toda transgresión y desobediencia recibió su justa retribución,
3 kasanotayo ngarud a makalibas no saantayo nga ikaskaso ti naindaklan a pannakaisalakan? —pannakaisalakan nga immuna nga impakaammo ti Apo kadatayo ken napaneknekan kadatayo dagiti nakangngeg iti daytoy.
¿cómo escaparemos nosotros si tenemos en poco una salud tan grande? La cual habiendo principiado por la Palabra del Señor, nos fue confirmada por los que la oyeron;
4 Pinaneknekan met ti Dios daytoy babaen kadagiti pagilasinan, nakaskasdaaw, ken babaen iti nadumaduma a nabibileg nga ar-aramid, ken babaen dagiti sagut ti Espiritu Santo nga imbunongna segun iti pagayatanna.
dando testimonio juntamente con ellos Dios, por señales, prodigios y diversos milagros y por dones del Espíritu Santo conforme a su voluntad.
5 Saan a dagiti anghel ti pagturayen iti Dios iti lubong nga umay, nga isu iti sarsaritaenmi.
Porque no a ángeles sometió Él el orbe de la tierra venidero de que estamos hablando.
6 Ngem ketdi, adda idi iti nangpaneknek iti maysa a lugar a kunana, “Siasino aya ti tao ta silalagipka kenkuana? Wenno ti anak ti tao ta ipategmo isuna?
Mas alguien testificó en cierto lugar diciendo: “¿Qué es el hombre para que te acuerdes de él, o el hijo del hombre para que lo visites?
7 Inaramidmo ti tao a nababbaba bassit ngem kadagiti anghel; binalangatam isuna iti dayag ken dayaw.
Lo rebajaste un momento por debajo de los ángeles; lo coronaste de gloria y honor, y lo pusiste sobre las obras de tus manos;
8 Inkabilmo ti tunggal banag iti sakaananna tapno iturayanna.” Ta pinaiturayan ti Dios ti amin a banag iti sangkatao-an. Awan aniaman a banag nga imbatina a saanna a pinaiturayan kenkuana. Ngem ita, saantayo pay laeng a makita nga iturturayanna ti amin a banag.
todo sujetaste bajo sus pies”. Porque al someter a Él todas las cosas nada dejó que no le hubiera sometido. Al presente, empero, no vemos todavía sujetas a Él todas las cosas;
9 No pay kasta, makitkitatayo ti napagbalin a nababbaba iti apagbiit, nababbaba ngem dagiti anghel— ni Jesus, nga isu, gapu iti panagsagaba ken pannakatayna, ket nabalangatan iti dayag ken dayaw. Isu nga ita, gapu iti parabur ti Dios, naramanan ni Jesus ti pannakatay para iti amin a tattao.
pero sí vemos a Aquel que fue hecho un momento menor que los ángeles: a Jesús, coronado de gloria y honor, a causa de la pasión de su muerte, para que por la gracia de Dios padeciese la muerte por todos.
10 Rumbeng laeng a ti Dios, gapu ta agbibiag ti tunggal banag a maipaay ken babaen kenkuana, ket ipanna ti adu nga annak iti dayagna, ken pagbalinenna a naan-anay ti pannakaisalakan ti mangidadaulo babaen kadagiti panagsagsagabana.
Pues convenía que Aquel para quien son todas las cosas, y por quien todas subsisten, queriendo llevar muchos hijos a la gloria, consumase al autor de la salud de ellos por medio de padecimientos.
11 Ta agpada a naggapu iti Dios ti mangisagsagut ken dagiti naisagut. Gapu iti daytoy, saan a mabain ti nangisagut kadakuada iti Dios a mangawag kadakuada a kakabsat.
Porque todos, tanto el que santifica, como los que son santificados, vienen de uno solo, por lo cual no se avergüenza de llamarlos hermanos,
12 Kunana, “Ipakaammokto ti naganmo kadagiti kakabsatko, ikankantakto ti maipanggep kenka manipud iti taripnong.
diciendo: “Anunciaré tu nombre a mis hermanos, en medio de la asamblea cantaré tu alabanza”.
13 Ket kunana manen, “Agtalekak kenkuana.” Ken kunana manen, “Kitaem, adtoyak ken dagiti annak nga inted ti Dios kaniak.
Y otra vez: “Yo pondré mi confianza en Él”. Y de nuevo: “Heme aquí a mí y a los hijos que Dios me ha dado”.
14 Ngarud, yantangay ta addaan iti lasag ken dara dagiti amin nga annak ti Dios, addaan met ni Jesus kadagiti isu met laeng a banbanag, tapno babaen iti ipapatay, mabalin a pagbalinenna nga awanan bileg ti addaan iti bileg ti patay, dayta ket ti diablo.
Así que, como los hijos participan de sangre y carne, también Él participó igualmente de ellas, a fin de que por medio de la muerte destruyese a aquel que tiene el imperio de la muerte, esto es, al diablo,
15 Daytoy ket tapno wayawayaanna dagiti nagbiag iti pannakatagabu iti unos ti panagbiagda gapu iti panagbuteng iti pannakatay.
y librase a todos los que, por temor de la muerte, durante toda su vida estaban sujetos a servidumbre.
16 Ta awan duadua a saan a dagiti anghel ti tultulonganna. Ngem ketdi, tultulonganna dagiti kaputotan ni Abraham.
Porque en manera alguna toma sobre sí a los ángeles, sino al linaje de Abrahán.
17 Kasapulan ngarud nga agbalin isuna a kas kadagiti kakabsatna iti amin a wagas, tapno agbalin isuna a naasi ken napudno a kangatoan a padi kadagiti banbanag ti Dios, ken tapno magun-odna ti panakapakawan ti basbasol dagiti tattao.
Por lo cual tuvo que ser en todo semejante a sus hermanos a fin de que, en lo tocante a Dios, fuese un sumo sacerdote misericordioso y fiel para expiar los pecados del pueblo,
18 Gapu ta nagsagaba mismo ni Jesus, napadas met isuna, kabaelanna a tulongan dagiti mapadpadas.
pues, en las mismas cosas que Él padeció siendo tentado, puede socorrer a los que sufren pruebas.

< Hebreo 2 >