Sálmarnir 73

1 Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 „Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 „já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.