< Dagiti Aramid 18 >

1 Kalpasan dagitoy a banbanag, pimmanaw ni Pablo idiay Atenas ken napan idiay Corinto.
Después de esto, Pablo partió de Atenas y se fue a Corinto.
2 Sadiay, nasarakanna ti maysa a Judio a managan Akila, maysa a lalaki a nayanak idiay Ponto; kagapgapuna laeng idiay Italia a kaduana ti asawana a ni Priscila, gapu ta imbilin ni Claudio a masapul a pumanaw amin dagiti Judio idiay Roma; ket immay ni Pablo kadakuada;
donde encontró a un judío, llamado Aquila, natural del Ponto, que poco antes había venido de Italia, con Priscila, su mujer, porque Claudio había ordenado que todos los judíos saliesen de Roma. Se unió a ellos;
3 nakipagnaed ken nakipagtrabaho ni Pablo kadakuada gapu ta kapadpadada isuna iti panggedan. Isuda ket agar-aramid iti tolda.
y como era del mismo oficio, hospedose con ellos y trabajaba, porque su oficio era hacer tiendas de campaña.
4 Isu a makiin-innadal ni Pablo idiay sinagoga iti tunggal Aldaw a Panaginana. Agpada nga al-allukoyenna dagiti Judio ken dagiti Griego.
Todos los sábados disputaba en la sinagoga, procurando convencer a judíos y griegos.
5 Ngem idi simmalog da Silas ken Timoteo manipud Macedonia, tinignay ti Espiritu Santo ni Pablo a paneknekanna kadagiti Judio a ni Jesus ket isu ti Cristo.
Mas cuando Silas y Timoteo hubieron llegado de Macedonia, Pablo se dio todo entero a la palabra, testificando a los judíos que Jesús era el Cristo.
6 Idi sinuppiat ken linais isuna dagiti Judio, pinagpag ni Pablo ti pagan-anayna kadakuada ket kinunana kadakuada, “Sapay koma ta ti darayo ket maikabil iti bukodyo nga ulo; Awan basolko. Manipud ita, mapanakon kadagiti Hentil.”
Y como estos se oponían y blasfemaban, sacudió sus vestidos y les dijo: “Caiga vuestra sangre sobre vuestra cabeza: limpio yo, desde ahora me dirijo a los gentiles”.
7 Ket pimmanaw isuna manipud sadiay ken napan idiay balay ni Ticio Justo, maysa a lalaki nga agdaydaydaw iti Dios. Kaabay ti balayna ti sinagoga.
Y trasladándose de allí entró en casa de uno que se llamaba Ticio Justo, adorador de Dios, cuya casa estaba junto a la sinagoga.
8 Ni Crispo, a panguloen iti sinagoga ken amin nga adda iti balayna ket namati iti Apo. Adu kadagiti taga-Corinto a nakangngeg kenni Pablo ti namati ken nabautisaran.
Entretanto, Crispo, jefe de la sinagoga, creyó en el Señor, con toda su casa; y muchos de los corintios que prestaban oídos, creían y se bautizaban.
9 Iti rabii, kinuna ti Apo kenni Pablo iti maysa a sirmata, “Saanka nga agbuteng, ngem agsaoka ken saanka nga agulimek.
Entonces, el Señor dijo a Pablo de noche en una visión: “No temas, sino habla y no calles;
10 Ta addaak kenka, ken awan ti siasinoman a mangpadas a mangdangran kenka, ta adu dagiti tattaok iti daytoy a siudad.”
porque Yo estoy contigo, y nadie pondrá las manos sobre ti para hacerte mal, ya que tengo un pueblo numeroso en esta ciudad”.
11 Nagnaed ni Pablo sadiay iti maysa a tawen ken innem a bulan, nangisursuro isuna iti sao ti Dios kadakuada.
Y permaneció un año y seis meses, enseñando entre ellos la palabra de Dios.
12 Ngem idi nagbalin ni Galion a gobernador iti Acaya, nagkaykaysa dagiti Judio a nangbusor kenni Pablo ket indatagda isuna iti pangukoman;
Siendo Galión procónsul de Acaya, los judíos se levantaron a una contra Pablo y le llevaron ante el tribunal,
13 kinunada, “Al-allukoyen daytoy a lalaki dagiti tattao nga agdayaw iti Dios iti wagas a naisupadi iti linteg.”
diciendo: Este persuade a la gente que dé a Dios un culto contrario a la Ley.
14 Ngem idi agsao koman ni Pablo, kinuna ni Galion kadagiti Judio, “Dakayo a Judio, no pudno a daytoy ket maipanggep iti dakes a banag wenno krimen, rebbengna koma nga ukomenkayo.
Pablo iba a abrir la boca, cuando dijo Galión a los judíos: “Si se tratase de una injusticia o acción villana, razón sería, oh judíos, que yo os admitiese;
15 Ngem gapu ta dagitoy ket saludsod a maipanggep kadagiti sasao ken nagnagan ken iti bukodyo a linteg, urnusenyo daytoy iti bukodyo laeng. Saanko a tarigagay ti agbalin nga ukom kadagitoy a banbanag.”
mas si son cuestiones de palabras y de nombres y de vuestra Ley, vedlo vosotros mismos. Yo no quiero ser juez de tales cosas”.
