< Dagiti Aramid 25 >

1 Ita, simrek ni Festo iti probinsia, ken kalpasan iti tallo nga aldaw, simmang-at isuna idiay Jerusalem manipud Cesarea.
Llegó Festo a la provincia, y al cabo de tres días subió de Cesarea a Jerusalén.
2 Nangiyeg dagiti panguloen a padi ken dagiti mabigbigbig a Judio kadagiti pammabasol a maibusor ken Pablo kenni Festo, ken nagsaoda a sipipigsa kenni Festo.
Los sumos sacerdotes y los principales de los judíos se le presentaron acusando a Pablo, e insistían
3 Ken nagdawatda iti tulong kenni Festo iti maipapan kenni Pablo, bareng no ayabanna idiay Jerusalem tapno iti kasta ket mabalinda a patayen isuna iti dalan.
en pedir favor contra él, para que le hiciese conducir a Jerusalén; teniendo ellos dispuesta una emboscada para matarle en el camino.
4 Ngem insungbat ni Festo a ni Pablo ket balud idiay Cesarea, ket iti mabiit, agsubli isuna sadiay.
Festo respondió que Pablo estaba custodiado en Cesarea, y que él mismo había de partir cuanto antes.
5 “Ngarud, kadagidiay makabael,” kinunana, “masapul a makisurot kadakami sadiay. No adda man ti banag a saan a nasayaat iti dayta a tao, masapul nga idarumyo isuna.”
“Por tanto, dijo, los principales de entre vosotros desciendan conmigo, y si en aquel hombre hay alguna falta, acúsenle”.
6 Kalpasan a nagtalinaed isuna iti walo wenno sangapulo pay nga aldaw, bimmaba isuna idiay Cesarea. Ket iti simmaruno nga aldaw, nagtugaw isuna iti tugaw iti pangukoman ket imbilinna a maiyeg ni Pablo kenkuana.
Habiéndose, pues, detenido entre ellos no más de ocho o diez días, bajó a Cesarea, y al día siguiente se sentó en el tribunal, ordenando que fuese traído Pablo.
7 Idi simmangpet isuna, agtaktakder iti asideg dagiti Judio a naggapu idiay Jerusalem, ket nangyegda iti adu a nadagsen a pammabasol a saanda a mapaneknekan.
Llegado este, le rodearon los judíos que habían descendido de Jerusalén, profiriendo muchos y graves cargos, que no podían probar,
8 Inkalintegan ni Pablo iti bagina ken kinunana, “Saan a maibusor iti nagan dagiti Judio, saan a maibusor iti templo, ken saan a maibusor kenni Cesar, adda kadi iti naaramidko a dakes.”
mientras Pablo alegaba en su defensa: “Ni contra la ley de los judíos, ni contra el Templo, ni contra el César he cometido delito alguno”.
9 Ngem kayat ni Festo a maalana ti rikna dagiti Judio, ket sinungbatanna ngarud ni Pablo a kinunana, “Kayatmo kadi iti sumang-at idiay Jerusalem ken tapno maukomka babaen kaniak maipanggep kadagitoy a banbanag sadiay?
Sin embargo, Festo, queriendo congraciarse con los judíos, dijo, en respuesta a Pablo: “¿Quieres subir a Jerusalén y ser allí juzgado de estas cosas delante de mí?”
10 Kinuna ni Pablo, “Agtaktakderak iti sangoanan iti tugaw a pangukoman ni Cesar a rumbeng a pakaukomak. Awan iti nagkamaliak kadagiti Judio, kas ammoyo met a nalaing.
A lo cual Pablo contestó: “Ante el tribunal del César estoy; en él debo ser juzgado. Contra los judíos no he hecho mal alguno, como bien sabes tú mismo.
11 Ngem no nakaaramidak iti dakes ken no nakaaramidak iti banag a pakaikariak iti pannakatay, saanak nga agkedked a matay. Ngem no dagiti pammabasolda ket awan kinapudnona, awan iti siasinoman a mabalin a mangiyawat kaniak kadakuada. Umawagak kenni Cesar.”
Si he cometido injusticia o algo digno de muerte, no rehúso morir; pero si nada hay de fundado en las acusaciones de estos, nadie por complacencia puede entregarme a ellos. Apelo al César”.
12 Ket nakisarita ni Festo iti konseho, ken kalpasanna simmungbat isuna, “Immawagka ken ni Cesar; mapankanto ken ni Cesar.”
Entonces Festo, después de hablar con el consejo, respondió: “Al César has apelado. Al César irás”.
13 Ita kalpasan iti sumagmamano nga aldaw, simmangpet da Ari Agripa ken Bernice idiay Cesarea tapno agipaay iti opisial a panangsarungkar kenni Festo.
Transcurridos algunos días, llegaron a Cesarea el rey Agripa y Berenice para saludar a Festo.
14 Kalpasan nga adda isuna idiay iti adu nga aldaw, imparang ni Festo ti nakaidaruman ni Pablo iti ari; kinunana, “Adda maysa a lalaki nga imbati ni Felix ditoy a kas balud.
