< Eclesiastes 9 >

1 Ta pinanunotko amin ti maipapan iti daytoy tapno maawatak ti maipapan kadagiti nalilinteg ken nasisirib a tattao ken dagiti aramidda. Addada amin kadagiti ima ti Dios. Awan ti makaammo no ayat wenno gura ti umay iti maysa a tao.
Omnia haec tractavi in corde meo, ut curiose intelligerem: Sunt iusti atque sapientes, et opera eorum in manu Dei: et tamen nescit homo utrum amore, an odio dignus sit:
2 Adda ti agpapada a gasat iti tunggal maysa. Agpada a gasat ti agur-uray kadagiti nalinteg a tattao ken nadangkes, kadagiti nasayaat a tattao ken dakes, kadagiti nadalus ken ti narugit, ken iti agidatdaton ken iti saan nga agidatdaton. Kas matayto dagiti nasayaat a tattao, kastan to met ti managbasol. Kas matayto ti agsapsapata, kasta met ti tao a mabuteng nga agsapata.
sed omnia in futurum servantur incerta, eo quod universa aeque eveniant iusto et impio, bono et malo, mundo et immundo, immolanti victimas, et sacrificia contemnenti. sicut bonus, sic et peccator: ut periurus, ita et ille qui verum deierat.
3 Adda ti dakes a gasat para iti amin a banag a maar-aramid iti baba ti init, maysa a panungpalan para iti tunggal maysa. Napno iti kinadakes dagiti puso dagiti tattao, ken adda ti kinamauyong kadagiti pusoda kabayatan nga agbibiagda. Isu a kalpasan dayta mapanda iti ayan dagiti natay.
Hoc est pessimum inter omnia, quae sub sole fiunt, quia eadem cunctis eveniunt. unde et corda filiorum hominum implentur malitia, et contemptu in vita sua, et post haec ad inferos deducentur. (questioned)
4 Ta adda pay laeng ti namnama para iti maysa a tao a sibibiag, kas iti sibibiag nga aso a nasaysayaat ngem ti natay a leon.
Nemo est qui semper vivat, et qui huius rei habeat fiduciam: melior est canis vivus leone mortuo.
5 Ta ammo dagiti nabiag a tattao a mataydanto, ngem awan ti ammo ti natay. Awanen ti aniaman a magunggonada gapu ta nalipatanen dagiti pakalaglagipan kadakuada.
Viventes enim sciunt se esse morituros, mortui vero nihil noverunt amplius, nec habent ultra mercedem: quia oblivioni tradita est memoria eorum.
6 Nagpukawen iti nabayag dagiti ayat, gura ken apalda. Awanton a pulos iti lugarda manen kadagiti aniaman a maar-aramid iti baba ti init.
Amor quoque, et odium, et invidiae simul perierunt, nec habent partem in hoc saeculo, et in opere, quod sub sole geritur.
7 Inka iti dalanmo, kanem ti tinapaymo nga addaan iti rag-o, ken inumem ti arakmo nga addaan iti naragsak a puso, ta ipalpalubos ti Dios a marambakan dagiti nasayaat nga aramid.
Vade ergo et comede in laetitia panem tuum, et bibe cum gaudio vinum tuum: quia Deo placent opera tua.
8 Kanayon koma a puraw dagiti kawesmo ken napulotan ti ulom iti lana.
Omni tempore sint vestimenta tua candida, et oleum de capite tuo non deficiat.
9 Makipagnaedka a siraragsak iti asawam a babai nga ay-ayatem kadagiti amin nga aldaw iti biagmo nga awan serserbina, dagiti aldaw nga inted ti Dios kenka iti baba ti init kabayatan dagiti aldaw ti kinaawan ti serbim. Dayta ti gunggonam iti biag para iti trabahom iti baba ti init.
Perfruere vita cum uxore, quam diligis, cunctis diebus vitae instabilitatis tuae, qui dati sunt tibi sub sole omni tempore vanitatis tuae: haec est enim pars in vita, et in labore tuo, quo laboras sub sole.
10 Aniaman a masarakan ti imam nga aramiden, aramidem daytoy babaen iti pigsam, gapu ta awan iti trabaho wenno pannakapalawag wenno pannakaammo wenno kinasirib idiay tanem, ti lugar a papanam. (Sheol h7585)
Quodcumque facere potest manus tua, instanter operare: quia nec opus, nec ratio, nec sapientia, nec scientia erunt apud inferos, quo tu properas. (Sheol h7585)
11 Nakakitaak kadagiti sumagmamano a makaay-ayo a banbanag iti baba ti init. Saan a kukua dagiti napapardas a tattao ti lumba. Saan a kukua dagiti napipigsa a tattao ti gubat. Saan a kukua dagiti nasisirib a tattao ti tinapay. Saan a kukua dagiti tattao nga addaan iti pannakaawat dagiti kinabaknang. Saan a kukua dagiti tattao nga addaan iti pannakaamo ti pabor. Ngem ketdi, apektaran amin ida ti tiempo ken gasat.
Verti me ad aliud, et vidi sub sole, nec velocium esse cursum, nec fortium bellum, nec sapientium panem, nec doctorum divitias, nec artificum gratiam: sed tempus, casumque in omnibus.
12 Ta awan ti makaammo ti tiempo ti pannakatayna, kas iti lames a naibalod iti iket ti patay, wenno kas kadagiti billit a nasiloan. Kas kadagiti ayup, nakabalod dagiti tattao kadagiti dakes a tiempo a kellaat a nagdissuor kadakuada.
Nescit homo finem suum: sed sicut pisces capiuntur hamo, et sicut aves laqueo comprehenduntur, sic capiuntur homines in tempore malo, cum eis extemplo supervenerit.
13 Nakitak pay ti kinasirib iti baba ti init iti wagas a kasla naindaklan kaniak.
Hanc quoque sub sole vidi sapientiam, et probavi maximam:
14 Adda maysa a bassit a siudad nga addaan laeng ti sumagmamano a tattao, ket immay maibusor iti siudad ti maysa a nabileg nga ari ket rinautda daytoy ken nangipatakderda kadagiti dadakkel a sarikedked.
Civitas parva, et pauci in ea viri: venit contra eam rex magnus, et vallavit eam, extruxitque munitiones per gyrum, et perfecta est obsidio.
15 Ita, adda nasarakan iti dayta a siudad a maysa a marigrigat, a nasirib a tao, a babaen iti kinasiribna ket naisalakan ti siudad. Ngem ti saan a nagbayag, awanen ti makalagip iti dayta met laeng a marigrigat a tao.
Inventusque est in ea vir pauper et sapiens, et liberavit urbem per sapientiam suam, et nullus deinceps recordatus est hominis illius pauperis.
16 Isu a kinunak, “Nasaysayaat ti kinasirib ngem ti kinapigsa, ngem naumsi ti kinasirib ti marigrigat a tao ken saan a nangngeg dagiti sasaona.”
Et dicebam ego, meliorem esse sapientiam fortitudine: quomodo ergo sapientia pauperis contempta est, et verba eius non sunt audita?
17 Dagiti sasao ti nasirib a tao a naibaga a siuulimek ket ad-adda a mangngeg ngem ti pukkaw ti maysa a mangiturturay kadagiti maag.
Verba sapientium audiuntur in silentio plus quam clamor principis inter stultos.
18 Nasaysayaat ti kinasirib ngem kadagiti igam ti gubat, ngem mabalin a dadaelen ti maysa a managbasol ti adu a kinaimbag.
Melior est sapientia, quam arma bellica: et qui in uno peccaverit, multa bona perdet.

< Eclesiastes 9 >