16 Pinapanaw ida ni Galion iti pangukoman.
Y los echó de su tribunal.
17 Isu nga aminda, tiniliwda ni Sostenes, ti mangiturturay iti sinagoga, ken kinabilda isuna idiay sangoanan iti pangukoman. Ngem awan aniamanna kenni Galion ti inaramidda.
Entonces todos los griegos asieron a Sóstenes, jefe de la sinagoga, y le golpearon delante del tribunal, sin que Galión hiciera caso de esto.
18 Kalpasan iti panagtalinaed ni Pablo idiay iti adu pay nga al-aldaw, pinanawanna dagiti kakabsat a lallaki ket naglayag a nagturong idiay Siria a kaduana da Priscila ken Akila. Sakbay a pimmanaw isuna idiay sangladan iti Cencrea, inpakuskosna ti ulona gapu ta nagsapata isuna iti Nazireo a sapata.
Pablo, habiéndose detenido aún no pocos días, se despidió de los hermanos y se hizo a la vela hacia Siria, en compañía de Priscila y Aquila, luego de haberse rapado la cabeza en Cencrea, porque tenía un voto.
19 Idi dimtengdan idiay Efeso, pinanawan ni Pablo da Priscila ken Akila sadiay, ngem napan isuna iti sinagoga nga is-isuna laeng ken nakilinnawag isuna kadagiti Judio.
Llegaron a Éfeso, y allí los dejó y se fue, por su parte, a la sinagoga y disputaba con los judíos.
20 Idi kiniddawda nga agtalinaed pay ni Pablo sadiay iti at-atiddug pay a tiempo, nagkedked isuna.
Y aunque estos le rogaban que se quedase por más tiempo, no consintió,
21 Ngem idi pumanawen isuna kadakuada, kinunana, “Agsubliakto manen kadakayo no pagayatan ti Dios.” Kalpasanna, naglayag isuna manipud Efeso.
sino que se despidió y dijo: “Otra vez, si Dios quiere, volveré a vosotros”, y partió de Éfeso.
22 Idi simmanglad ni Pablo idiay Cesarea, simmang-at isuna ken kinablaawanna ti iglesia iti Jerusalem ket kalpasanna, simmalog idiay Antiokia.
Desembarcó en Cesarea, subió ( a Jerusalén ) a saludar a la Iglesia, y bajó a Antioquía.
23 Kalpasan a nagtalinaed isuna iti sumagmamano a tiempo sadiay, pimmanaw ni Pablo ket napan kadagiti rehion ti Galacia ken Frigia ken pinabilegna dagiti amin nga adalan.
Pasado algún tiempo, salió y recorrió sucesivamente la región de Galacia y Frigia, fortaleciendo a todos los discípulos.
24 Ita, maysa a Judio a managan Apollos, a naiyanak idiay Alejandria, ti napan idiay Efeso. Isuna ket nalaing nga agbitla ken adu ti ammona maipanggep iti Nasantoan a Sursurat.
Vino a Éfeso cierto judío de nombre Apolo, natural de Alejandría, varón elocuente y muy versado en las Escrituras.
25 Nasuroan ni Apollos kadagiti sursuro ti Apo. Sipipinget isuna a nagsao ken nangisurona kadagiti banbanag maipapan kenni Jesus, ngem ti laeng ammona ket ti panangbautisar ni Juan.
Este, instruido acerca del camino del Señor, hablaba en el fervor de su espíritu y enseñaba con exactitud las cosas tocantes a Jesús, pero solo conocía el bautismo de Juan.
26 Nangrugi ni Apollos a nagsao a situtured iti sinagoga. Ngem idi nangngeg da Priscila ken Akila isuna, ginayyemda isuna ken impalawagda a nasayaat kenkuana ti dalan ti Dios.
Se puso a hablar con denuedo en la sinagoga; mas cuando le oyeron Priscila y Aquila, le llevaron consigo y le expusieron más exactamente el camino de Dios.
27 Idi tinarigagayanna a mapan idiay Acaya, pinabileg isuna dagiti kakabsat a lallaki ken nagsuratda kadagiti adalan idiay Acaya a sangailienda isuna. Idi simmangpet isuna, kasta unay ti panangtulongna kadagiti namati babaen iti parabur.
Y deseando él pasar a Acaya, le animaron los hermanos y escribieron a los discípulos para que le recibiesen, y cuando hubo llegado, fue de mucho provecho a los que, por la gracia, habían creído;
28 Inabak ni Apollos dagiti Judio babaen iti bileg ken kinalaingna iti imatang ti tattao, impakitana babaen iti Nasantoan a Sursurat a ni Jesus ket isu ti Cristo.
porque vigorosamente redargüía a los judíos, en público, demostrando por medio de las Escrituras que Jesús era el Cristo.

< Dagiti Aramid 18 >