Como se detuviesen allí varios días, expuso Festo al rey el caso de Pablo, diciendo: “Hay aquí un hombre, dejado preso por Félix,
15 Idi addaak idiay Jerusalem, nangiyeg kaniak dagiti panguloen a papadi ken dagiti panglakayen dagiti Judio kadagiti pammabasol a maibusor iti daytoy a tao, ken dinawatda iti pannakaikeddeng a maibusor kenkuana.
respecto del cual, estando yo en Jerusalén, se presentaron los sumos sacerdotes y los ancianos de los judíos, pidiendo su condena.
16 Iti daytoy, simmungbatak a saan a kaugalian dagiti Romano a mangiyawat iti tao a kas pabor; ngem ketdi, rumbeng nga adda iti gundaway iti naidarum a tao a mangsango kadagiti nangidarum kenkuana tapno maikalinteganna ti bagina a maibusor kadagiti pammabasol.”
Les contesté que no es costumbre de los romanos entregar a ningún hombre por complacencia, antes que el acusado tenga frente a sí a los acusadores y se le dé lugar para defenderse de la acusación.
17 Ngarud, idi immayda nga agkakadua ditoy, saanak a naguray, ngem iti simmaruno nga aldaw nagtugawak iti tugaw iti pangukoman ket imbilinko a maiyeg dayta a tao.
Luego que ellos concurrieron aquí, yo sin dilación alguna, me senté al día siguiente en el tribunal y mandé traer a ese hombre,
18 Idi timmakder dagiti nangidarum ken inakusaranda isuna, napanunotko nga awan iti nadagsen kadagiti pammabasol nga inyegda a maibusor kenkuana.
mas los acusadores, que lo rodeaban, no adujeron ninguna cosa mala de las que yo sospechaba,
19 No di ket, adda laeng iti saanda a pagkikinnaawatan maipapan iti bukodda a relihion ken maipapan iti maysa nga agnagan Jesus a natayen, nga ibagbaga ni Pablo a sibibiag.
sino que tenían contra él algunas cuestiones referentes a su propia religión y a un cierto Jesús difunto, del cual Pablo afirmaba que estaba vivo.
20 Maburburtiaanak iti maipanggep iti daytoy, no kasanok a palutputen iti daytoy a banag, ken dinamagko kenkuana no mapan idiay Jerusalem tapno maukom sadiay maipanggep kadagitoy a banbanag.
Estando yo perplejo respecto a la investigación de estos puntos, le pregunté si quería ir a Jerusalén para allí ser juzgado de estas cosas.
21 Ngem idi dinawat ni Pablo a maguardiaan pay laeng agingga iti panangikeddeng kenkuana ti Emperador, imbilinko nga agtalinaed isuna a sibabalud agingga nga ibaonko isuna kenni Cesar.
Mas como Pablo apelase para que fuese, reservado al juicio del Augusto, ordené que se le guardase hasta remitirle al César”.
22 Nagsao ni Agripa kenni Festo, “Kayatko met iti dumngeg iti daytoy a tao.” “Inton bigat,” Kinuna ni Festo, “Mangngegmonto isuna.”
Dijo entonces Agripa a Festo: “Yo mismo tendría también gusto en oír a ese hombre”. “Mañana, dijo, le oirás”.
23 Isu nga iti simmaruno nga aldaw, immay ni Agripa ken ni Bernice nga adda ti adu a seremonia; immayda idiay pangukoman a kaduada dagiti opisyal dagiti soldado ken dagiti mabigbigbig a tao iti siudad. Ket idi insao ni Festo ti bilin, naiyeg ni Pablo kadakuada.
Al día siguiente vinieron Agripa y Berenice con gran pompa, y cuando entraron en la sala de audiencia con los tribunos y personajes más distinguidos de la ciudad, por orden de Festo fue traído Pablo.
24 Kinuna ni Festo, “Ari Agripa, ken kadakayo amin a lallaki nga adda kadakami ditoy, makitayo daytoy a lalaki; nakiyuman kaniak dagiti amin a Judio idiay Jerusalem ken uray met ditoy, ken impukkawda kaniak a saanen a rumbeng nga agbiag daytoy a tao.
Y dijo Festo: “Rey Agripa y todos los que estáis presentes con nosotros, he aquí a este hombre, respecto del cual todo el pueblo de los judíos me ha interpelado, así en Jerusalén como aquí, gritando que él no debe seguir viviendo.
25 Ngem naadalko nga awan iti naaramidna a rumbeng a pakatayanna; ngem gapu ta immawag isuna iti Emperador, inkeddengko nga ibaon isuna.
Yo, por mi parte, me di cuenta de que no había hecho nada que fuese digno de muerte; pero habiendo él mismo apelado al Augusto juzgué enviarle.
26 Ngem awan ti ammok nga uray ania nga isuratko iti Emperador. Gapu iti daytoy, inyegko isuna kadakayo, nangnangruna kenka, Ari Agripa tapno adda koma iti maisuratko maipanggep iti nakaidarumanna.
No tengo acerca de él cosa cierta que pueda escribir a mi señor. Por lo cual lo he conducido ante vosotros, mayormente ante ti, oh rey Agripa, a fin de que a base de este examen tenga yo lo que pueda escribir.
27 Ta makitak a saan a rumbeng a mangibaonak iti balud ken saanko pay nga ipablaak dagiti pammabasol a maibusor kenkuana.”
Porque me parece fuera de razón mandar un preso sin indicar también las acusaciones que se hagan contra él”.

< Dagiti Aramid 25 >