Sálmarnir 60
1 Þennan sálm orti Davíð þegar hann átti í ófriði við Sýrlendinga og óvíst var um úrslit. Þetta gerðist á sama tíma og Jóab, hershöfðingi Ísraels, vann sigur á 12.000 Edomítum í Saltdalnum. Þú Guð, hefur útskúfað okkur og brotið niður varnirnar. Þú hefur reiðst okkur og tvístrað. Drottinn sýndu aftur miskunn þína.
To the chief Musician upon Shushan-eduth, Michtam of David, to teach; when he strove with Aram-naharaim and with Aram-zobah, when Joab returned, and smote of Edom in the valley of salt twelve thousand. O God, thou hast cast us off, thou hast scattered us, thou hast been displeased; O turn thyself to us again.
2 Þú lést landið skjálfa, sprungur opnuðust. Drottinn læknaðu það og græddu sárin.
Thou hast made the earth to tremble; thou hast broken it: heal the breaches thereof; for it shaketh.
3 Þú lést lýð þinn kenna á hörðu, við reikuðum eins og drukknir menn.
Thou hast shewed thy people hard things: thou hast made us to drink the wine of astonishment.
4 En nú hefur þú reist okkur herfána! Þangað stefnum við allir sem elskum þig.
Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth. (Selah)
5 Réttu út þína sterku hönd og frelsaðu okkur! Bjargaðu ástvinum þínum.
That thy beloved may be delivered; save [with] thy right hand, and hear me.
6 Guð hefur heitið hjálp. Hann hefur svarið það við heilagleika sinn! Er að undra þótt ég sé glaður?!
God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.
7 „Síkem, Súkkót, Gíleað, Manasse – allt er þetta mitt, “segir hann. „Júda gefur konung og Efraím varðmenn.
Gilead [is] mine, and Manasseh [is] mine; Ephraim also [is] the strength of mine head; Judah [is] my lawgiver;
8 Móab er þjónn minn og Edóm þræll. Og yfir Filisteu æpi ég siguróp!“
Moab [is] my washpot; over Edom will I cast out my shoe: Philistia, triumph thou because of me.
9 Hver fer með til Edóms, inn í víggirtar borgir hans?
Who will bring me [into] the strong city? who will lead me into Edom?
10 Guð! Hann sem áður útskúfaði og yfirgaf hersveitir okkar!
[Wilt] not thou, O God, [which] hadst cast us off? and [thou], O God, [which] didst not go out with our armies?
11 Drottinn, styð okkur gegn óvinunum, því að ekki hjálpa menn.
Give us help from trouble: for vain [is] the help of man.
12 Með Guðs hjálp vinnum við stórvirki, hann mun fótum troða óvinina.
Through God we shall do valiantly: for he [it is that] shall tread down our enemies.
