Sálmarnir 64

1 Ó, Drottinn, hlustaðu á neyðaróp mitt, verndaðu mig!

In finem, Psalmus David. Exaudi Deus orationem meam cum deprecor: a timore inimici eripe animam meam.

2 því að hópur af þorpurum og bófum hafa gert samsæri gegn mér.

Protexisti me a conventu malignantium: a multitudine operantium iniquitatem.

3 Orð þeirra eru eins og rýtingur í bakið. Þeir hvæsa á mig og nísta hjarta mitt.

Quia exacuerunt ut gladium linguas suas: intenderunt arcum rem amaram,

4 Þeir senda mér kaldar kveðjur úr launsátri, vinna verk sín í skyndi, eru hvergi smeykir.

ut sagittent in occultis immaculatum.

5 Þeir sitja á svikráðum. Hittast á laun og leggja gildrur fyrir aðra. „Þetta sér enginn, “segja þeir.

Subito sagittabunt eum, et non timebunt: firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos: dixerunt: Quis videbit eos?

6 Þeir upphugsa ill verk og segja „Nú er allt klappað og klárt!“Hjörtu þeirra fyllast illsku og svikum.

Scrutati sunt iniquitates: defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum:

7 En Guð mun slá þá til jarðar. Eins og hendi sé veifað hittir örin þá

et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum:

8 Tunga þeirra verður þeim að falli. Menn hrista höfuðið yfir þeim og

et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos:

9 ótta slær á alla. Þeir játa mikilleik Guðs og hans voldugu verk, gefa gætur að því sem hann gerir.

et timuit omnis homo. Et annunciaverunt opera Dei: et facta eius intellexerunt.

10 En hinir trúuðu munu fagna í Drottni, leita hjálpar hans og hrósa sigri með honum.

Lætabitur iustus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.