Sálmarnir 88
1 Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)
4 „Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 Alla daga hvolfist hún yfir mig.
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
